Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 7

Víðförli - 01.03.1947, Blaðsíða 7
IIOKFT ÚT í HKIM harðvítuga ofsókn yfir hana. Svo mikið er víst, þótt erfitt sé hinsvegar að afla sér öruggrar vitneskju um, hve víðtæk sú ofsókn var. En það er staðreynd, að kirkjur voru teknar eignar- námi og öll kristin þjónusta mjög torvelduð, prestaskólum var lokað, ríkisvaldið lýsti opinskátt yfir fjandskap sínum við trú- arbrögðin og studdi hina s. n. guðleysishreyfingu. Rússnesk yfirvöld stefndu markvíst að útrýmingu alls átrúnaðar a.m.k. í hálfan nnnan áratug eftir byltinguna. Á árunum næstu fyrir stríð var orðin talsverð breyting á þessu. Guðleysisáróðurinn dró saman seglin, ríkisvaldið varð linara við kirkjuna. Og á stríðsárunum urðu þau tíðindi, að Sovétstjórnin samdi opinberan frið við kirkjuna. Friðurinn var staðfestur með hátíðlegu kjöri nýs patriarka (yfirbiskups), og við það tækifæri lýsti fulltrúi ríkisins yfir því, að kirkjan skyldi hér eftir hafa fullt frelsi til hverskonar nauðsynleg'rar starfsemi. Prestaskólar hafa verið opnaðir að nýju, ríkið hefur látið opna og afhenda kirkjur, sem lokað hafði verið og bannað að nota til guðsdýrkunar. Guðleysisáróðurinn er úr sögunni. Rómv.-kaþ. prestur, sem dvalið hefur í Moskvu sem opinber sendimaður Bandaríkjanna um 12 ára skeið, segir í blaðavið- tali, að óhætt sé að telja, að þriðjungur rússnesku þjóðarinnar sé guðstrúar. Hann þakkar það hollustu heimilanna við trúna á þeim árum, þegar allt opinbert trúboð var bannað. A stríðs- árunum, segir hann, leitaði þorri þjóðarinnar aftur i skaut kirkjunnar, hermenn og aðrir flykktust í kirkjur til bænagjörða og ríkisvaldið sýnir kirkjunni „vinsamlegt umburðarlyndi“. Hinn nýi patriark í Moskvu hefur látið svo ummælt í bréfi til „bræðra og systra“ erlendis, að „allt bendi til, að rússneska kirkjan eigi blómatíma í vændum" og að hún njóti „óskerts trúarlegs frelsis til þess að inna af hendi þjónustu sína við rússnesku þjóðina“. Rússneskir kirkjumenn, sem heimsóttu England í fyrra, sögðu frá því, að stjórnin í Moskvu hefði lofað að endurbyggja kirkjur, sem orðið hafa fyrir skemmdum. Árið 1940 voru taldir 4225 söfnuðir í Rússlandi, nú eru þeir yfir 20.000. Biskupsdæmin voru 28 árið 1940, nú 90. Árið 1944 voru
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Víðförli

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Víðförli
https://timarit.is/publication/1982

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.