Morgunblaðið - 12.05.2000, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 12. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Hægt að kaupa
föt í áskrift
Ljósmyndarar og tísku-
og skartgripahönnuðir
sýna verk sín í Lista-
safni Akureyrar undir
heitinu „Ur og í“, en þar
verður stíll og tungumál
tískunnar í fyrirrúmi,
í KVÖLD kl. 20 verður opnuð í
Listasafninu á Akureyri sýningin
„Úr og í“, en þar sýna ungir íslenskir
tískuljósmyndarar og leiðandi fata-
og skartgripahönnuðir verk sín í
samstarfi við Eskimo Models, Atmo
og Futurice. Auk verka íslenskra
hönnuða verða verk fímm finnskra
fatahönnuða til sýnis. I tengslum við
sýninguna gengst Listasafnið fyrir
söfnun á notuðum fötum í samvinnu
við Rauða kross íslands, notuðum
flíkum verður þannig gefíð „nýtt líf‘.
Tíska mikilvæg birtingar-
mynd dægurmenningar
í upplýsingum frá Listasafni Ak-
ureyrar kemur fram að þótt tíska
hafí ekki verið talin hluti af hámenn-
ingu hingað til þá sé hún mikilvæg
birtingarmynd dægurmenningar og
áhrifamikið afl í lífí flestra.
Þau Elísabet Ásbergs skartgripa-
hönnuður, Kristinn Már Ingvarsson
ljósmyndari og Linda Björg Áma-
dóttir fatahönnuður hittu blaðamann
til að spjalla stuttlega um sýninguna
gg ástandið á vettvangi hönnunar í
íslandi.
„Á Akureyri ætla ég að sýna frek-
ar stóra hluti, stórar festar, belti og
muni sem eru líka unnir úr leðri og
roði. Sumt af þessu er nýtt, en annað
hefur verið sýnt áður,“ segir Elísa-
bet Ásberg. Hún segir að fóik hafi í
dag meiri áhuga á handunnum hlut-
um en áður og leggi meiri áherslu á
að nota það sem er kannski dálítið
óvenjulegt. „Ég hanna líka stundum
fyrir ákveðna einstaklinga og finnst
Morgunblaðið/Kristinn Már Ingvarsson
Hluti af myndverki Kristins Más Ingvarssonar.
það mjög gaman, það er þá oft eitt-
hvað sem höfðar sérstaklega til
þeirra. Það sem ég sýni núna er ým-
ist hluti af ákveðinni línu eða stakir
hlutir, en ég hef enn ekki hannað
neitt til fjöldaframleiðslu" segir El-
ísabet.
Kristinn Már Ingvarsson ætlar að
sýna myndir sem hann hefur verið
að taka núna síðasta mánuðinn.
„Þetta eru ekki tískumyndir, heldur
myndir sem eru teknar hér og þar
sem ég tengi síðan saman þegar ég
hengi þær upp. Þær eru í mismun-
andi stærðum og ég raða þeim upp
sem einskonar innsetningu, mynd-
irnar eiga ekki endilega neitt sam-
eiginlegt innbyrðis, það er frekar
óljós tilfinning sem tengir þær sam-
an,“ segir Kristinn.
Linda Björg Ámadóttir sem
markaðssetur sína hönnun undir
nafninu SVO segist aðspurð í raun-
inni ekki vera að sýna neitt nýtt. „Ég
vil á þessari sýningu leggja áherslu á
það að ég er að selja fjöldafram-
leidda vöru. Við verðum með litla
verslun, þarna verður slá með fotum,
mátunarklefi og spegill. Fólk getur
farið í fötin og jafnvel keypt þau að
lokum. Við verðum líka með tölvu á
staðnum þar sem hægt er að skoða
Morgunblaðið/Bonni
Skálahringar, hönnun
Elísabetar Ásberg.
föt sem seld verða í áskrift. Fólk fær
þá senda flík á tveggja mánaða
fresti, t.d. sérhannaða boli, á svipuð-
um grundvelli og hægt er að fá tíma-
rit í áskrift."
