Bændablaðið - 27.06.2024, Blaðsíða 7

7Bændablaðið | Fimmtudagur 27. júní 2024
Ekki veit ég gjörla hvað margir
rímnahættir eru til, en sumt er
minna notað en annað.
Hér mun vera dæmi um aldýrt
gagaraljóð, eftir Jón Hjaltalín
Oddsson:
Tjóðruð óðum gjörir gáð
gróðurs ljóða hljóð ófróð,
móðu glóða bör í bráð
bjóða rjóður góðri þjóð.
(Þetta skilja allir, trúi ég.)
Stafhenduættina einkennir
svonefnt runurím, þetta orti
Kristján N. Júlíus (K.N.):
Ég sá og þekkti systur tvær,
synd og glötun hétu þær.
Í húsi þeirra ég vinsæll var
og við mig léku systurnar.
Dæmi um braghent-hurðardrátt
eftir Sveinbjörn Beinteinsson:
Gullið oft á gapaleiðir ginnir
skata;
þaðan liggja þröngir stigir;
þessa vegi fáir rata.
Stúfhent og stiklað mun þetta
vera úr háttatali Sveinbjarnar
Beinteins:
Hvar sem djarfur leggur leið
um líf og starf,
góðan arf hann geyma þarf.
Aðalbjörg Jónsdóttir mun
hafa ort þessa dverghendu til
fermingarbarns:
Fáfnislanda foldin rjóða,
fótmál hvert
milli handa Guðs hins góða
geymd þú sért.
Prófessor Jón Helgason mun
hafa ort þessa breiðhendu:
Ofar stend ég efstu grösum,
allt hið græna land er horfið,
hreggsins þjöl í hörðum snösum
hefur gneypar myndir sorfið.
Dagbjartur Dagbjartsson orti
þessa afbragðs ferskeytlu:
Stakan er, ef marka má,
margar vísur snjallar,
afbragðsgræja til að tjá
tilfinningar allar.
Ekki orti Hallgrímur Pé.
eingöngu sálma. En þetta
orti hann um Arngrím lærða
á Þingvöllum, til háðs:
Eins og forinn feitur,
fénu mögru hjá,
stendur strembileitur
stórri þúfu á;
þegir og þykist frjáls,
(þetta kennir prjáls)
Reigir hann sig og réttir upp,
rófuna til hálfs,
sprettir úr sporunum státi
og sparðar gravitáte.
Sumarkveðja
Nú þegar lífið kviknar með sumrinu og golan
leikur við kinn, skulum við gleðjast, með texta
Jóhannesar úr Kötlum í huga og njóta alls þess
góða sem fylgir því að vera til. /sp
Sunnan yfir sæinn
Sunnan yfir sæinn breiða
sumarylinn vindar leiða.
Draumalandið himinheiða
hlær - og opnar skautið sitt.
Vorið kemur, heimur hlýnar, hjartað mitt!
Gakk þú út í græna lundinn,
gáðu fram á bláu sundin.
Mundu, að það er stutt hver stundin,
stopult jarðneskt yndi þitt.
Vorið kemur, heimur hlýnar, hjartað mitt!
Allt hið liðna er ljúft að geyma
- láta sig í vöku dreyma.
Sólskinsdögum síst má gleyma,
segðu engum manni hitt.
Vorið kemur, heimur hlýnar, hjartað mitt!
Umsjón: Magnús Halldórsson
mhalldorsson0610@gmail.com
Hríma litla fæddist að Hátúni í Skagafirði 3. júní, mánuði fyrir áætlaðan burðardag og var því ósköp lítil og falleg. Helga Sjöfn Helgadóttir í Hátúni segir Hrímu vera ákveðna þótt smá sé, duglega að drekka og mannelska. Mynd / Helga Sjöfn Helgadóttir.
Vísnahornið
Hænan Hólmfríður úr Búðardalnum gætir afkvæma sinna vel enda
ungviðið öllum dýrmætt. Mynd / Rebecca Ostenfeld
Hundurinn Vaskur frá Krákuvör í Flatey fagnar 14 ára afmæli
nú í ár. Hér nýtur hann lífsins til hins ýtrasta. Mynd / Þórdís Una
Í Vísnahorni 13. tölublaðs varð
pistlahöfundi á að rangfeðra þessa
vísu og segja hana eftir Stein, enda
birtist hún í ljóðabók hans.
En það mun ekki öruggt vera.
Fellur ofan fjúk og snær,
flest vill dofa ljá mér.
Myrk er stofa, mannlaus bær,
má ég sofa hjá þér?
Vísa þessi mun vera ort 1938,
eftir Guðmund Sigurðsson frá
Borgarnesi.
Leiðrétting
Forystulömb frá Hvammshlíð. Steinunn og Jónatan Auðarbörn undan
Steinríki frá Bjarnastöðum, nefnd í höfuðið á systkinum frá Galtalæk í
Biskupstungum (Jónatan Hermannsson þekkja auðvitað allir!).
Forystulömb frá Hvammshlíð. Ásta og Seli Dórubörn undan Nikulás frá
Brakanda, nefnd í höfuðið á Ástu Einarsdóttur fósturtalningarmanni
og Axel Kárasyni dýralækni. Lambamyndir / Karólína í Hvammshlíð
Kanínan Tumi frá Akureyri japlar hér á stráum í góðu yfirlæti
á Dýraathvarfinu á Hólum. Mynd / Rebecca Ostenfeld
Víða eru fallegir hestar í nágrenni við Akranes eins og hér má sjá. Mynd / Aðsend