Fróðskaparrit - 01.01.2001, Qupperneq 144

148
NEWS AND PROGRESS 2000
ferð inn í eina óendaliga søgu, sum gera
upp við undangongu skaldskap og mislesa
hann, er greitt, at serliga nógv samband er
við Chr. Matras, eins og bondini eru tøtt
millum hann og yngru yrkjararnar. Upp-
gerðin við undangonguyrkjararnar er ikki
orðað við berum orðum, men kemur fram í
umskrivingum, skeivari avskriving og
burturúrløgum, sum á ymsan hátt broyta
tekstirnar hjá skaldsligu fedrunum. Hesar
broytingarnar bera boð um eina uppgerð
ella stundum beinleiðis avskeplan av tekst-
inum hjá undangonguryrkjaranum, og slík-
ar broytingar gera seg serliga galdandi í
Undir suðurstjørnum, Aferð inn í eina óen-
daliga søgu og Rúm. Tárnet ved verdens
ende umskapar sitat av hámentanarligum
slag og spælir við paratekstligar tilvísing-
arsiðir. Millumtekstligu viðurskiftini mill-
um hana og Veien til verdens ende fara fram
í frásagnarháttinum. Tarnet ved verdens
ende er ein skaldsøga eftir høvundi, sum
hevur lagt tey seks stigini hjá Harold
Bloom aftur um seg. Hon hevur beint fyri
øllum undangonguskaldsøgum og umfatar
samstundis allar undanfarnar uppvakstrar-
søgur, hon hevur valt sína egnu leið og stíl-
ar á tann hátt fyri framhaldi.
Millumtekstleikagreining verður stundum
ákærd fyri at vera tilvildarlig og at loyva
øllum møguligum privatum hugasambond-
um, assosiatiónum. I hesum arbeiði hevur
verið kannað, hvussu hvør av øðrum lærir á
tann hátt, at eyðsýnd sitat í skaldsøgunum,
sum stava úr øðrum tekstum, eru tikin fram
og greind við atliti at hvussu tey standa í tí
nýggja tekstumhvørvinum. Tað hevur víst
seg, at orðalagið í sitatum í flestøllum før-
There are quotations crossing allusions to
Faroese and foreign literature. Foreign
literature is mostly evident in Rúm and
Undir suðurstjørnum. In these two and A
ferð inn í eina óendaliga søgu, which settle
with predecessor writing misreading it, it is
clear that there is particularly close
connection with Christian Matras, the same
way connections are close between him
and younger poets. The clash with prede-
cessor authors is not expressed in so many
words but brought out in paraphrase, in-
correct copying and omissions which in
different ways change the texts of the
poetic fathers. These changes indicate a
settlement or in some cases actual disfig-
urement of the predecessor’s text, and such
changes are particularly in evidence in
Undir suðurstjørnum, A ferð inn í eina
óendaliga søgu and Rúm. Tárnet ved ver-
dens ende rephrases quotations from high-
brow literature playing with paratextual
modes of reference. Intertextual relations
between this book and Veien til verdens
ende are present in the narrative technique.
Tárnet ved verdens ende is a novel by an
author who has transcended the six stages
defined by Harold Bloom. It has disposed
of all predecessor novels at the same time
encompassing all previous growing-up
stories. It has chosen its own path thus
arranging the continuation.
Intertextual analysis is sometimes accused
of being random allowing all sorts of
private associations. The present work is
an investigation of how authors leam one
from the other: easily recognizable quota-
tions in the novels originating in other texts