Skírnir - 01.01.1929, Blaðsíða 164
158
Úlfljótur.
[Skírnir
mesta afarmenni. Vatnshyrna segir, að hann hafi lagt undir
sig þrjá konunga af Upplöndum af hreysti sinni og harð-
fengi. Voru margir niðja hans ágætir menn og eru fyrir
mönnuin á Hörðalandi, bæði á dögum Qunnhildarsona og
þeirra Ólafs Tryggvasonar og Ólafs Haraldssonar. Voru
sumir þeirra hersar að nafnbót. Svo var um ættfeður Er-
lings Skjálgssonar. Segist hann ekki vilja hafa nafnbót hærri
en haft höfðu forfeður hans, þegar Ólafur Tryggvason býð-
ur honum jarldóm (Heimskr. bls. 146). Auk þess hafa verið
í ætt þessari ýmsir stórvitrir menn, svo sem þeir, er báru
nafnið Þorleifur spaki, Úlfljótur og Erlingur Skjálgsson.
Á því, sem nú hefur verið sagt, má sjá það, að Úlf-
ljótur hefur verið í móðurkyn kominn af einni beztu ætt-
inni í Noregi og er því með kyngöfgustu mönnum hér á
landnámsöld. Aftur á móti er ókunnugt um föður hans og
föðurætt. Þess er ekki einu sinni getið, hvers son hann var.
Mætti orsökin vera sú, að hann hafi misst föður sinn ung-
ur. En hvernig sem það er, þá mun faðir hans líka hafa
verið vel ættaður, því að dóttir Hörða-Kára hefur varla
verið gefin ættsmáum manni. Til marks um ættgöfgi Úlf-
ljóts má og telja mægðir þær, er tókust með honum og
Helga hinum magra. Helgi var sem kunnugt er einn hinn
göfgasti landnámsmanna og mundi ekki hafa gift dóttur
sína ættsmáum manni. Hann gaf Þóru dóttur sína Gunnari,
syni Úlfljóts, og lönd með. Eru börn þeirra talin 3 í Hauks-
bók Landnámu, en 5 í Sturlubók og Melabók (Landnáma
F. J., bls. 79, 176; Melabók 1921, bls. 115).
Ekki er getið konu Úlfljóts og ekki heldur annara
barna en Gunnars. Ekki hef ég fundið ætt frá honum rakta.
Ari segir (íslendingabók 2. kap.), að frá Gunnari Úlfljóts-
syni (og Þóru Helgadóttur, sem Ari nefnir þó ekki) sé
komnir Djúpdælir í Eyjafirði. Hafa niðjar Gunnars ef til
vill enn búið í Djúpadal í Eyjafirði á dögum Ara fróða.
Annars má það undarlegt heita, hversu litið sögumenn
vorir til forna hafa vitað um Úlfljót, jafn landskunnan mann,
ættstóran og vel menntan og hann hlýtur þó að hafa verið.
Bezta sönnunin fyrir því, að hann hefur verið ágætur mað-