Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1926, Blaðsíða 45

47
á eðlilegan hátt, eða fyr en þær gætu þroskast undir
eðlilegum kringumstæðum. Oft getur verið að ræða um
að framleiða, fyrir nærliggjandi markað, viðkvæmar jurtir,
sem hvorki þola geymslu eða flutning langt að. Vermi-
húsin geta lika haft margvíslega þýðingu við að ala upp
smáplöntur, sem síðan, þegar veður leyfir, eru fluttar út
á bersvæði til þess að Ijúka þroska sínum þar. Á þessum
atriðum, sem jeg hjer hefi nefnt, byggja flest starfandi
vermihús tilveru sína. Pau verða að framleiða þar og á
þeim tíma, sem samkepni hinnar eðlilegu ræktunar er
útilokuð, en við hjálp hinna fullkomnu samgöngutækja
og geymsluaðferða nútimans, hefir þessi samkepni þrengt
mjög að vemihúsunum, en því minni, sem stofn- og
reksturskostnaður getur orðið, því víðtækara verður það
jurtaval, sem þau geta starfað með og því betur standast
þau samkepnina.
Kostnaður sá, sem rekstur vermihúsa hefir í för með
sjer, skapast af: 1) Verði húsa og lands. Pessi liður
verður ávalt hár. Talið var, að 1Q15 tækju vermihús og
vermireitir í Danmörku yfir ca. 70 ha. og stofnkostnaður
þeirra var áætlaður 7.833 mill. króna, eða um 110 þús.
krónur á ha. Nú má gera ráð fyrir þessari upphæð tvö-
faldri, eða um 220—250 þús. króna stofnkostnaði á hvern
ha., eða að vermihús, sem hefir 100 m2 grunnflöt, kosti
2500-3000 kr. Vjer sjáum því að stofnkostnaðurinn við
vermihús er mikill og að renta, afborgun og viðhald
verða ekki smáar upphæðir, þar sem vermihúsarækt er
rekin í stórum stíl. 2) Upphitun. Pess hefir áður verið
getið á hvern hátt upphitun vermihúsa væri hagað.
Útbúnaður til upphitunar felst auðvitað i stofnkostnaði
húsanna, en það eru katiar, ketilhús og leiðslur, en upp-
hitunin hefir ennfremur í för með sjer stöðug útgjöld
til eldsneytis, sem ekki eru óverulegar upphæðir, þegar