Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1926, Blaðsíða 41

43
um 5 tegundum, sem þioskast höfðu hjer í stððinni.
Flest af fræinu spíraði vel. Af fræinu hjeðan spíraði best
Aqvílegía vulgaris, Levisticum officinale og Viola tricolor.
Plöntunum fór sæmilega vel fram í reitunum, og þeg-
ar þær höfðu fengið hæfilegan þroska, var einæru plönt-
unum plantað út, þar sem þær áttu að standa Og vaxa
yfir sumarið. En fjölæru plöntunum var plantað í sól-
reit, þar sem þær stóðu þangað til seint í ágúst, að þeim
var plantað út í beð, þar sem þær eiga að bíða vors.
Var mörg plantan falleg og þroskaleg eftir sumarið,
hvernig sem veturinn skilar þeim.
Síðastliðinn vetur var all-skæður blómunum, sjerstak-
lega voru það stjúpmóðurblómin, sem öll dóu og var
sárt saknað að maklegleikum.
Flest öll fjölæru blómin náðu góðum þroska og blómstr-
uðu vel. Margt af sumarblómum stóðu sig einnig Ijóm-
andi vel, þau gerðu mikið að því bæði að prýða og
gleðja. Margt af blómunum stóð í besta skrúða 24. ágúst,
þegar þetta afskaplega vonda veður skall yfir, sem svo
mikið eyðilagði og margir muna eftir. Veðrið sló til
bana næstum öll útsprungin blóm, sem þá voru tii, og
það sem eftir stóð náði sjer aldrei vel, þau voru altaf
bæluleg, eins og þau væru hrædd við að líta upp, þá
sólin breiddi geisla sína yfir þau.
Nokkrar blómjurtir þroskuðu fræ í sumar.
Matjurtarœki.
Eftir því, sem við höfum að venjast, mátti heita að
vel gengi með matjurtirnar í sumar.
Blómkáli og hvítkáli var sáð í vermireit fyrir miðjan
maí, plantað um í sólreit og út í garðinn seinni partinn
í júní. Mikið af blómkálinu náði góðum þroska, næstum
því hver planta setti höfuð, þó dálítið væru þau misjafn-