Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.09.1948, Qupperneq 12

Kirkjuritið - 01.09.1948, Qupperneq 12
186 KIRKJURITIÐ til að þjóna, fórna, hjálpa, fyrirgefa. Hann strýkur mjúkri hendi um grátna kinn, endurgeldur gleði annarra með hlýju brosi, faðmar glataða soninn, líknar þeim, sem ligg- ur særður við veginn. Er hann fulltrúi Jesú Krists eða Kristur sjálfur? Enginn nema hann hefir metið hverja mannssál meira virði en allan heiminn og séð eilífðargildi hvers tötrum búins smælingja. Ef við höfum einhvern tíma fengið að snerta ylhlýja hönd þessa kærleiksríka mannvinar, gleymum við aldrei því handtaki. Þá fór fagn- aðarbylgja um sál vora, — og aldrei meiri en þá, er við fundum, að við vorum á vaidi hans, vorum sjálf að reyna að framkvæma vilja hans. Þegar við hugsum um þessa tvo ólíku menn, verður okkur ef til vill að spyrja: Eru þeir ekki hvor úr sínum heimi, eins ólíkum og ljós og myrkur? Lífsreyndur maður og vitur vakti einu sinni athygli mína á því, hve einkenni- legt það væri, að öllu virtist ruglað saman í þessari til- veru vorri, illu og góðu, slæmum mönnum og góðum. Þetta er mjög athyglisvert. Vegna þessa samblands á lífs- reynslan oft furðu erfitt með að ná til vanþekkingarinnar, það góða hlýtur að þjást, kærleikurinn er krossfestur, hjálpsemi og þakkarhugur mætast ekki og sannleikurinn er fótumtroðinn en lygin leidd til hásætis meðal þjóðanna. IV. Menn ganga sama veginn og mætast þó ekki, vinna saman, tala saman, en eru þó hvor í sínum heimi. Oft hljót- um við að undrast, hve menn eiga erfitt með að miðla hverjir öðrum af auði sínum, ef til vill ekki auði fjármuna sinna, en því fremur auði hjarta síns. Það væri vanþakk- læti að viðurkenna ekki hina miklu gjafmildi vorra tíma. En um það hefir verið spurt með talsverðum rétti, hvprt hjartað fylgi gjöfum manna. Sennilega mun sjaldnast svo vera. Sá, sem gefur, og hinn, sem þiggur, eru ekki fremur tengdir böndum vináttunnar á eftir gjöfinni en á undan.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.