Skírnir - 01.01.1929, Blaðsíða 137
Skírnir] Nokkrar athugasemdir við Haraldskvæði. 131
um mannanna — og þá hefðu þeir allir, sem hér er um
talað, átt að vera rauðhærðir, — en þetta mundi ekki á
neinn hátt lýsa háttalagi þeirra sem leikara, og það er það,
sem við verðum að búast við hér. En mér finnst ekki lík-
legt, að orðið „lúfci“ myndi vera notað hér af hirðskáldi
konungs, sem sumir kölluðu lúfu, en aðrir hinn hárfagra,
— og það um lítilsvirtan útlendan loddara. Og af þessum
ástæðum finnst mér ekki það bæta eða skýra neitt, að lesa
lúfum á þessum stað.
Magnús Ólsen (í Arkiv for nordisk filologi VI, 381)
stingur upp á, að leiðrétta orðið húfum í stúfum, og ætti
það þá að hans hyggju að þýða sköp leikaranna, og »log-
andi« heldur hann þá að ætti að þýða, að þeir hlutar lík-
amans væru eins og »brennandi af girnd«. Ég get ekki
ímyndað mér, að þetta sé rétt. Hirð Noregskonunga var,
þegar á allt er litið, fremur siðlát og hæverskleg á yfir-
borðinu, og að útlendur leikari hefði dirfzt að hringja tól-
unum fyrir konungi og hirðmönnum hans og hafa þau að
leikum, finnst mér alveg ótrúlegt. Það er rnikill munur á
því, hvort klúryrðum er kastað fram svo aðrir heyri, eða
hvort menn geri sig bera að ósæmilegri hegðun líkamlega
í návist annara, ekki sízt tiginna manna, sem voru vandir
að virðingu sinni. Það er mjög trúlegt, að ruddaskapur í
orðum og jafnvel klámyrði hafi heyrzt í drykkjuveizlum
Noregskonunga (sbr. það, sem sagt er frá um Harald kon-
ung harðráða og Sneglu-Halla, sem þó líklega er uppspuni
að miklu leyti), en ólíklegt þykir mér, að nokkur fyrirmað-
ur i Noregi, og sízt af öllu norskur konungur, hefði liðið
það, að sýnt væri í návist sinni annað eins og það, sem
hér er til getið. Ég býst við, að hver, sem slíkt hefði reynt
að fremja, hefði þegar í stað verið drepinn vægðarlaust.
Þá er að athuga orðið hœldrœpir (sjá hér síðar). Orðið
hœldrœpur þekkist enn í íslenzku, en ég veit ekki til þess,
að það hafi nokkurn tíma verið notað í þeirri merkingu,
sem G. Vigf. og Powell og Kershaw með þeim vilja í það
leggja 0: »hoppandi«. Venjulega þýðir það »sá sem ætti
skilið að í hann væri sparkað (eða þá drepinn) með hæln-
9*