Eintak - 24.02.1994, Blaðsíða 25

VlNSTRA HORNIÐ
Ari Matthíasson
„Femínisminn hefur gengið sér gersamlega til húðar. Hann er ekki
aðeins karlfjandsamlegur heldur mannfjandsamlegur. “
VlNSTRI HANDAR SKYTTA
INDRIÐI G. ÞORSTEINSSON
„Mér finnst ekki hægt að konur skuli sífellt láta narra sig til að tala
um hvað reisa þurfi mörg barnaheimili. Mér finnst barnaheimili svo
sjálfsögð að fólk á ekki að þurfa að standa íbaráttu vegna þeirra.
Þess vegna eiga konur ekki að bjóða upp íhanaslag út afþeim þó
auðvitað sé eðlilegt að þær vilji geta notað menntun sína. “
dálítið einlitur hópur. Breið
kvennahreyfing er heiminum aftur
á móti mjög nauðsynleg. Mest
spennandi stjórnmálamenn síð-
ustu ára hafa verið konur. Sjáum
bara Thatcher, Benasir Butto,
Indiru Gandhi og Aung San Suu
Kyi sem situr í stofufangelsi á
Búrma.
Konur eru líka menn og off
meiri menn en menn.“
„Konur vilja bara
valdastöður“
Steinþór Ólafsson sölumaður,
hefur mótmælt opinberlega því
sem hann hefur nefnt „forréttinda-
baráttu kvenna“. Meðal annars
kom hann fram í þætti hjá Ingó og
Völu í þeim erindagjörðum.
„Kvenréttindabaráttan gengur
ekki út á jafnrétti kynjanna heldur
út á forréttindabaráttu kvenna.
Þær vilja valdastöður. Þær eru ekki
að sækjast eftir að vinna við skolp-
ræsadeild Reykjavíkur sem er enn-
þá karlaveldi," segir Steinþór. „Sá
sem andmælir svertingja er kallað-
ur rasisti og sá sem andmælir kon-
um er kallaður karlremba. Um leið
og einhver leyfir sér að halda öðru
fram en þær fær hann stimpilinn.
Það eru til tvær gerðir af karl-
rembu. Önnur er jákvæð og felst í
því að karlmaðurinn veit hvað
hann vill, er stoltur af karleðlinu
og hefur enga minnimáttarkennd
hennar vegna. Með kvenréttinda-
bylgjunni varð allt í einu Ijótt og
slæmt að vera karlmaður. Það
hætti að vera flnt að leggja rækt við
karlmannleg gildi eins og að efla
líkamshreysti og viljastyrk.
Hin gerð karlrembunnar er nei-
kvæð og hægt er að kalla þá menn
karlrembusvín sem aðhyllast hana.
Þeir eru ofbeldishneigðir, illa inn-
rættir og misnota líkamlega yfir-
burði sína til að kúga aðra.
Femínismi er stjórnmálaskoðun
sem svipar til sovét-kommúnism-
ans. Það hafa orðið þrjár miklar
byltingar í heiminum; sú franska
sem gekk út á frelsi, jafnrétti og
bræðralag, sú rússneska sem gekk
út á það sama og svo kvenréttinda-
byltingin sem gekk út á frelsi, jafn-
rétti og systralag. í öllum þessum
byltingum er aðeins verið að skipta
um valdamenn. Jafnrétti varð ekki
meira en áður heldur aðeins annað
fólk í valdastöðunum. Ég er
hlynntur jafnrétti, bæði milli kynja
og kynþátta.
Það er ekki til ójafnrétti í ís-
lenskum lögum nema þá í jafnrétt-
islögunum. Ailir eiga að hafa sama
rétt. Þegar konur berjast aftur á
móti fyrir breyttu viðhorfi karla í
garð kvenna verða þær að átta sig á
að það gerist ekki með lagasetn-
ingu.“
„Mjúku málin eru
ekki bara kvennamál“
„Það er kannski vegna skorts á
áhuga á mjúku málunum sem ég
hef verið kenndur við karlrembu,"
segir Indriði G. Þorsteinsson rit-
höfundur, sem sjaldan hefur legið
á skoðunum sínum. „Mér finnst
ekki hægt að konur skuli sífellt láta
narra sig til að tala urn hvað reisa
þurfi mörg barnaheimili. Mér
fmnst barnaheimili svo sjálfsögð að
fólk á ekki að þurfa að standa í bar-
áttu vegna þeirra. Þess vegna eiga
konur ekki að bjóða upp í hanaslag
út af þeim þó auðvitað sé eðlilegt
að þær vilji geta notað menntun
sína. Fjármunalega séð eru dag-
heimili smámál. Svo veit maður
ekki hvort börn hafi svo gott af því
að vera á barnaheimilum.
