Kjarnar - 01.09.1950, Blaðsíða 49

'I
hann stuttan tíma með Vilhjálmi prins, sem síðar varð
hinn fyrsti konungur Prússa með því nafni og þýzkur
keisari. Rewentlow sendiherra Dana var áheyrandi þess
að konungur lofaði mjög Kristján prins og áður en hann
fór var honum boðið að ganga í prússneska lífvörðinn,
en hann afþakkaði boðið og hélt heim til Hafnar í maí-
byrjun 1841.
Kristján prins heimsótti margar furstahirðir í Þýzka-
landi og vel gat það litið svo út sem hann væri að leita
sér að brúði, en nú var Viktoría gengin að eiga Albert
prins af Saxen-Coburg. Á ferðum sínum hafði prinsinn
þroskast að vizku og vexti og í litlu höllinni Rumpen-
heim við Main-á, þar sem er bústaður landgreifanna af
Hessen, hitti hann frænku sína, Louise prinsessu af
Hessen-Kassel. Hún var leiksystir hans frá æskuárum
og ljómandi lagleg og felldu þau hugi saman. Skömmu
eftir að prinsinn var kominn heim var trúlofun þeirra
tilkynnt með viðhöfn í Amalienborg. Konungur leiddi
prinsinn fyrir mannfjöldann, sem var þar samankominn
en drottningin leiddi prinsessuna og voru þau kynnt öll-
um viðstöddum. Það þurfti raunar ekki að kynna prins-
essuna því hún var Hafnarbúum jafnkunn og Kristján
prins sjálfur. Vilhjálmur landgreifi, faðir hennar, var
borgarherra í Kaupmannahöfn, móðir hennar var dönsk
prinsessa, sem eftir ríkiserfðalögunum skyldi taka við
ríkisstjórn í Danmörku ef Friðrik krónprins yrði ekki
barna auðið, en líklegt þótti að svo yrði. Sögur gengu um
að krónprinsinn væri maður ófrjór og sagt var að Loðvík
Filippus Frakkakonungur hefði sagt er sendiherra flutti
Kjarnar — Nr. 13
47