Freyja - 01.01.1908, Blaðsíða 17
X. 6-7.
FREYJA
R:3
viö og' annaö þaö, er aö liði mátti veröa til aö halda áttúm. En
. allt slíkt veröur lítils viröi i öræftmi Þeim og skóguni. Stund-
um vissum viö ekki fyr en hestarnir ultu niöur i diúp gil, einn
eöa fleiri í senn, því ekkert sást fyrir undirvið. T(3k þaö há
stundum heila eöa hálfa daga aö koma þeim upp aftur. A dag-
ínn var veðriö oftast gott og bjart, en á nóttunni mjög kait. Til
nestis höföum viö harSar hveitikökur og presslaö te, og piltarnir
ógn af tókaki. Ails, með öllum krókum, höfunt viö fariö yfir
nálægt 600 mílur vegar eftir því, sem viö komumst næst. En
i beina línu hefir þaö ekki veriö mikiö yfir 200 mílur.
„E11 meöan viö vorum aö vill&'st í frumskógunum rniklu,
var lögreglan rússneska ekki aðgjöröalaus. Undir eins og okk-
ar var saknað ,sendi hún hraðskeyti til Pétursborgar til aö láta
stjórnina vita hvar komið væri. Svar kom til baka um aö finna
okkur hvað sem þlað kostaöi. Leitar-aöferöin var í fyllsta máta
rússnesk. Bændur, 50 alls, voru teknir frá heiniilum sínurn um
há bjargræðistímann, og sicipaö aö leita aö okkur, og bannaö aö
koma heim, fyr en þeir hefðu fundið okkur. Eftir margna
vikna leit fundu þeir okkur í Applefjöllunum. Leiötogi íeitar-
mannanna kallaöi til olckar yfir torfært gil, laö gcfast upp úr því
viö hefðum fundist, því undankoma væri ómöguleg. Viö sáum
aö svo var, og gættu nú tíu vopmaðir menn hvers olckar á leið-
inni til baka.
„Stúdentarir voi'u nú aöskildir og sendir sinn í hverju lagi
til óbyggöanna í Yakutsk og fenginu sinn moldlarkofinn hverj-
um til íbúöar, innan um hálfvillta Mongóla og naut þeirra.
•!>ess?r villumenn áttu aö gæta 'þeirra, og gjöröu þaö líka dyggi-
lega. T>ví i hvert sinn senx fangarnir fóru út til að fá sér ferskt
loft, voru Mongólarnir eftir þeim og drógu þá inn aftur. Til
óbyggða þessara voru tvær skólasystur mínar sendar, báoar út-
lærðar af læknaskólanum í Pétursborg. Þar voru þær árum
sarnan áu þess aö fá nokkrar fréttir frá siðmenntaöa heintin-
um. í slíkum stööum hafla karlmenn einatt. misst vitiö. Enda
er nú einn af þessum þremur lögfræðingum dáinn, annar aö
vezlast upp af tæringu, en sá Iþriöji strauk, var tekinn aftur og
' dæmdur í átta ára þrældómsviiTnu. Að þeim tíma H'önum sneri
hann íieim aftur og hélt áfram baráttunni - fyrir frelsi þjóöar
smnar.