Það er enginn sérstök ástæða
fyrir konur, sem orðnar eru sæmi-
lega frjálsar, að láta flokka sig und-
ir mjúku málin. Af hverju er það
endilega mál kvenna? Ég þekki
konur sem eru helvítis svarkar og
þær eiga að vera þannig áffam.“
Línumaður
Steinþór Ólafsson
„Kvenréttindabaráttan gengur ekki út á jafnrétti kynjanna heldur út
á forréttindabaráttu kvenna. Þær vilja valdastöður. Þær eru ekki að
sækjast eftir að vinna við skolpræsadeild Reykjavíkur sem er ennþá
karlaveldi. “
Leikstjórnandi
ÖRN CLAUSEN
„Ég verð oft var við það í skilnaðarmálum að konurnar hafa oft ekki
hugmynd um af hverju eiginmaðurinn hefur fjarlægst þær. Það er
eins og þær hafi ekki uggað að sér þegar þær voru skapvondar á
morgnana og fettu fingur út í smáatriði. “
Markmaður
Flosi Ólafsson
„Ég fer ekki ofan afþvíað það sé skemmtilegra að horfa á fallegar
konur en Ijótar. Þetta er bara eins og með hross. Það er meira
gaman að horfa á falleg hross. Maður talar nú ekki um að fara á
bak.“
„Búinn að fá nóg“
Þegar Ari Matthíasson leikari,
var beðinn um að nefna ofnæmið
sitt í ElNTAKl í síðustu viku nefndi
hann femínismann.
„Femínisminn hefur gengið sér
gersamlega til húðar. Hann er ekki
aðeins karlfjandsamlegur heldur
manníjandsamlegur. Eg get vísað í
femíníska bókmenntafræðinga,
sem og félagsfræðinga, máli mínu
til stuðnings. Þeir fxnna karlmann-
legu eðli flest til foráttu og tengjá
það ofbeldishneigð, stríði, græðgi
og flestu því sem slæmt er. I kven-
legu eðli má aftur á móti finna
blíðu, vernd og hið góða. Þegar
karlmannlegum og kvenlegum eig-
inleikum er þannig skipt í jákvætt
og neikvætt er ekki verið að stuðla
að sáttum og samlyndi heldur að
sundrungu sem einmitt er verið að
deila á,“ segir Ari. „Öfgafólk fem-
ínismans hefur komið óorði á
hreyfinguna. Ég held að það hvetji
oft á tíðurn konur til að gera sér
upp hneigðir og tilfmningar sem
þær hafa ekki. Karlar og konur eru
ólík burtséð frá öllum hormónum.
Þegar maður fer með litla stelpu
inn í dótabúð hleypur hún í dúkk-
urnar en litlir strákar rjúka í sverð-
in og byssurnar.
Ég held að flestir vina minna séu
búnir að fá nóg af öllum femín-
isma, rétt eins og ég. Ég held
reyndar það sama um konur. Það
var vissulega þörf á femínismanum
á sínum tíma. Öfgarnar urðu til
þess að eitthvað gerðist. En núna er
þetta orðið mannfiandsamlegt og
þar af leiðandi ónauðsynlegt. Karl-
menn eru hættir að þora að klappa
Hægra hornið
Andrés Magnússon
„Sameiginlegt kjarkleysi er spennt upp í vinkvennahópunum. Við í
mínum gamla karlavinahópi vorum með það á hreinu frá fermingu
að við ættum eftir að sigra heiminn. “
Hægri handar skytta
Hrafn Gunnlaugsson
„Það er ekkert annað en rógur og öfund þeirra sem ekki eru
ánægðir með eigið útlit sem beinist að þuluráðningunni. Það er allt
ílagi að þulur séu það aðlaðandi að fólk vilji fá þær inn á teppið hjá
sér. Égyngdi aðeins upp í þuluhópnum enda varkominn tími til.“
börnunum sínum.