Erfitt að vekja á sér athygli
Það kom fram í samtali þremenn-
inganna að margt hefur breyst á
sviði hönnunar undanfarin tíu til
fimmtán ár, en þrátt fyrir það er
ákaflega erfitt að lifa á því að hanna
nytjahluti. „Ég er búin að vera að
stríða við þetta í tíu ár,“ segir Elísa-
bet, „og þessu fylgir mikið óöryggi.
Maður veit ekki alveg hvað maður á
að gera til að vekja athygli á sér og
selja, þess vegna eru tækifæri á borð
Morgunblaðið/Börkur Arnarson
Föt hönnuð af Lindu Björgu Árnadóttur undir merkjum SVO.
við þetta mjög kærkomin." Undir
þetta tekur Linda, en segir að þrátt
fyrir að ísland hafi notið töluverðrar
athygli erlendis og öll samskipti séu
nú auðveldari en áður, þá hafi t.d.
hennar fyrirtæki ekki selt neitt
meira fyrir vikið, en SVO-föt eru
m.a. á markaði í Bandaríkjunum.
„Það tekur mjög langan tíma að
kynna merki fyrir kaupendum og
það má vel vera að það eigi eftir að
skila sér seinna,“ segir hún. Linda
segir ennfremur að henni hafi fund-
ist nauðsynlegt að ákveða hvort hún
vildi hanna föt sem eingöngu væru
sýningargripir eða hvort hún vildi
reka fyrirtæki og hanna fjöldafram-
leidd föt. „Það hefur verið uppsveifla
á fjármagnssviðinu á íslandi," segir
Linda, „og Nýsköpunarsjóður lagði
t.d. peninga í mitt fyrirtæki. Ef hægt
er að sýna fram á hugsanlegan gróða
er hægt að finna peninga en litlar
kröfur eru gerðar til þess hvernig
varan lítur út, hönnunin skiptir
engu. Það sem vantar hér á landi er
stuðningur við hönnunarhliðina
sjálfa. Það er auðvitað erfiðara að
selja góða hönnun því flestir vilja
fylgja straumnum og vera eins og
fjöldinn."
Á sýningunni á Akureyri mun
kenna margra grasa, enda margir
hönnuðir að sýna verk sín auk þeirra
sem vinna óbeint á vettvangi tísk-
unnar.
Stund fegurðar
og innihalds
Það eru meiri forréttindi en margan grunar að fá Erling Blöndal
Bengtsson heim í hlað til að halda tónleika, segir m.a. í umfjöllun um
tónleika Erlings í ísafjarðarkirkju.
Nemenda-
sýning
í Geysi
FYRSTA árs nemar í grafískri
hönnun við Listaháskóla ís-
lands opna sýningu í Gallerí
Geysi, Hinu húsinu v. Ingólfs-
torg á morgun, laugardag kl.
16.
Nemendurnir fengu það
verkefni í vetur að hanna vegg-
spjald Unglistar 2000. Margar
hugmyndir bárust og eru nú til
sýnis í galleríinu.
Galleríið er opið alla virka
daga frá kl: 9-17 og lýkur sýn-
ingunni 28. maí.
LIFANDI HÖNNUN
Den Skandinaviske
Designh0jskole
Lengri námskeið:
18 vikur frá 17.8.2000
39 vikur frá 17.8.2000
21 vika frá 4.1.2001
Styttri námskeid:
Kirkjur og list: 19.6-25.6.2000
Máltid og menning: 19.6-25.6.2000
Hönnunar-sumarháskóli: 1.7-14.7.2000
Simi 0045 86448044
www.designhojskolen.dk
TONLIST
ísafjarAarkirkja
EINLEIKSTÓNLEIKAR
ERLING BLÖNDAL
BENGTSSON
Á efnisskrá voru þijár svítur fyrir
einleiksselló eftir Johann Sebastian
Bach. Svíta nr. 5 í c-moll BWV 1011,
nr. 2 í d-moll BWV 1008, og nr. 3 í
C-dúr BWV 1007. Tónleikarnir
voru á vegum Tónlistarfélags Isa-
fjarðar. Laugaidaginn 6. maí kl. 17.
