Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1997, Side 25

greindra skipstapa en samtals fórust í þeim
114 menn.
Samkvæmt upplýsingum frá Siglingamála-
stofnun hefur verið talið erfitt að að krefjast
stöðugleikaútreikninga áður en smíði hefst
vegna þess hve smíði skipanna tekur langan
tíma og miklar breytingar gerðar á smíðatíma.
Eru dæmi þess að 25 til 30% af eigin þyngd
skipa sé kjölfesta. Af þessu má sjá hve mikið
vandamál þetta er og að burðarþol skipanna
rýrnar að sama skapi og kjölfestan eykst.‘
Komið hefur fram að stöðugleiki margra
þeirra minni báta sem byggðir hafa verið á
síðasta ári hefur engan veginn verið í sam-
ræmi við þær kröfur sem gera verður um
stöðugleika. Dæmi eru um að settir hafa
verið tankar utan á síðu báts til þess að auka
stöðugleikann.
Nefndin telur af framansögðu augljóst að
stórauka þurfi rannsóknir og eftirlit með
stöðugleika íslenskra fiskiskipa. Leggur
nefndin til að útgerðarmönnum skipa yfir 6
„Stöðugleiki íslenskra
skipa og vanþekking
skipstjórnarmanna.“
rúmlestum verði gert skylt að láta útbúa
frumgögn til stöðugleikaútreikninga, halla-
prófa skip og gera stöðugleikaú;trcikninga
svo hægt verði með lítilli fyrirhöfn að gera sér
grein fýrir stöðugleika skipanna og hvort gera
megi breytingar ef þess yrði óskað (þetta á við
um skip sem slíkar upplýsingar eru ekki til
um). Eins og flestir vita sem nálægt útgerð
koma eru breytingar á búnaði skipa nokkuð
tíðar eftir því hvers konar veiðarfæri menn
vilja vera með í skipunum.
Samkvæmt upplýsingum frá ráðgjafafyrir-
tæki mun áætlaður kostnaður við hallapróf-
un og línuteikningar á skip vera nálægt kr.
200.000.
Jafnhliða þess þarf að gera stórátak í því að
fræða skipstjórnarmenn og útgerðaraðila þes-
sara skipa um hvað stöðugleiki skips er.
Hefur mjög borið á því að skipstjórnarmenn
geri sér ekki grein fyrir því hvaða afleiðingar
það hefur þegar þeir hrúga miklum afla á þil-
far skips eða upp í hillur í lest, bæta við margs
konar búnaði á þilfar án umhugsunar eða eru
með mikið af veiðarfærum á þilfari.
Nefndin Ieggur því einnig til að hert verði
á allri afgreiðslu leyfa af hálfu Siglingastofn-
unar um breytingar á skipum nema fram hafi
verið lögð skrifleg gögn um í hverju breytin-
gin sé fólgin og kannað sé hvort skipið þoli
breytingu miðað við það verkefni sem
ætlunin er að nota skipið til. Nefndin telur
að það hljóti að vera skýlaus réttur þeirra sem
sjó stunda að allar þekktar staðreyndir sem
snerta öryggi sjófarenda verði nýttar. Ekki
eingöngu þekking á tækjum til notkunar á
neyðarstundu heldur fýrst og fremst sú
þekking sem gæti komið í veg fýrir að grípa
þurfi til neyðartækja, og þar er stöðugleiki
skipanna í fýrsta sæti. ■

Sjómannablaðið Víkingur
25