Morgunblaðið - 17.07.1997, Blaðsíða 26

26 FIMMTUDAGUR 17. JÚLÍ 1997
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Flamenco
við sundin blá
TONLIST
Lislasafni Sigurjóns
GÍTARTÓNLEIKAR
Símon H. Ivarsson
flutti flamenco-tónlist
þriðjudaginn 15. júlí.
FÉLAG flamenco-vina, mætti
sjálfsagt kalla þá sem mættir voru
í listasafnið í kvöld til að hlusta á
Símon leika eingöngu flamenco-
tónlist í rúman klukkutíma, og
þessir voru aldeilis ekki fámennir
þvi setið var frammi á göngum
listasafnsins. Ekki ætla ég mér þá
dul að reyna að leita að uppruna
flamenco, svo margar kenningar
eru þar að lútandi og svo
margir tilkallaðir. Ekki er þó
ólíklegt að annað en texti hafi
mótað hin ýmsu form, en
söngröddin var sterkur þáttur
í flutningi þessarar tónlistar.
Núna spyrðum við gítarinn og
flamenco saman og víst finnst
okkur þetta tvennt fari sem
flís við rass, kannske þó fyrst
og fremst vegna þess að við
þekkjum of lítið heimaslóðir
flamenco, sem fyrst og fremst
eru suðurhluti Spánar. Flam-
enco-tónlistin mun ekki hafa
verið skrifuð niður á blað,
heldur flust á milli einstakl-
inga og staða og flutningurinn
því verið frj áls og óbundinn
og undir snilli flytjandans
komið hver áhrifin voru, sem og
raunar gildir um allan tónlistar-
flutning. Því verður að líta svo á
að endanlegar útsetningar laganna
í kvöld hafi verið Símonar og seg-
ir það mikið um þá vinnu sem lögð
hefur verið í undirbúninginn. Höf-
undar voru heldur engir tilkallaðir,
aðeins fengu lögin heiti sem vísuðu
til innihalds texta eða vísuðu til
heimahaga lagsins. T.d. hét fyrsta
lagið Colombiana, sem sagði manni
jú alveg nóg um þá músik. Hægt
væri að benda á tvær eins konar

ELDHÚS - BAÐ - FATASKÁPAR
Danskar baðinnréttingar í
miklu úrvali. Falleg og
vönduð vara á vægu verði.
iFOnix
HÁTÚNI6A REYKJAVÍK SlMI 552 4420
- kjarni málsins!
stíltegundir flamenco Cante jondo
og Cante chico, sem fara ólíkar
leiðir innan flamenco-söngva og
-dansa. En hér er um slíkan frum-
skóg að ræða að öruggast er að
hætta sér ekki inn í þann skóg.
Það var djarft gaman af Símoni
að leggja í að flytja heila efnisskrá
með flamenco-tónlist eingöngu, en
Símon er mjög framsækinn gítar-
leikari og virðist ráða yfir tölu-
verðri tækni á hljóðfærið, en oft
krefst flamenco-tónlistin brilljant
spilamennsku, ef hún á að ná til
áheyrenda. Símon leysti verkefnið
með sóma. Að vísu fannst mér
hann um of hlédrægur á stundum,
en þessi tónlist hefur í sér miklar
skapsveiflur og t.d. akkorðumar,
sem slegnar eru gjarnan inn á
milli, eins og til að halda áheyrand-
anum vakandi, koma úr allt ann-
arri átt en kannske róleg melódían
sitt hvorum megin við þessa slegnu
hljóma, en þarna brýst skaphiti
Spánveijans skyndilega í gegn, eða
skapofsi sígaunans, ef menn frekar
vilja hafa það þannig. Eins vildi
ég óska gítamum meiri söngs frá
hendi Símonar, en að þessu tvennu
viðbættu í leik Símonar, yrði
klukkutíminn mun styttri. Ekki
má þó skilja þetta svo að mér hafi
fundist sextíu mínútumar lengi að
Iíða, síður en svo, og sérstaklega
vil ég þakka fyrir Rondena og
Guajiras, sem var sérlega fallega
spilað. Ragnar Björnsson
-----»■■♦ -»----
Minningabók
um bróður
slær í gegn
London. The Daily Telegraph.
