Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 101
95
trú á deginum, því þau skipti, sem út af hafði verið
brugðið og siglt út fyr, hafði það ávallt illa gefizt.
Skipstjóri á Voninni var Guðmundur Jónsson, sem
fyr er nefndur, en stýrimaður Gisli Gíslason frá
Brúnastöðum i Fljótum, nú búsettur í Ólafsfirði,
vaskur og góður sjómaður. Hásetar voru flestir vald-
ir að dugnaði og sjómennsku, því aflavon þótti ávallt
góð á Voninni; — þessir skulu nefndir: Þorsteinn
Jónsson frá Hólkoti í Ólafsfirði (enn á lífi í Ólafs-
firði), Kristinn Asgrímsson úr Fljótum, nú á Sigluf.,
Guðm. Jóhannsson frá Heiði i Sléttuhlið, Sigurður
Sigurðsson frá Breiðabóli á Svalb.str., Magnús Stef-
ánsson frá Tungu á Svalbarðsstr., Jóhann frá Haga
á Árskógsstr., Jón frá Borg i Kræklingahlíð, Finn-
hogi Hafliðason, sem 1903 varð úti á Siglufjarðar-
skarði, og tveir menn, líklega úr Fljótum, sem vér
rnunum ekki nöfn á, en alls voru skipverjar 12.
Siglt var út Eyjafjörð í hægum norðvestan kalda.
Var íshroði strax og kom út um Hrísey, enda vissu
rnenn, að ísinn lá upp fyrir Gríinsey, og að Húna-
flói var fullur. Var siglt fyrst fram undir Grímsey,
en þegar sjáanlegt var, að ekki yrði komizt á höfn
þar, var haldið austur með ísnum, sem lá djúpt fyrir
austur með öllu landi. Eyjafjarðar- og Siglufjarðar-
skipin voru þarna öll á siglingu, og flæktust þau öll
austur á Rauðunúpagrunn og Sléttugrunn, en Vonin
fór alla leið austur á Langanesgrunn. Var alltaf norð-
an- og norðaustan stormur með kulda og hríð, en ekki
verulegur garður. Vonin lagðist svo á Langanes-
grunni fyrir hákarl, og lá þar um þrjá sólarhringa
og fékk um 50 tn. liírar. — Þá gerði norðangarð
með stórhríð og var leyst og hleypt til Seyðisfjarð-
ar. Var veðrið að vísu hið versta, en þó farnaðist
skipinu vel.
A Seyðisfirði var legið 3 sólarhringa. Var þá birt