Helgarpósturinn - 23.07.1987, Síða 17

spillt og helvíti. Djöfullinn gæti ekki fundið sér
betri vél til að breiða út verk sín en kristni 19.
a!darinnar.“ Svona var talað um kristnar kirkjur
hjá mormónum. Þær væru viðurstyggð og allar
þeirra trúarjátningar væru viðurstyggð í augum
Guðs og þær hefðu engan rétt til að boða fagn-
aðarerindið. Biblían átti að vera ranglega þýdd
og það var ekki hægt að nálgast Guð með henni
einni, heldur yrðum við að hafa lifandi spámann
til að segja okkur hvað við ættum að gera. Okk-
ar máltæki var: „Þegar spámaðurinn hefur tal-
að, þá þurfum við ekki að hugsa lengur."
Okkur var sagt að lesa Biblíuna en við máttum
aðeins lesa hana í ljósi annarra rita frá mormón-
um. Alveg eins og Vottar Jehóva og aðrir villu-
trúarflokkar gera, þeir lesa Varðturninn ásamt
Biblíunni, hún nægir ekki ein.“
GUÐ SKIPTI UM SKOÐUN Á
SVERTINGJUM!
„í augum mormóna var Guð einu sinni
mennskur maður sem vann sig upp í Guðsríkið.
Hann var einu sinni maður á annarri reiki-
stjörnu sem giftist mörgum konum, því Brigham
Young sagði að það gæti enginn orðið Guð
nema sá sem lifði í fjölkvæni. Síðan dó þessi Guð
og var upprisinn og vann sig upp í Guðsríkið,
fékk umdæmi yfir þessum heimi sem við búum
í og konur hans urðu líka upphafnar og hann
eignaðist andabörn með þeim. Með fyrstu konu
sinni átti hann til dæmis Jesú og Satan, því
mormónar segja að þeir séu andabræður. Þeir
sem fæddust í hvítum líkama voru miklu verð-
ugri en þeir sem fæddust í svörtum líkama, þeim
var útskúfað. Það er mikið litið niður á þelþökkt
fólk þótt ég myndi ekki segja að það sé kyn-
þáttahatur ríkjandi hjá mormónum. En auðvit-
að skipti Guð um skoðun á litarhætti fólks, líkt
og hann gerði með Coca Cola. Það var árið 1978
þegar farið var að ganga á eftir mormónakirkj-
unni vegna mannréttinda og spámaður kirkj-
unnar fékk skyndilega opinberun þegar málin
stóðu sem hæst. Honum var sagt að nú væri bú-
ið að taka bölvunina af negrunum og nú gætu
svertingjar fengið prestdæmi mormóna, þeir
mættu koma í leynimusterin eins og hinir og
reyna að verða guðir. En" — bætir Ágústa við og
brosir — „við skildum ekkert í því hvers vegna
blessuð börnin fæddust þá ennþá svört!“
MEGINATRIÐI KRISTNINNAR
RÖKKUÐ NIÐUR
— En hvad er þaö sem fer fram í leynimuster-
unum?
„Þetta er nokkurs konar frímúrararegia," seg-
ir Ágústa. „Joseph Smith var sjálfur frímúrari,
tók þar 33. gráðu og sagðist ætla að hefja þetta
allt miklu hærra en frímúrararnir. Hann sagði að
athöfnin í musterunum væri bráðnauðsynleg til
að veita okkur inngöngu í æðsta himnaríki til að
við gætum orðið guðir. Þar voru okkur kennd
leynihandtök og hin og þessi leyni-inngangsorð
og mikið hvíslað. Svo lærðum við þulur sem við
áttum að fara með og það var kyrjað eins og Pey-
ley-eil, pey-ley-eil — sem enginn vissi hvað þýddi
og veit enginn enn. Við gengum með grænar
svuntur og í furðulegum búningum sem við
fengum í musterunum og máttum bara hvísla
þar inni. Þar var gert grín að prestum og öllu því
sem kristið fólk telur heilagast. Meginatriði
kristninnar voru rökkuð niður.“
— Hvaö bjóda þeir í staðinn?
„Þeir bjóða réttlætisverk innan mormóna-
kirkjunnar og þessar athafnir, fólki til sáluhjálp-
ar og upphefðar svo það geti orðið guð. Annars
er það sem kallað er „The New Age Movement"
að ryðja sér æ meira til rúms í heiminum í dag.
Það virðist vera sami boðskapurinn þar á ferð
alls staðar og kemur í gegnum miðla, gúrúa og
villutrúarfólk: Að maðurinn sjálfur sé guð. Það
er einmitt það sem Biblían segir að Satan hafi
verið kastað úr himnaríki fyrir, að upphefja sjáif-
an sig. Þetta held ég að sé þetta mikla fráfall sem
er talað um í Biblíunni að eigi að koma á síðustu
dögum. Þetta er farið að kenna í mörgum stór-
fyrirtækjum Bandaríkjanna. Rótin að þessu öllu
er hindúismi."
NÝTT NAFN í EILÍFRI GIFTINGU
Hún segir hina „eilífu giftingu" hafa meðal
annars falist í því að hver og einn fékk nýtt nafn:
„Aðeins maðurinn minn átti að geta kallað mig
upp eftir að ég var látin með mínu nýja nafni,
sem var Esther. Ég mátti aðeins hvísla því nafni
að honum einu sinni við athöfn og aldrei nefna
það oftar. En Dan minn blessaður er svo gleym-
inn að ég var alltaf dauðhrædd um að hann
gleymdi því og gæti þess vegna ekki kallað mig
upp þegar þar að kæmi. Ég reyndi mitt ýtrasta
til að minna hann á það án þess þó að nefna
nafnið, því það þorði ég auðvitað ekki að gera.
