Helgarpósturinn - 21.11.1985, Blaðsíða 22

*
íW I fíSm

r Wi ■* .
KOKTEILHRISTANDI
Mér sýnist að einstefnuaksturinn gildi þegar Islendingar fá sér neðan íðf.
Bandaríski gamanþótt-
urinn Staupasteinn sem
sjónvarpið sýnir ó
laugardagskvöldum
vekur upp þá spurningu
hvernig náungar veljist
til starfa á íslensku
börunum. Þá er ekki
síður forvitnilegt að vita
hvort þetta eru jafn
miklir sáíusorgarar og
þættirnir gera í skyn.
Helgarpósturinn fór á
stúfana og fékk sér einn
frammi fyrir íslenskum
barþjónum.
Bjarni Guðjónsson
á hótelbar Loftleiða:
Barþjónar
bragða'ða
varla lengur
við vinnu
Bjarni Guöjónsson er reynslu-
mestur þeirra barþjóna sem hérna
er talað við. Hann hefur afgreitt í
glösin á fertugasta og þriðja ár og
reyndar komið víða við á þeim tíma;
Borginni, Naustinu, Klúbbnum og
síðustu sautján árin á barnum á Hót-
el Loftleiðum . . .
— Hvaö er þaö viö þetta starfsem
fœr menn til þess aö helga þvl œvi
sína?
„Þetta er indælt starf sem á sér
margar ægilega skemmtilegar hlið-
ar,“ svarar Bjarni að bragði og síðan
eftir umhugsun: „Það sem gefur
manni líklega mest er umgangurinn
við allt það ágæta fólk sem hingað
kemur og staldrar smá stund við.
Það lætur eftir sig litlar en oftast
nær mjög notalegar minningar. Hitt
er svo allt annað mál að starf bar-
þjónsins er sennilega ekkert
skemmtilegt í huga fjölskyldu hans.
Vinnutíminn er þannig að maður á
þess ekki kost að sjá fólkið sitt eins
mikið og mann langar."
— Hefur þér aldrei komiö til hug-
ar aö skipta um starf á öllum þess-
um áratugum sem þú átt aö baki
sem barþjónn?
„Ég held að sú hugmynd hafi
aldrei hvarflað að mér. Þegar maður
byrjar á annað borð í barmennsk-
unni þá loðir hún við mann það sem
eftir er.“
— Veröa menn kannski háöir
þeim lífsreglum sem starf barþjóns-
ins leggur manni?
„Ég er ekki frá því. En það á ekki
bara við um vinnutímann. Líka eðli
sjálfs starfsins. Barmennskan snýst
fyrst og fremst um það að umgang-
ast fólk, jafnt broslegustu sem grát-
legustu hliðar þess. Bara að því leyti
getur þessi starfi verið allt frá því að
vera niðurdrepandi og uppundir
það að vera glimrandi. Maður tekur
ósjálfrátt þátt í þessum sveiflum
fólksins. Og líkast til er það þessi
þátttaka sem gerir það að verkum
að mann langar ekki að sinna neinu
öðru.“
— Þú ert þannig maöur kunnugur
litrófi mannlífsins?
„Maður kemst ekki hjá því á bar
sem þessum, hótelbar. Hérna hef ég
kynnst fólki frá langflestum ríkjum
veraldar og rætt við það um hvort
heldur sem er; daginn og veginn
eða dýpri hugðarefni. í þessu sam-
bandi er nauðsyniegt að hafa í huga
að hótelbarir eru allt öðruvísi í eðli
sínu en barir á skemmtistöðum. Við
hina siðarnefndu situr fólk sem er
að skemmta sér. Svo þarf alls ekki
að vera hjá fólkinu við hótelbarina.
Það vill kannski bara setjast niður í
smátíma og hugsa málin. Sumir eru
að fá sér drykk til þess að komast
niður á koddann, aðrir til þess að ná
sér aðeins upp áður en þeir leggja út
á skemmtanalífið. Og enn aðrir eins
og ég segi; á meðan þeir hugsa sinn
gang.“
— Þú segist kynnast fólki hvaöan-
œva af kringlunni. Er viökynningin
misjöfn?