ÞAÐ var stór stund að hlýða á Erl-
ing Blöndal Bengtsson, sellóleikara, í
ísafjarðarkirkju. Erling er, eins og
flestum er kunnugt, einn af helstu
meisturum sellósins og stórt nafn í
tónlistarheiminum. Það er ekki tilvilj-
un að tónleikarnir voru á ísafirði.
Móðir hans, Sigríður Nielsen, var
fædd og uppalin á Eyrinni, dóttir
Sophusar Nielsens, kaupmanns og
bæjargjaldkera á ísafirði. Sophus var
mikill áhugamaður um menningar-
mál og hafði forgöngu um að kaupa
orgel-harmóníum í Eyrarkirkju, hið
fyrsta í kirkjunni, árið 1874. Hann
átti sæti í byggingamefnd, þegar
gamla bamaskólahúsið var byggt
1901, sat í mörgum fleiri nefndum og
var m.a. einn helsti stuðningsmaður
bókasafnsins á ísafirði. Sophus eign-
aðist 23 börn og hvíla margir afkom-
enda hans ásamt honum og konu
hans í gamla kirkjugarðinum á ísa-
firði. Erling Blöndal var því heiðra
æskustöðvar móður sinnar með tón-
leikum sínum í ísafjarðarkirkju.
ísfirðingum þykir vænt um þessi
tengsl eins og fram kom í máli Olafs
Gunnarssonar, fulltrúa tónlistarfé-
lagsins, þegar hann, í lok tónleikanna,
færði meistaranum gjöf til minningar
um ísafjörð og heimsóknina. Þar
sagði hann m.a. að ísfirðingar kysu
að líta á hann sem einn af ættingjum,
ef ekki einn af sonum staðarins.
Svítumar sem Bach samdi í kring:
um 1720 innhalda sex dansa hver. í
öllum svítunum er að finna dans-
kaflana allemande, courante, sara-
bande og gigue. Þá koma einnig fyrir
prelude, gavotte, menuetto og bour-
rée. Þrátt fyrir sameiginleg heiti
danskaflanna eru svíturnar mjög
ólíkar innbyrðis. Þær eiga þó sameig-
inlegt að teljast til þess besta sem
Bach samdi. Túlkun Érlings Blöndals
var gríðarlega fáguð og stílhrein.
Mýkt og nákvæmni einkenndu flutn-
inginn og tónhendingar voru allar
meistaralega útfærðar, þar sem beit-
ing boga og tónmyndun var einstak-
lega falleg og í raun tæknilegt afrek.
Hvergi bar á óþarfa átökum með til-
heyrandi aukahljóðum. Ekki skorti
þó kraftinn, sérstaklega í gigue-kafla
d-moll svítunnar nr. 2. Best fannst
mér Erling takast upp í sarabande-
köflum svítanna þriggja. Hann virtist
njóta sín alveg sérstaklega í þeim,
einkum í svítu nr. 5 í c-moll, sem var
upplifun í hæsta gæðaflokki. Það kom
því ekki á óvart að aukalagið var sara-
bande-kaflinn úr svítu nr. 1 í G-dúr.
Með því að velja aukalag úr einhverri
af svítum Bachs, var ekki rofin sú
andlega upplifun sem hófst á fyrstu
tónum svítunnar í c-moll.
Þar með lauk þessum glæsilegu
tónleikum sem voru sannkölluð stund
fegurðar og innihalds. Það eru meiri
forréttindi en margan grunar, að fá
Erling Blöndal Bengtsson heim í hlað
til að halda tónleika.
Kristinn Jóhann Níelsson