Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.1986, Blaðsíða 16

16
FIMMTUDAGUR 11. DESEMBER 1986.
Erfttt að rata í bænum
F.S. skrifar:
Fyrir nokkru skrifaði utanbæjar-
I maður í blöðin og kvartaði undan því
I hve erfítt væri fyrir utanbæjarmenn
að rata í bænum og vildi að gefin
væru út kort sem gerðu sveitamönnum
I auðveldara að komast leiðar sinnar
I akandi í höfuðborginni. Min skoðun
er hins vegar sú að þeir ættu ekki að
fá að fara inn fyrir bæjarmörkin.
Ástæðan fyrir því er sú að þeir ógna
lífi hér með akstri sínum. Til dæmis
| er það ekki óalgeng sjón að sjá utan-
' bæjarmenn aka lúshægt á vinsti
akrein og halda allri umferð fyrir aft-
an. Jafnalgengt er að sjá þá fara yfir
á rauðu ljósi og gleyma að fara yfirl
þegar græna ljósið kemur (þeir kunna I
ef til vill ekki á þetta). Allt of mikið |
er um það að þeir virði ekki stöðvun-
arskyldumerki og bönn við vinstri eða |
hægri beygjum, innakstri eða lagn-
ingu bifreiða. Annaðhvort ætti að taka i
alla utanbæjarmenn í hæfnispróf þeg- |
ar þeir ætla inn á Stór-Reykjavíkur-
svaklið eða gera það að lögum að allir |
verði að taka bílprófið í höfuðborg-
inni, þannig að sveitafólk, sem hefur |
tekið próf í litlum þorpum eða kaup-
stöðum, konii ekki af fjöllum og stari ,
eins og naut á nývirki þegar það sér |
götuvita.
Hættulegasta atferli margra Reykvíkinga í umferðinni á landsbyggðinni er
þegar þeir taka sér hvild frá akstri á miðjum brúm landsins og glápa á fiskinn
í ánum. Þó þeir hafi ekki séð slík undur áður nema í fiskabúð þá verða þeir
að sýna varúð.
Spumingin
Ertu hlynntur frystingu
kjarnorkuvopna
almennt?
Sigurbjörg Eiðsdóttir nemi: Já, alveg
tvímælalaust og til þess eins að
tryggja friðinn betur. En vegna
valdatogstreitu milli stórveldanna
tveggja, þ.e. Bandaríkjanna og Sov-
étríkjanna, held ég að það komist
seint í framkvæmd eða aldrei.
Þórunn Björgúlfsdóttir innanhúss-
arkitekt: Já, því er ég mjög hlynnt
hvar sem er í heiminum og tekur það
bæði til kjarnorkuvopna og vopna
almennt. Ég held að það verði samt
ekki framkvæmanlegt á næstunni,
ekki með þeirri pólítík sem rekin er
í dag, en sinnuleysi fólks er þar í
fvrirrúmi og fólk virðist vera algjör-
lega sofandi gegn þessum vágesti.
Ingveldur Sigurðardóttir: Ég er al-
gjörlega á móti öllu því er fella má
undir kjamorkuvopn og vil alls eng-
in í þessum stóra heimi. Ég vona
bara að þeir sem ráða þama ein-
hverju vitkist og sjái íram á bjartari
daga.
Stefán Edelstein: Ég held að það sé
nóg að berjast við að lifa án þessara
vágesta hvar sem er í heiminum og
er því hlynntur afnámi allra kjarn-
orkuvopna. Maður verður einnig að
lifa í voninni að þessir vágestir hverfi
þegar fram líða stundir.
Þór Saarri sjómaður: Já, það finnst
mér svo sannarlega því við höfum
ekkert með þau að gera. En ég tel
það samt illframkvæmanlegt því það
berjast allt of margir um völdin og
þetta virðist vera ein leið ti! að
tryggja þau.
Halldór Valgarðsson: Nei, mér finnst
að kjamorkuvopnin eigi að vera við
lýði enda hafa dæmin sannað að þau
hafa stuðlað að friði frá því í síðari
heimsstyrjöld.
