Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.1986, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 11. DESEMBER 1986.
Stjómmál
Jón Baldvin Hanni-
balsson er í ööru
sæti.
Þorsteinn Pálsson
kemur ekki fyrr en i
þriðja sæti.
Svavar Gestsson
lendir i fjórða sæt-
inu.
Fimmti er Halldór
Ásgrímsson.
Davíð Oddsson er
sjötti.
Hver á að vera forsætisráðheira?
Flestir vilja hafa
Stemgrím áfram
- niðurstöður skoðanakönnunar DV
Steingrímur Hermannsson hefur yfirburði sem forsætisráðherraefni að
mati þjóöarinnar.
Ummæli fólks í könnuninni
Kona á Reykjavíkursvæðinu sagði,
að enginn stjómmálamaður í dag jafn-
aðist á við stjómmálamennina í gamla
daga, þegar hún svaraði spumingunni
í könnun DV. Önnur sagði, að Davíð
Oddsson væri súpermaður. Kona á
Reykjavíkursvæðinu kvaðst nú vera
farin að efast um Þorstein Pálsson en
vilja fá Albert sem forsætisráðherra.
önnur sagðist vera sjálfstæðismann-
eskja en vilja hafa Steingrím Her-
mannsson sem forsætisráðherra. Kona
á Reykjavíkursvæðinu sagði, að Stein-
grímur væri alveg ágætur. Onnur
sagðist ekki sjá neinn hæfan. Karl á
Reykjavíkursvæðinu sagði, að Stein-
grímur hefði staðið sig vel sem forsæt-
isráðherra. Annar sagði, að sér litist
ekki á neinn sem forsætisráðherra í
dag. Karl á Reykjavíkursvæðinu sagð-
ist ekki kjósa flokk Steingríms en
Steingrímur væri hæfastur sem for-
sætisráðherra. Karl á Reykjavíkur-
svæðinu kvaðst helst vilja ópólitískan
forsætisráðherra. Annar sagðist vilja
láta Jón Baldvin spreyta sig. Karl
Langflestir landsmenn vilja hafa
Steingrím Hermannsson áfram sem
forsætisráðherra. Þetta kom í ljós í
skoðanakönnun DV um síðustu helgi.
Þótt Framsókn fengi aðeins sautján
prósent atkvæða í þeirri sömu könn-
un, nefhdi fólk úr öllum flokkum,
karlar jafnt og konur, að það vildi
hafa Steingrím í embætti forsætisráð-
herra. Ortakið í könnuninni var 1200
manns. Jafht var skipt milli kynja og
jafnt milli Reykjavíkursvæðisins og
landsbyggðarinnar. Spurt var, hvaða
stjómmálamaður fólk vildi, að gegndi
embætti forsætisráðherra.
Alls svöruðu 644 þessari spumingu,
eða rúmur helmingur úrtaksins. Þar
af nefndu 275 Steingrím Hermannsson
sagði, að sjálfeagt væri að prófa Jón
Baldvin. Annar sagðist vilja Stein-
grím. Hann myndi ekki eftir neinum
betri. Karl sagðist telja núverandi for-
sætisráðherra ágætan, þótt hann væri
ekki í sínum flokki. Annar sagði, að
formaður Sjálfetæðisflokksins ætti að
fá embættið. Það væri stærsi flokkur-
inn. Karl úti á landi kvaðst styðja
Halldór Ásgrímsson, þótt hann væri í
röngum flokki. Annar sagðist hiklaust
styðja Þorstein Pálsson. Karl á
Reykjavíkursvæðinu kvaðst sennilega
eða 42,7 prósent þeirra, sem tóku af-
stöðu.
Næstur kom Jón Baldvin Hanni-
balsson með 105 atkvæði eða 16,3
prósent. Athyglisvert er, að hann
komst upp fyrir Þorstein Pálsson, sem
varð þriðji með 88 atkvæði eða 13,7
prósent. Fjórði varð Svavar Gestsson,
nokkuð fyrir neðam hina, með 36 at-
kvæði eða 5,6 prósent. Halldór Ás-
grímsson varð fimmti með 31 atkvæði.
