Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 115
109
skýr og fróÖur maður, og verður því álit hans varla hrak-
ið af yngri mönnum.
Að klettasnösin sé Hraunþúfan hefur einnig sagt mér
Sveinn Stefánsson bóndi á Tunguhálsi. Hann var ungling-
ur á Þorlj ótsstöðum og heyrði þá sagt svona frá. Einnig
það sama segir mér Erlendur Helgason bóndi í Gilhaga,
fyrrum bóndi á Þorljótsstöðum.
Hóll sá, sem M. J. nefnir Hraunþúfu, er ekki að neinu
frábrugðinn hólum þeim, sem eru þar víða norðan til í múl-
anum. Ofan á hólinn hefur myndazt mosalag, en ekkert er
sem bendir á að hann sé hlaðinn upp.
Að öllu athuguðu má því fullyrða, að M. J. fer með
missagnir í sambandi við Hraunþúfuna. Það, sem hann
kallar að eins Hraunþúfustapa (en telur Hraunþúfuna ann-
arsstaðar) er Hraunþúfan. Þvi til sönnunar eru umsagnir
margra kunnugra manna, og hef eg nefnt suma af þeim
hér að framan.
Þar sem M. J. vitnar í Eyðibyggðaritgerð Daníels Bruuns
höfuðsmanns og telur upp eyðibýli í Þorljótsstaðalandi, þá
er það skakkt, að Snorrahús hafi verið býli, heldur voru
það að eins beitarhús frá Þorljótsstöðum, byggð af Snorra
bónda þar, og voru húsin síðan kennd við hann. í Þor-
ljótsstaðalandi eru alls ekki eyðibýlin Hrafnsstaðir og Skóg-
ar, sem M. J. telur þó. Þeir bæir voru vestan við ána á
móti Þorljótsstöðum, og eru því í landi Hofs, ásamt flein
eyðibýlum.
Munnmæli þau, sem M. J. talar um í sambandi við Klaust-
ur, eru að öllu leyti samhljóða því, sem eg hef heyrt. Hann-
es Bjarnason sagði mér um hlutina þrjá, sem fundust á
Klaustrum, kirkj uklukku, kaleik og kirkjuhurðarhring;
hefur Hannes vafalaust haft þá sögn eptir móður sinni,
Margréti Árnadóttur, sem var á Hofi í Vesturdal.
Vafalaust er það rangt hjá Daníel Bruun, að nunnu-
klaustur hafi verið þarna, svo langt fram i fjöllum, lika
enginn sem kannast við þá sögn. Mestar likur eru þvi til,
að hér hafi verið blandað málum hjá Bruun sjálfum eða
heimildarmanni hans. Aptur á móti er sagan um munka-
klaustur alþekkt, og bendir margt á, að það hafi frekar
átt sér stað. Eins og M. J. bendir á, þá mælir allt með