Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 391
385
talið vært í Hólabiskupsdæmi eftir a?S Ólafur biskup
var kominn aftur til stólsins úr utanför sinni 1484.
Sagnir eru um þaS, aS RandíSur hafi flúiS á náSir
Skálholtsbiskups. Ef þaS hefur veriö á árunum
1484—1490, þá hefur þaS veriS Magnús biskup
Eyjólfsson. En ef þaS hefur veriS eftir i49°j Þ^-
hefur hún leitaS á náSir Stefáns biskups Jónsson-
ar. En hvernig sem þessu er variS, þá er þaS víst,
aS 1497 er hún í Skálholti. Má þaS merkilegt lieita,
aS Skálholtsl)iskup skyldi taka þannig viS konu,
sem aS minnsta kosti kirkjan taldi sakakonu, úr
öSru biskupsdæmi. Kann þetta aS benda til þess,
aS menn hafi margir trúaS því, aS RandíSur væri
sýkn, ýmist ekki trúaS því, aS þau feSgin hafi sam-
rekkt eSa, þótt svo hefSi veriS, aS þau hafi haft
holdleg mök hvort viS annaS. Og aS minnsta kosti
hafa menn, er héldu þau sek, aS sjálfsögSu metiS
sök hennar margfalt minni en sök Bjarna, enda
er eigi kunnugl, aS Ólafur biskup hafi látiS dóm
ganga um RandíSi. Hversu lengi RandíSur hafi
veriS í Skálholti, er ókunnugt. ÁriS 1497, 30. júlí,
selur hún í kirkjugarSinum þar norSlenzkum presti,
J-iriki Einarssyni, sem vera mun sá Eiríkur Einars-
son, er mjög var viS mál þeirra Bjarna riSinn, og
oft er áSur nefndur, jörSina VaS í Reykjadal fyrir
!2 hundruS í lausafé (ísl. fbrs. VII 370). VaS var
önnur þeirra jarSa, er Margrét, kona Bjarna, hafSi
bl hjónalags viS hann. Hafa þau líklega gefiS Rand-
'Öi jörS þessa, og má þá furSulegt heita, aS biskup
skyldi ekki hafa hremmt hana þessi ár öll. En ekki
hefur RandíSi þótt eignin trygg þar _norSur, enda
ef til vill skort lausafé, og því hefur hún selt jörS-
lria. Um æfi RandíSar hér eftir er ókunnugt, en
munnmæli eru um þaS, aS hún hafi síSar veriS
manni gefin og aS ættir séu frá henni komnar.
25