Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 248
242
skipi og eg. í lítilli timburbúS á bak viö bæinn
voru 5 menn. FormaSurinn var Ólafur ÞormóSs-
son frá Hjálmholti,1) stórríkur bóndi. Hásetar hans
voru aS austan og hétu: Jón, Hjörtur, þeir voru
bræSur, GuSlaugur Eyjólfsson, mesti spilagosi og
Jón ívarsson. Á bak viS aSalbæinn bjuggu 4 mann-
eskjur, gamall karl, Magnús, kallaSur „blott“ og
2 konur, önnur hét Anna og átti fósturson, Jósep
aS nafni, 17 ára gamlan, bezta sjómannsefni. Hin
konan hét Halla, hún var um 3 álnir á hæS, en
grönn. Oddur og hún gengust undir mál og veitti
henni öllu betur, þó hann langur væri. Eg hræddist
hana fyrst. — Nú hefi eg taliS fólk þaS, sem var
á vegum Bjarna, þennan vetur. — Fyrst þegar
gaf á sjó, var róiS meS færi; var eg þá látinn vera
í austurrúminu, sem piltar kölluSu hlandkollu-sæti
og þótti mér skömm aS. Var mér fengiS færi, fór
eg aS keipa og eptir litla stund fann eg aS þyngd-
ist færiS; fór eg aS draga, þar til upp kom afar
stórt höfuS. Þetta var golþorskur og treysti eg
mér ekki til aS innbyrSa hann. En er minnst varSi,
snarar gamli Kári sér frá hinu borSinu til iriín
og vóS meS hendur allt aS öxlum ofan í sjóinn
og reif þorskinn upp. VarS eg þá hreykinn, aS fá
þetta í soSiS, því þá hafSi enginn orSiS var. Renndi
eg aptur og kom strax á öngulinn, þaS lék öSru-
vísi viS og geiSi smákippi, þaS var stór ýsa. Svona
gekk þaS 7 sinnum, en þá steinhætti aS koma á
færiS. I hvert skipti, er eg beitti, fékk eg upp-
sölu, en piltar hældu mér af því, hvaS eg væri
fiskinn, því sumir urSu eigi varir. Oddur renndi
á hnýflinum og varS ekki var og fékk skens fyrir
þaS hjá Þorkatli, sem verSa átti formaSur hans.
1) Faðir SigurSar sýslumanns í KaldaSamesi. Dó 2. mai
1900.