Freyja - 01.01.1908, Blaðsíða 9

X. 6-7.
FREYJA
145
ftrfðasjúkdónia 0. íl. En þaðsem gjörir móðurina og móðurnafnið
veglegt, er fyrirhygggja liennar og barátta hennar fyrir vellíðun
afkvæmis síns. Að skilja ábvrgð sína gagnvai t afkvæmi sínu og
fullnægja þeirri ábyrgð, er móðurinnar helgasta skylda. 0g því
betursem hún skilur þessar skyldur og fullnægir þeim, því betri
móðir er og vei ður hún. Og það þó að fullnæging þeirrar skyldu
kosti það, að maðurinn skilji við hana, þá samt gjörir hún réttara
ogsýnir meiri manndóm ogsannari móðurást en með því, að ciga
börnin fyrirhyggjulaust og horfa á þau svelta og ganga á mis við
alít eða flest, sem útheimtist til þess að þau geti orðið að nýtum
mönnum og konum.
Tökum málið frá annari hlið, Höf. téðrar greinar lætur kon-
unakomast að þeirri mjög svo þægilegu niðurstöðu að hún sö til
þess eins í heiminn kominn, að viðlialda mannkyninu og fyrir því
hikar hún við að taka sæti við hlið mannsins oggefa sig við stjórn-
arstörfum heimsins, þó hún hafl aldrei hikað við að leysa afjhendi
livers konar stðrf sem fyrir koma svo sem verkstæðavinnu, heyv.
vallarávinnslu, fiskhreinsun, sauma og þvotta í útigönguvinnu, og
er þóvarla hægt að segja, að nokkuð af þessu heyri sérsftaklega
undir móðurstöðuna. En elckert af þessu hefir karlmönnununi
þótt keppikefli 0g þess vegna var ekkert athugavert við að lofa
konum að gjöra það! Þá þurftu konurekki að hika við og hugsa
um, hvort þeim ekki væri ætlað annað hlutverk í heiminun !
0 nei. En karlmaðurinn hefir fyrir löngu síðan komist að þeirri
heppilegu niðurstöðu. að hann sö til orðinn til þess að STjÓRNA
mannkyninu. Setjum svo að karlm, kæmu sér saman um að gjöra
ver,kfall í hinum minna áríðandi störfum, svo sem til dæmis að
taka, hluttöku þeirra í viðhaldi mannkynsins. Hvernig skyldi
konunum ganga að levsa af hendi þctta aðal ætlunarverk sftt í
heiminum, sem verður svo stórt í augum gr, höf. af því að þær
EINAR eru því vaxnar að konan má ckkert annað gjöra?
Drottinn dýr! Ilvað skyldi ætla að vorð.i úr rökfræði prests-
ins/
Eg býst nú reyndar við að presturinn þori að taka karlmenn-
ina í ábyrgð fyrirþess konar verkfalli, svo ekki þurfi að gjöra ráð
fyrir því. En setjum svo að þeim dytti í hug að gjöra verkfali
í öllu öðru fyrir þá sök, að drottni almáttugum hefði þóknast að
búaþá þannig út. að ÞEIR EINIR ættu þann hlut að viðhaldi
mannkynsins, scm engir aðrir gætu fullnægt, án hvcrs mannkynið
liætti að vera til, og vegna þessarar guðdómlegu köllunar mættu