„Geysilega misjöfn."
— Hvernig þá?
„Fólk ber sig svo misjafnlega að
við drykkjuna. Duttlungar þjóð-
anna eru svo margvíslegir í því efni
að manni liggur oft við brosi. Ég get
til dæmis nefnt þér að þegar Banda-
ríkjamenn setjast hérna við skenk-
inn hjá mér þá er víst að ég þarf að
blanda jafn marga drykki. Ein-
hverra hluta vegna er það dóna-
skapur í hugum þessara manna ef
maður pantar sér það sama og
næsti maður á undan.“
— Segöu mér aöeins af duttlung-
um okkar íslendinga I þessum efn-
um?
„Þar gildir nú bara einstefnuakst-
urinn.“
— Hvernig þá?
„Mér finnst eins og flest þetta fólk
á helgarfylleríunum hegði sér svip-
að og sá sem er að reyna að ná sér
niðri á sjálfum sér ...“
— Sjálfseyöingarhvöt!
„Eitthvað svoleiðis."
— Bjarni, er aldrei freistandi aö fá
sér einn I vinnunni?
„Nei, enda hefur maður vítin til
að varast beint fyrir framan sig."
— Hvaö þá meö einn á eftir
vinnu?
„Því síður. Þetta er svo til hætt
alveg núna. Það var auðvitað mikið
um það hérna áður fyrr að barþjón-
arnir voru undir áhrifum. Það var á
meðan mönnum fannst þetta meira
skemmtun en vinna. Þetta er þræla-
vinna.“
— Hver er helsti atvinnusjúkdóm-
ur barþjóna?
„Mér skilst að það sé annarsvegar
fótamein vegna mikillar stöðu og
hins vegar ýmsir öndunarsjúkdóm-
ar út af því þrúgandi loftleysi sem
jafnan er við barina. Hreint loft er
þar hverfandi."
Hörður Sigurjónsson
ó Broadway:
Horft upp á
margar
útbrunnar
sálirnar
Höröur Sigurjónsson steig sín
fyrstu skref sem barþjónn bak við
skenkinn á Astró-bar á áttundu hæð
Hótels Sögu fyrir ellefu árum. Fyrir
fjórum árum skipti hann yfir á bar-
inn í Broadway, sem þá var að opna
og þar blandar hann enn.
Hann er fyrst spurður að því hvað
hann telji að þurfi að einkenna góð-
an barþjón. Svarið kemur um
hæl... „Góð kímnigáfa" og svo
bætir hann við: „Maður þarf líka að
vera töluverður mannþekkjari til
þess að geta notið sín eitthvað í
þessu starfi. Ég hef oft saknað þess
að hafa ekki tekið nokkra kúrsa í
sálfræði áður en ég lagði út á þessa
braut. Ég er sannfærður um að hún
hefði komið sér vel. Barþjónar eru
nefnilega miklir sálusorgarar oft á
tíðum. Fólk sem maður hefur aldrei
séð áður er tilbúið til þess að segja
manni ævisögu sína í smáatriðum
eftir að hafa skellt í sig einum. Eins
er alltaf verið að spyrja mann álits á
öllum sköpuðum hlutum . ..“
— Eins og hverjum?
„Til dæmis tilgangi lífsins. Það
sitja hérna hjá manni hoknir menn
í öxlum og spyrja sig og mig hvort
þetta þýði nokkuð lengur. Maður
hefur horft upp á margar útbrunnar
sálirnar, brostnu hjörtun, því er ekki
að leyna."
— Er þetta algengt?
„Nei, það væru nú ýkjur hjá mér
að segja að svona tilfelli væru al-
geng. Oftast nær hafa menn það nú
að yfirlýstu markmiði að koma
hingað til þess að skemmta sér en
ekki hið gagnstæða. Hinsvegar tek-
ur maður bara betur eftir þessum
lífsleiðu tilvikum ef við getum kall-
22 HELGARPÓSTURINN