Lesendur________________
Tilraunir á
Reykvík-
ingum
Kona á Vesturlandi skrifar:
í lesendabréfi í DV hinn 25 nóvemb-
er síðastliðinn er einhver F.S. sem
skrifar um akstur utanbæjarfólks í
höfuðborginni. Eitthvað er hugarfar
aumingja karlsins (hlýtur að vera karl
því konur era víðsýnni) rysjótt. Þessi
F.S. er í nefndu lesendabréfi að svara
utanbæjarmanni er taldi rétt að gefa
út aðgengileg kort til að auðvelda
ókunnugum að rata um borgina á bíl-
um sínum. Ég tel þessa hugmynd góða
og myndi hún tvímælalaust spara tíma
og auka öryggi í umferðinni.
F.S. telur að banna eigi utanbæjar-
fólki að koma á bílum inn fyrir
borgarmörkin því þeir ógni lífi borgar-
anna. Þeir aki of hægt, aki á rauðu
ljósi og virði ekki stöðvunarskyldu.
Lesandi hringdi:
Það era seld árskort í lyftumar í
Bláfjöllum og er svo sem ekkert út á
það að setja nema ef fólk er búið að
borga fyrir ákveðna þjónustu í eitt ár
þá er mjög eðlilegt að það fái að njóta
hennar allan tímann. Mánudaginn
hinn 8. desember var sagt í sjálfvirkum
símsvara, á vegum forráðamanna er
sjá um Bláljöll, að lyftumar yrðu ekki
opnar út þessa viku, það yrði að bíða
fram á næstu helgi og það ætti kannski
að opna um helgina.
Ég var mjög hissa á þessu og hringdi
í íþróttaráð til að fá skýringu. Þar var
Slíkur málflutningur sem þessi er dæ-
migerður fyrir raglara og þöngul-
hausa. Þetta þekki ég af eigin reynslu,
mér tjáð að þeir fengju ekki fjárveit-
ingu til þess að ráða nægilegan
mannskap fyrir áramót og málið
strandaði því á fjárskorti.
Ég verð nú að viðurkenna að mér
finnst harla einkennilegt að vera með
dýr og mikil tæki ónotuð af þeirri
ástæðu að það vanti mannskap, það
hlýtur að vera eitthvað meira að en
það.
Mér finnst einnig ansi hart að hafa
keypt árskort í lyftumar því ég keypti
það í þeirri trú að það ætti að vera
opið allan veturinn eins lengi og færð
leyfði.
ég hef ekið bílum í Reykjavík með
ýmsum númeram, m.a. R-númeram.
Það skal ég viðurkenna að ég hef gert
Guðmundur Jónsson, Raufarhöfn,
skrifar:
Ég get ekki látið hjá líða að minnast
á íslenskar getraunir. Þannig er að
ég hafði 11 rétta á getraunaseðli í 15.
leikviku en ég fæ ekki greiddan vinn-
ing vegna þess að Islenskar getraunir
fengu ekki seðlana hér af staðnum
fyrr en á mánudeginum eftir hádegi.
Samt sem áður póstlagði umboðsmað-
ur Getrauna hér á fimmtudeginum.
Þar með lágu seðlamir á pósthúsinu
alla helgina í lokuðu umslagi með
stimpli þess dags sem það er póstlagt
og ætti það að vera sönnun þess að
tilraunir á Reykvíkingum hvað snertir
umferðarþekkingu, umferðarmenn-
ingu og þolinmæði. Það er hægt að
leyfa sér ýmsa hluti án þess að allt
ætli vitlaust að verða aki maður á bíl
með R-númeri. Slík er hlutdrægni aula
á borð við F.S., þeir skammast sín fyr-
ir sína eigin vanþekkingu á akstri og
era að koma sökina á aðra.
Ekki er hægt að láta hjá líða að
fjalla um akstur allt of margra Reyk-
víkinga. Hver þekkir ekki hið hættu-
lega stressráp þeirra á milli akreina
svo ekki sé minnst á hjákátlégan snjó
og hálkuakstur þeirra. Sannkallaður
brandarabanki.