HVER barnabókahöfundurinn á
fætur öðrum hefur slegið í gegn í
Bretlandi að undanförnu og nú
virðist nýr metsöluhöfundur ætla
að líta dagsins ljós; framkvæmda-
stjóri auglýsingastofu sem skrifaði
barnabók til minningar um bróður
sinn, sem framdi sjálfsmorð.
Hann heitir Geoffrey Sundquist
og er 44 ára. Hafði hann ekki sett
niður staf á blað þegar vinnunni
sleppti, frá því í skóla en eftir að
bróðir hans kastaði sér fyrir lest,
hóf hann að skrifa bók til minning-
ar um hann. Hún heitir „Jóla-
sveinninn og horfna hreindýrið“.
Sundquist segist ekki vita hvers
vegna hann skrifaði barnabók, seg-
ir að sagan hafí einfaldlega fæðst
þegar hann punktaði niður æsku-
minningar um bróður sinn.
Talið er að Sundquist muni
hagnast um 200.000 pund, um 22
milljónir ísl. kr. á útgáfusamningi
og samningi um gerð sjónvarps-
þátta eftir sögunni. Þá hefur hann
gert samning um röð barnabóka
um Giggles-fjölskylduna en hann
hefur nú þegar skrifað tíu stuttar
bækur um hana.
í DÓMNUM segir að Símon sé
mjög framsækinn gítarleikari.
„ÞAÐ er Jjóst að í Vestmannaeyjum hefur verið unnið frábært starf á tónlistarsviðinu,“
segir Sigríður Ella Magnúsdóttir sópran.
Kraftur í kórum
V estmannaeyj a
„ÞÓTTI gott að fá Sinfóníuna á okkar forsendum og erum þakk-
Iát fyrir skilning framkvæmdastjórans." Guðmundur H. Guðjóns-
son, kórstjórnandi í Vestmannaeyjum, við flutning Pákumessu
Haydns.
í VETUR efndu kórarnir til sam-
starfs og æfðu Pákumessu Haydns,
sem einnig gengur undir nafninu
Stríðsmessan, og fluttu á Sjómanna-
daginn með undirleik Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands í Hvítasunnukirkj-
unni fyrir á þriðja hundrað manns.
Á undan lék Birkir Matthíasson
trompetkonsert í Es-dúr eftir Haydn.
„Það er sagt að Haydn hafí verið
að hlusta á fallbyssur í stríðsvél
Napóleons sem stóð rétt fyrir utan
Vínarborg árið 1796,“ segir Guð-
mundur H. Guðjónsson stjómandi
kórs Landakirkju. „Pákurnar eru
látnar túlka fallbyssurnar í síðasta
kaflanum sem er ákall um miskunn
og bæn um frið en hann nefndi
messuna „Messa á tímum stytjald-
ar“, þó hún hafi gengið undir gælu-
nöfnum síðan.“
Bara hægt með vönu fólki
Guðmundur hefur stjórnað kór
Landakirkju síðan hann kom frá ítal-
íu árið 1970 og segir hann að kórn-
um hafi farið feikimikið fram síðan
þá. „Það sem í þá daga tók um þrjár
æfingar að ljúka gæti kórinn lesið
af blaði á einni æfíngu í dag. Það
er ákveðin menntun í því að syngja
í kór,“ segir hann. Pákumessuna
hófu kórarnir að æfa I febrúar og
segir Guðmundur að það hefði verið
ógerlegt á svo stuttum tíma nema
með vönu fólki. Meðan á æfingatí-
manum stóð hjálpuðust þau þijú að
með að æfa kórana tvo, auk Guð-
mundar Bára Grímsdóttir, stjómandi
Samkórs Vestmannaeyja, og
Michelle Gaskell, tónmenntakennari
í Vestmannaeyjum. Samkórinn lagð-
ist niður um 1980 en var endurreist-
ur fyrir þrem árum af Báru Gríms-
dóttur og hefur hann haldið nokkra
tónleika síðan og ákváðu þau að
syngja í Pákumessunni með kór
Landakirkju.