Það er kominn tími til að allir
karlmenn hristi af sér ok femín-
ismans og rísi upp úr öskustónni."
rfarsbreytingin
egar orðið“
Andrés Magnússon blaðamað-
ur, leynir sjaldnast skoðunum sín-
um á femínistum, hvorki í ræðu né
riti. Á síðasta landsfundi Sjálfstæð-
isflokksins gagnrýndi hann ályktun
um jafnréttis- og fjölskyldumál þar
sem fjallað var um breytingar á
sönnunarreglum í nauðgunarmál-
urn.
„Ég er á móti femínisma og al-
gerlega á móti öllum kvenréttind-
um rétt eins og ég er á móti rétt-
indum homma og lesbía, Akureyr-
inga og rauðhærðs fólks, þess
vegna. Hins vegar er ég mikill.
áhugamaður um mannréttindi,
enda vil ég minna á hið gamla slag-
orð kvenréttindasinna: Konur eru
líka menn,“ segir Andrés. „Hvað
réttindi og skyldur áhrærir lít ég á
réttindi alls fólks jöfnum augum og
er nokk sama hvaða kynfæri það er
með eða hjá hverju það kýs að sofa.
Ég er sannfærður um að hér rík-
ir ekki fullt jafnrétti, en það er ekki
hægt að breyta því með lagasetn-
ingu heldur verður að bíða eftir að
hugarfarsbreyting verði. Ég er satt
að segja sannfærður um að hún sé
þegar orðin í minni kynslóð. Hjá
minni kynslóð eru kvenréttindi
ekki á dagskrá eins og var hjá
mömmu eða frænkum mínum
sem eru nokkrum árum eldri en
ég. Ég varð aldrei var við það í
skóla að sett væri niður við fólk
eftir því hvers kyns það var.
Bent hefur verið á að þær fmni
ekki fyrir misréttinu fýrr en þær
hafa lokið námi og eru komnar út
á vinnumarkaðinn. Þar leynist
ójafnrétti í launa- og stöðuveiting-
um.
Vinkona mín er tveggja barna
móðir én þó hún eigi við ýmsan
vanda að glíma varðandi dagvist-
un, launakjör og svo framvegis hef-
ur það ekki háð henni,“ svarar
Andrés. „Efasemdir hennar um að
hún geti ekki nýtt sína menntun
koma barnaheimilum ekki við
heldur fremur kjarkleysi sem
margar konur eiga við að stríða.
Kannski er það vegna uppeldis eða
einfaldlega vinkvennaSamsæri.
Sameiginlegt kjarkleysi er spennt
upp í vinkvennahópunum. Við í
mínum gamla karlavinahópi vor-
um með það á hreinu frá fermingu
að við ættum eftir að sigra heim-
inn. Við trúurn því statt og stöðugt
þó við eigum kannski enn dálítið
íangt í land.“
En hvað um Kvennalistann?
„Kvennalistinn stenst ekki. Kyn-
ferði getur aldrei verið grundvöllur
hugsjóna," segir Andrés. „Fyrir
nokkrum árum kom hingað fem-
ínisti frá útlöndum og hélt því að
konum að þær væru á öðru vits-
munastigi en karlar. Svona eins og
geimverur... Vinstrisinnaðar skoð-
anir áttu að vera kvenlegar í eðli
sínu. Hún var spurð af blaðamanni
hvernig hún útskýrði Thatcher
sem þá var forsætisráðherra. Hún
svaraði því að Thatcher væri ekki
kona vegna þess að hún uppfyllti
ekki þessi pólitísku skilyrði. Það
fannst mér skrýtið, því það eru
konur í öllum stjórnmálaflokkum
og ég fæ ekki séð að það komi
kvenleika þeirra við.
Karlar og konur eru ekki eins.
Til dæmis er oft sagt að konur hafi
ekki húmor. Mér finnst þó móðir
mín ein fyndnasta kona sem ég
þekki en hún er með öðruvísi
húmor en ég. En flestir rammfem-
ínistar eru algjörlega húmorslausir
þegar femínisminn er annars veg-
ar. Burtséð ffá því er alveg dagljóst
að kynin eru ekki eins. Ég er til
dærnis ennþá að leita mér að konu
sem fílar heavy-metal.“ ©
b FIMMTUDAGUR 24. FEBRÚAR 1994
25