Margir þéttbýlisbúar, þeir sem sjald-
an út á mölina koma, era undravert
fyrirbæri. Ana beint af augum án þess
að taka tillit til umferðar á móti. Líkt
og naut eftir rauðri dulu svo notaðar
séu líkingar F.S. Hættulegasta atferli
margra Reykvíkinga í umferðinni á
landsbyggðinni er þegar þeir taka sér
hvíld frá akstri á miðjum brúm lands-
ins og glápa á fiskinn í ánum. Þó þeir
hafi ekki séð slík undur áður nema i
fiskabúð þá verða þeir að sýna varúð.
F.S., þú varst heppinn að skrifa ekki
undir nafni. Fáðu þér afraglara strax.
ekki var um fölsun að ræða. Nú er
mér sagt að seðlamir frá 15. leikviku
gildi fyrir þá 16. og bíði hlutaðeigandi
því ekki tjón af.
Ég tapaði 796 krónum í vinning og
fyndist mér því að breytingar ætti að
gera hvað þetta varðar, svo að seðils-
hafar þurfi ekki að bíða tjón af því
að póstþjónustan eða veðurguðimir
hamli því að seðillinn berist Getraim-
um á réttum tíma.
Ég mun fagna því er Lottó 5/32
kemst hingað, þar er maður öruggur
þátttakandi og stuðningsmaður mál-
efnanna.
Góðum fundarlaunum heitið
Ólafur G. Einarsson skrifar:
Ég undirritaður lýsi hér með eftir
ættargrip sem er eikarfjöl með
tveimur útskomum versum. Upphaf
þess fyrra er „Farsæll skal fleyið
kallast“ og endir síðari versins er
„Andi guðs hjá því standi“. Á miðri
fjöl er útskorið krossmark með stöf-
imum E.J.
Hverjum þeim sem upplýsingar
getur gefið um hvar nefod fjöl er
niðurkomin er heitið góðum ftmdar-
launum. Vinsamlegast hringið í síma
10550 og 29560.
Ég tapaði 796 krónum í vinning af því að póstþjónustan eða veðurguðirnir
hömluðu því að seðillinn barst islenskum getraunum á réttum tíma.
„Mér finnst einnig ansi hart að hafa keypt árskort i lyftumar því ég keypti það
í þeirri trú að það ætti að vera opið allan veturinn eins lengi og færð leyfði."
Allt strand í
Bláfjöllum
Ljósritun
námsgagna
Námsmaður skrifar: söfnin, fjarlægð þeirra frá skóla og
I ýmsum námsgreinum er kennsla kostnaður við ferðir og vinnutap
þannig að fáanlegar bækur falla veldur þvi að þeir hallast að því að
ekki að efhistökum kennarans. í ljósrita viðbótareintök til einkanota.
þeim tilvikum grípur hann gjaman Frá mínum bæjardyrum séð er
til þess ráðs að vísa til bóka í söfnum þetta sóun á starfsorku nemenda og
eða ljósrita greinar eða bókakafla í með skipulagi og stjómun virðist
nokkrum eintökum sem síðan liggja mega minnka mikið vinnuna við
frammi fyrir nemendur í saini skól- þessa gagnaöflun - en einn hængur
ans. virðist vera á þessu. Höfundaréttur
Aðstaða nemenda til að nálgast er á rituðu máli og eiga höfundar
slíkgögnermisjöfh.Afgreiðslutímar þess rétt á greiðslu fyrir sinn snúð
safnanna era sniðnir að þörfum ef mörg eintök era ljósrituð i einu
nemenda dagskóla sem era daglegir en fá ekkert ef hver ljósritar fyrir
gestir safiiana og allan daginn á sig samkvæmt gildandi samningi.
staðnum. Nemendur fullorðins- Ég tel ekkert vafamál að hagstæð-
fræðslu era margir hverjir bundnir ara sé að greiða höfundinum sitt og
starfi sínu á þeim tíma sem aðgengi- létta óþarfa hlaupum af þeim sem
legast er að nota söfhin og hafa vilja nota sér þau tækifæri sem gef-
samband við kennara utan kennslu- ast til þess að fræðast, - það er að
stunda. minnsta kosti ekki á höfundum að
Fyrirhöfii nemenda við að nota heyra að greiðslur þeirra séu háar.
Veðuiguðimir hamla
vinningi