Freyja - 01.01.1908, Blaðsíða 2

138
FREYJA
X. 6
frelsisvana þjóöarhelsi,
strengur einn frá hamra hengjum
hljóma lét þá straums í rómi
angurkvein viö uröarvanga,
öll voru sorgleg stuölaföllin.
Kvað hann Ijóð: um landsins prýði
ljósa rós, er fegurð hrósar,
brekkur grœnar, blómin þekku,
búhöld, sem á landið trúir;
gœluljóö um sveitarsælu,
sem í straumsins lék sér glaumi,
þrungin fegurö fossins tunga
falla lét í stuðla alla.
Sönghann ljóð: um lífsins göngu.
leidda menn á afveg, sneidda
sjálfstæöi, er haltra hálfir
hallar lífsins götur allar,
rúðir eign og œttarskrúöi
útlendinga valdi lúta,
skalf þá gegnum ómsins elfur
óvirðing með spotti nógu.
Ljóðagígju lét hann knúöa
löngun niör’í iöuþröngum,
svall þar undir öldufalli
afl í fossins hrika tafli,
gall mót tímans kröfukallí,
kalli straumsins tónafalli,
,,synir lands í sóknum linir
sinnið mér, því eg skal vinna'".
Stóð hann Tómas heima’ á hlaöi
hlíðar gyllti sólin blíöa,
og á fagran úöaboga,
yndisbjartan geisla-linda