Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Blaðsíða 28

28
hins síðasta tíma, svo hygg eg, að enginn einstakr
maðr hafi unnið jafnmikið fyrir hana sem hann, og
að hann hafi gert meira fyrir sögu íslands, enn þeir
þrir saman Jón Halldórsson, Finnr Jónsson og Hannes
Finsson, og á þó ísland þessum þremr ágætismönnum
mikið að þakka í þessu tilliti.
Ef litið er á bóklega starfsemi Jóns Sigurðssonar
í heild sinni, þá þekki eg engan íslending, er hafi
starfað jafnmikið og undir eins jafnvel. Finnr Magn-
ússon, sem er allrar virðingar verðr sökum hinnar
frábæru iðni og starfsemi sinnar, hefir án efa ritað
meira, enn hann er eigi jafnáreiðanlegr og vandvirkr,
sem Jón Sigurðsson.
Eg skal að endingu með nokkurum orðum minn-
ast Jóns Sigurðssonar sem forseta hins íslenzka Bók-
mentafélags. þess er áðr getið, að hann varð forseti
Kaupmannahafnardeildarinnar árið 1851. Félagið hafði
þá staðið 35 ár. J>að hafði að vísu eignazt nokkurn
sjóð og gefið út nokkurar góðar bœkr, enn framkvæmð-
ir þess höfðu verið heldr litlar og félagsmenn vóru fá-
ir, þvíað þá er Jón Sigurðsson tók við stjórn þess,
vóru aðeins 200 félagsmenn, þeir er tillög áttu að
greiða. Jón Sigurðsson sá, að framkvæmðir félagsins
vóru komnar undir hinum árlegu tekjum þess. Hann
gerði sér því alt far um að auka félagatöluna, enda
tókst honum það svo vel, að um vorið 1859 var tala
félagsmanna, þeirra er tillög áttu að gjalda, orðin 7801.
Hjálpaði til þessa bæði vinsæld hans hjá samlöndum
sínum og hinn frábæri dugnaðr hans. Hann átti bréfa-
skifti við hina helztu menn í landinu, skrifaði þeim til,
er hann taldi líklegasta til að efla gagn og framkvæmð-
ir félagsins, og fékk þá til að gerast umboðsmenn
1) Jón Sigurðsson. Hið íslenzka Bókmentafélag, Kh.
1867, 50. bls.