Kjarnar - 01.09.1950, Síða 34

Vilhjálmur IV. Englandskonungur var nýdáinn og
Danakonungur vildi óðfús senda sérstakan sendimann
til London til að flytja Viktoríu drottningu hamingju-
óskir sínar. Kristján varð fyrir valinu, en hann var nú
19 ára og hér um bil samaldri drottningarinnar. Það var
mikil heppni fyrir þennan félausa prins, að fá slíkt tæki-
færi til að skoða umheiminn. Og ekki var það hið eina.
Ef til vill hefur einhver komið því inn hjá prinsinum,
ef til vill hefur honum dottið það sjálfum í hug, að vera
kynni að hann gengi í augun á hinni ungu drottningu
og þá lá leiðin opin til hins glæsilegasta kvonfangs, sem
nokkur á þeim tíma átti völ á. Rykfallið bréfabindi frá
þáverandi sendiherra Dana í London, Adolph Blome, til
utanríkisráðherrans danska, segir frá þeim æskudraumi
sem hefði kostað Danmörku konungsætt landsins, ef
hann hefði rætzt.
Sendiherranum hafði verið tilkynnt koma prinsins og
hinn 4. júlí ritar hann svo: „Ég býst við að hann setjist
að í gistihúsi. Ég mun reyna að hafa dvöl hans eins spar-
samlega og unnt er. Vafalaust sprettur hér upp giftingar-
orðrómur og er betra, að dvölin verði sem skemmst.“
Nokkrum dögum seinna ritar sendiherrann: „Almenn-
32
Kjarnar — Nr. 13