Davíð Oddsson varð sjötti með 20 at-
kvæði.
Aðrir sem fengu meira en tíu at-
kvæði voru: Albert Guðmundsson með
13 og Ólafur Ragnar Grímsson með
11 atkvæði. /
Meðfylgjandi lfeti sýnir þá, sem
nefridir voru, og fylgi þeirra. -HH
mundu sættast á Þorstein Pálsson.
Annar sagðist kunna ágætlega við
Steingrím. Kona á Reykjavíkursvæð-
inu kvaðst styðja Albert í þetta
embætti. Hann væri langbesti maður-
inn í stjóminni. Karl úti á landi sagði,
að Þorsteinn væri skástur. Karl úti á
landi sagði best að láta Steingrím
halda áfram. Karl úti á landi kvaðst
styðja Jón Baldvin, því að nú ætlaði
hann að kjósa kratana. Kona úti á
landi sagði, að Steingrímur ætti að
sitja. Hann kæmi svo vel fram í fjöl-
miðlum.
-HH
Listi yfir æskilega for-
sætisráðherra sam-
kvæmt vali almennings:
atkvæði
1. Steingrímur Hermanns. 275
2. Jón Baldvin Hannibals. 105
3. Þorsteinn Pálsson 88
4. Svavar Gestsson 36
5. Halldór Ásgrímsson 31
6. Davíð Oddsson 20
7. Albert Guðmundsson 13
8. Ólafur R. Grímsson 11
9. Jón Sigurðsson 9
Sigr. D. Kristmundsd. 9
11. Jóhanna Sigurðardóttir 7
Ragnar Arnalds 7
13. Friðrik Sophusson 5
14. Geir Hallgrimsson 4
15. Guðrún Agnarsdóttir 3
Kjartan Jóhannsson 3
17. Eiður Guðnason 2
Kristín Halldórsdóttir 2
Pálmi Jónsson 2
Sverrir Hermannsson 2
Eitt atkvæði hlutu: Birgir ísleifur
Gunnarsson, Eyjólfur K. Jónsson,
Guðrún Helgadóttir, Helgi Seljan, Jón
Bragi Bjarnason, Júlíus Valdimars-
son, Magnús H. Magnússon, Matthias
Á. Mathiesen, Páll Pétursson og Ólaf-
ur G. Einarsson.

í dag mælir Dagfari
Stundum er sagt að alþingis-
kosningar séu mikilvægustu kosn-
ingamar á Islandi. Þá sé skorið úr
um það hvort góðir menn eða vond-
ir ná kjöri og að kjósendur geti gert
upp á milli ólíkra flokka og skoð-
ana. Þetta kann allt að vera rétt og
líka hitt að oft hefur verið slegfet
myndarlega á milli frambjóðenda og
flokka, ekki sfet þegar Islendingar
voru að rísa úr öskustónni og gera
það upp við sig hvort þeir hneigðust
til bolsévisma eða kapítalfema, hvort
hér skyldi vera kommúniskt þjóð-
félag eða borgaralegt.
Allt em þetta þó smámunir miðað
við prófkosningamar sem Alþýðu-
flokkurinn hefur efht til vestur á
fjörðum. Að vfeu hefur ekki komið
til handalögmála, en það er þá ein-
göngu vegna þess að frambjóðend-
umir tveir, Sighvatur og Karvel,
hafa hvorki heyrst né hist síðan
Karvel felldi Sighvat um árið. Sig-
hvatur hefur ekki áhuga á að hitta
Karvel og Karvel hefur ekki áhuga
á að hitta Sighvat. Fjandskapurinn
er sem sagt gagnkvæmur og svo mun
einnig vera um fylgfemenn og fylk-
ingar á bak við hvom.