Segja má að tímamót hafí orðið
hjá kór Landakirkju árið 1978, en
þá tók kórinn þátt í alþjóðlegu kóra-
móti í Wales. „Þar voru gefin stig
fyrir frammistöðu og við lentum of-
arlega,“ segir Guðmundur. „Það sem
mestu máli skipti var þó að sjálfs-
traustið jókst um allan helming og
vitneskjan um að við værum hæf til
að takast á við stærri verkefni varð
okkur mikil lyftistöng." Eftir vel-
heppnaða Wales-för hélt kórinn jóla-
tónleika með fulltingi Sigríðar Ellu
Magnúsdóttur sópran. Með kórnum
hafa síðan sungið ýmsir þekktir
söngvarar. Sigríður Ella hefur þó
þeirra mest haft af kórnum að segja
því hún hefur þjálfað kórfélaga á
söngnámskeiðum. Hún kynntist
Guðmundi skömmu eftir Vest-
mannaeyjagosið þegar hún þjálfaði
á námskeiði á vegum kórsins. Nú í
Kórastarf í Vestmanna-
eyjum hefur verið með
miklum blóma undan-
farin ár og hafa kórarn-
ir tveir, Samkór Vest-
mannaeyja og kór
Landakirkju, sífellt klif-
ið hærra í alllendi tón-
••
bókmenntanna. Orlyg-
ur Steinn Sigurjóns-
son fékk Guðmund H.
Guðjónsson kórstjóratil
að segja sér tónlistar-
fréttir eftir mikla tón-
leika á sjómannadaginn.
vor varði hún nokkrum dögum í
Eyjum við að leiðbeina kórfélögum
fyrir tónleikana og sagði í spjalli að
kórinn hefði hljómað á við bestu
kóra hérlendis. „Áhugi þeirra er slík-
ur að eftir tónleikana voru allir með
Pákumessuna í heimilistækjunum á
geisladisk. Það er ljóst að á tónlist-
arsviðinu hefur verið unnið frábært
starf í Vestmannaeyjum," sagði Sig-
ríður Ella.
Sinfónían hingað
á okkar forsendum
Guðmundur segir að frá fyrstu
æfingu hafi hann ætíð lagt áherslu
á að fá kór sínum nótur í hendur
og það hafí átt sinn þátt í góðu
gengi hans. „Annars er þungi þess-
arar vinnu kirkjustarfið og það er
mjög bindandi. Eg tel það mjög gott
að rúmlega sextíu manns skuli
leggja sig alla fram um að setja upp
söngverk af þessu tagi í ekki stærra
sveitarfélagi.“
Tónleikarnir á sjómannadaginn
voru ekki þeir fyrstu sem kirkjukór-
inn hefur haldið í þessum dúr því
hann hefur flutt tvær messur eftir
Haydn, Zeller-messuna árið 1980 á
tvö hundruð ára afmæli Landakirkju
og Nelson-messuna á tíu ára gos-
lokaafmæli Vestmannaeyja. „Þá
keyptum við hljóðfæraleikara til
okkar en það er afar dýrt vegna
ferðakostnaðar og uppihalds. Það
sem var sérstakt við tónleikana á
sjómannadaginn var að Runólfur
Birgir Leifsson, framkvæmdastjóri
Sinfóníuhljómsveitarinnar, sam-
þykkti að hljómsveitin skyldi heim-
sækja okkur á okkar forsendum.
Niðurstaðan varð því sú að hingað
kom ekki nema þrjátíu manna hljóm-
sveit og tók þátt í þéssu verkefni.
Það mun vera í verkefnaskrá Sinfó-
níuhljómsveitarinnar að heimsækja
staði á landsbyggðinni og það var
liðið á sjöunda árið frá því hún hafði
síðast komið hingað þannig að þetta
gat farið saman og við erum Run-
ólfi Birgi mjög þakklát fyrir hans
skilning."
Guðmundur segir að lokum að
áhugi sé fyrir því að skella sér upp
á land og flytja messuna og að eftir
þessa velheppnuðu tónleika megi
eiga von á að kór Landakirkju og
. Samkór Vestmannaeyja fái góða
aðsókn.