Ég spurði hann stundum hvort hann myndi eftir
nafninu en hann svaraði neitandi og þá þóttist
ég taka sundtök. Það átti að minna hann á sund-
konuna frægu Esther Williams!!!"
KVIKMYND SEM SÝNIR
SANNLEIKANN
Það voru veikindi Ágústu sem opnuðu augu
hennar fyrir nokkrum árum: „Ég hafði verið
einangruð frá mormónum í nokkurn tíma vegna
veikinda minna og var að lesa Biblíuna í róleg-
heitum. Þá sá ég þar ýmislegt sem stangaðist á
við þær kenningar sem mormónar boðuðu. Það
er skemmst frá því að segja að ég fór aldrei oftar
til þeirra og við hjónin tilkynntum að við ætluð-
um að hætta í söfnuðinum. Þeir reyndu auðvitað
allt til að fá okkur til að iðrast og koma til baka
og héldu réttarhöld, líkt og þeir gera alltaf þegar
einhver snýr frá þeim. Það eru réttarhöld þar
sem aðeins þeirra menn tala, þeir sem snúast
gegn þeim fá ekkert að tala. Nú eru samtökin
„Ex Mormons for Jesus Christ" orðin öflug sam-
tök í Bandaríkjunum og við komum fram í sjón-
varpi og útvarpi auk þess sem við dreifum bækl-
ingum. Ég hef orðið vör við vaxandi áhuga hér
á landi til að fræðast um þessi mál og eftir að við-
töl birtust við mig í Nýju Lífi og Aftureldingu fyr-
ir rúmum tveimur árum hef ég fengið margar
upphringingar frá íslandi, frá fólki sem vill kom-
ast út úr mormónakirkjunni. Við í Ex Mormons
höfum gert kvikmynd sem heitir „The Temple of
the Godmakers" og sýnir hvað er í raun og veru
að gerast inni í leynimusterunum. Þessa mynd
tók ég með mér til íslands og mun sýna hana í
Fíladelfíu innan skamms. Ég vona að sem flestir
komi að sjá hana og hlusta á fyrirlestur um
mormónatrúna því það er sannarlega þörf á að
benda fólki á hvers konar villutrú þetta er. Við
höfum séð alltof marga harmleiki gerast hjá
þeim sem vilja losna."
ALLT MÉR AÐ KENNA!
Við snúum okkur nú frá trúmálum og beinum
athyglinni að fjölskyldunni. Ágústa á tvo bræð-
ur, Sigurð og Kristján Guðmundssyni, sem báðir
eru þekktir listamenn og ég spyr hana hvort hún
hafi ekkert af listinni í sér: „Nei, ég hef aðeins
fengist við að teikna fyrir sjálfa mig en myndi
aldrei reyna að leggja slíkt fyrir mig og fara að
keppa við bræður mína. Enda er ég ákaflega
stolt af þeim og dettur ekki í hug að reyna að ná
þeim á þeirra sviði. Hins vegar eru tvær dætra
minna mjög listrænar og hafa fengið gullmedal-
íur í skólum sínum fyrir list svo þær hafa kannski
fengið þetta úr ættinni!"
Hún segist sakna þess að búa svo fjarri fjöl-
skyldu sinni: „Foreldrar mínir og Kristján bróðir
minn búa hér og Sigurður í Hollandi. Við systk-
inin höfum ekki hist öll saman síðan 1976 og
það er orðið svo langt síðan að öll fjölskyldan
var sameinuð að ég man ekki lengur hvenær
það var. Við höldum mjög góðu sambandi og
hringjum mikið hvert til annars."
Hún segist hafa ákaflega lítinn áhuga á stjórn-
málum hvort heldur er hér heima eða í Banda-
ríkjunum „en það er alveg yndislegt hvað marg-
ir halda að ég sé á kafi í málefnum Reagans. Þeg-
ar ég kem hingað heim eða til Hollands er mér
umsvifalaust varpað inn í umræður um stjórn-
mál og það er allt mér að kenna sem Reagan
gerir. Enda verð ég að viðurkenna að mér hefur
sjaldan létt eins mikið og þegar Viet Nam stríð-
inu lauk — því það var auðvitað líka allt mér að
kenna!“
Aftur á móti fær hún fleira framan í sig þessa
dagana en stríð og stjórnmál. Morðhótanir eru
orðnar daglegt brauð á heimili Ágústu og
Daniels, því mormónakirkjan lætur ekki við það
sitja að fólk hafi svarið þess eið í leynimusterum
að það sé réttdræpt segi það sig úr kirkjunni.
Símhringingar og hótunarbréf streyma til þeirra
sem vinna gegn útbreiðslu mormónisma „og ég
hef meira að segja fengið bréf frá sjötugri konu!“
segir Ágústa. „Hins vegar verður það að segjast
eins og er að mormónar láta í raun og veru
verða af hótunum sínum oft á tíðum. Ed Decker
sem skrifaði bókina „The Godmakers" vinnur
gegn mormónum og honum var boðið til Skot-
lands í vor að kynna starfsemi okkar. í veislu
sem haldin var fyrir hann kom til hans þjónn og
bauð honum kókglas. Ed drakk kókið — og hefur
enn ekki náð fullri heilsu. Kókið var blandað
arseniki. Þannig að ég vil ítreka það að það er
ekkert gamanmál að komast úr villutrúarsöfn-
uði eins og mormónakirkjunni."