Kjarnar - 01.09.1950, Blaðsíða 78

skaut hann þar; en ef þeir hefðu náð í allt bréfið og
síðan logið einhverju líklegu sem ekki kom í bága við
sig sjálft, mundi grunsemdin aldrei hafa fallið á þá.“
„Hvar er bréfið?“ spurði ég.
Sherlock Holmes tók upp bréfið og lagði það á borðið.
Það hljóðaði þannig:
Ef þér skylduð vilja gera svo vel að koma hingað að
austurhliðinu kl. 15 mín. yfir ellefu, þá fáið þér að vita
nokkuð, sem sjálfsagt mun hrífa yður mikið og sem getur
orðið til mikils gagns fyrir yður og fyrir Annie Morrison.
En segið þér ekki neinum frá þessu í öllum guðanna
hænum.
Það lítur út hér um bil eins og ég hafði hugsað mér
það. Auðvitað vitum við ennþá ekki í hvaða sambandi
Vilhjálmur, Alec Cunningham og Annie Morrison hafa
staðið hvort við annað. En niðurstaðan sýnir, að agnið
er valið af umhugsun og kænsku. Ég er viss um að yður
þykir gaman að athuga ættarmerkin í m’unum og f’un-
um. Það er líka einkennilegt fyrir hönd hins gamla, að
merkið yfir i’in vantar. Ég held, Watson minn, að dvölin
á þessum rólega stað hafi haft blessunarrík áhrif á mig.
Ég finn nú að ég er orðinn albata og get, þó það væri á
morgun, snúið heim til Lundúna og tekið að starfa með
nýjum kröftum.
76
Kjarnar — Nr. 13