Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1882, Side 66

66
í hópinn, lét Aétius, sem hann vissi ekki, að Sangi-
ban hafði ætlað að svíkja Orléans í hendur Atla, en
lét þó hafa sterkar gætur á honum.
Aníanus biskup í Orléans hafði efnt heit sitt.
Hinn 13. dag júnímánaðar um kvöldið var borgin enn
þá óunnin; en hart var sorfið að borgarbúum. Biskup
stóð alla nóttina fyrir altari á bæn með klerka sína.
Menn voru á verði í hæstu turnum borgarinnar, til að
horfa eptir Rómverjum. Um miðjan dag hinn 14. sást
ekkert. J>á var sent til Atla, borgin gefin upp, borg-
arhlið látin opin, og leið ekki á löngu, áður Húnar
fóru að ryðjast inn til að ræna og rupla. En — í ein-
um svip kemur fregn. Jórreykur mikill sást fyrir
sunnan borgina. Aétius hafði einnig efnt heit sitt.
Voru þeir J>órmundur þar komnir með riddaralið Róm-
verja og Vestur-Gauta og riðu mikinn. Fótgöngulið
var á eptir. Sló þegar í bardaga við Húna, á stræt-
um borgarinnar, umhverfis hana og alt út í ána Lygru.
Voru lítil umsvif, áður en Húnar voru reknir öfugir úr
Orléans, og skildu þeir allt ránsfé eptir. Atli dró her
sinn saman hið skjótasta, hopaði aptur norður yfir
Signu (Seine), og nam varla staðar, fyr en hann kom
til Chalons sur Marne (Durocatalaunum), þar sem þá
voru kallaðir Catalánsku vellirnir. Aétius fylgdi hon-
um fót fyrir fót. Voru Gepídar aptastir í her Húna,
en Frankar fremstir í fylkingarbroddi Rómverja. Sló
þeim því saman Frönkum og Gepídum, og féllu 15000
manns af hvorumtveggja, áður en á hinn eiginlega
vígvöll kom. f>egar til Chalons kom, slógu báðir
herhúðum. Atli raðaði vögnum sínum í stóran hring,
og tjölduðu Húnar innan í baugnum. Aétius víggirti
herbúðir sínar, að sið Rómverja.
þ>ó Catalánsku vellirnir séu sléttlendi mikið, eins
og nafn héraðsins, Champagne (Campania), bendir á,
þá er þar þó mishátt víða, og sér í lagi er þar hæð