Kosningabaráttan fór þannig fram
að báðir lögðu sig alla fram um að
rægja hinn. Mun vera leitun í Is-
Vestfjarðakratar
landssögunni að öðm eins varmenni
og Karvel, ef marka má Sighvat, og
annað eins illmenni hefur ekki fæðst
á jarðkringlunni sem Sighvatur, ef
marka má Karvel.
Báðir sóttu kosninguna af mikilli
hörku. Smalað var á kjörstað öllu
því sem hreyfðist á Vestfjörðum,
sjálfetæðis- og framsóknarfólki jafnt
sem krötum og þar að auki var tek-
in upp póstkosning, þannig að
fjarstaddir Vestfirðingar, sem enn
em á lífi, fengu einnig að kjósa.
Munu þessi póstatkvæði hafa numið
hundmðum, enda búa Vestfirðingar
alls staðar annars staðar heldur en
á Vestfjörðum.
Mun það vera skýringin á því
hversu lengi dróst að telja atkvæðin,
þegar bæði þarf að hjálpa fólki til
að kjósa og koma atkvæðunum í
póst. Það getur verið tímafrekt að
leita uppi gamla Vestfirðinga um
allt land og út fyrir landsteinana,
hvað þá að stúdera ættartöiu þeirra
til að sanna fyrir þeim og kjörstjóm-
inni að bráðókunnugt fólk sé á
kjörskrá. Ekki er ólíklegt að brott-
flúnir Vestfirðingar hafi ráðið úrslife
um í þessu prófkjöri og hlýtur það
að vera fagnaðarefni fyrir þá sem
eftir sitja að flóttamennimir ráði
þingmannaliðinu eftir að þeir em
famir. Hinum sem eftir sitja kemur
það greinilega ekki við, enda em
þeir á förum líka.
Þar sem bæði Sighvatur og Karvel
vissu um vinnubrögð hins töldu þeir
báðir vissara að kæra kosninguna
fyrirfram, bæði að því er varðar ut-
ankjörstaðaratkvæðin og einnig að
þvi er varðar vafasöm atkvæði
heima fyrir. Þannig kærði Sighvatur
öll atkvæði úr Súðavík og gott ef
ekki einnig Hólmavíkuratkvæðin,
sem sjálfeagt byggfet á þeirri skoðun
Sighvats að fólkinu fyrir vestan
komi þessi kosning ekki við ef flótta-
mennimir eiga að ráða. Enda er
hann brottfluttur eins og sönnum
Vestfirðingi sæmir.
Síðast en ekki síst kærði Sighvatur
afekipti formannsfrúarinnar af þess-
ari kosningu á þeirri forsendu að
formanninum í flokknum og eigin-
konu hans kæmi það alls ekki við
hvemig kosningin færi. Sérstaklega
af því formaðurinn var á móti Sig-
hvati. Að mati Sighvats em utanað-
komandi afekipti því aðeins lögleg
að þau komi honum sjálfum til góða.
Það var sem sagt bæði kært hveij-
ir kusu og eins hitt hveijir skiptu
sér af því hveijir kusu.
Kratamir á Vestfjörðum hafa ekki
bitið úr nálinni enda þótt úrslit liggi
nú fyrir. Nú mun fallfetinn níða skó-
inn niður af sigurvegaranum eins
og hann hefur mátt til og hefur til
þess allan veturinn. Þetta er auðvit-
að miklu skemmtilegra heldur en
þegar menn em að rífast milli flokka.
Ekki síst þar sem flokksbræður
hljóta að þekkja betur til hvor ann-
ars heldur en menn í sinn hveijum
flokknum, þannig að það má treysta
rógnum og illmælginni miklu betur.
Þeir þekkja sitt heimafólk. Ástæðu-
laust er þess vegna að óttast að
slagnum sé lokið milli þeirra félag-
anna þótt talið hafi verið upp úr
póstkössunum. Ballið er rétt að
byija.
Dagfari