Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 368
3Ö2
bréfasafni (ísl. fbrs. VI. 301). ÞaS er ekki víst,
hvenær vottorð þetta er út gefiS. Þa'ð er heldur
ólíklegt, aö það sé rétt hermt, að Bjarni hafi gefið
játningu þessa 11. nóv. 1480. í dóminum 17. nóv.
s. á. um föngun Bjarna er þess ekki getið, að hann
hafi þá játað á sig brotið, en það hefði legið nærri
að skírskota til þessarar játningar, ef hún hefði
þá veriö fengin, því að þar með hefði verið full-
sannaS, að dómi prestanna, að maðurinn hefði ekki
veriS saklaus fangaSur. En hvernig sem þessu er
varið, þá er að sjá sem þetta vottorS hafi ekki
þótt nægilegt, því að hálfum mánuSi síöar, eða
28. nóv. 1480, gefa sömu prestar, að Eiríki Einars-
syni undanskildum, vottorð um það, án þess að
greina daginn, að Bjarni hafi meðkennzt fyrir þeim
og í návist biskups, aS hann hafi legið með RandíSi
þá er hún var 15 vetra, átta sinnum eða oftar og hafi
„enn af ný“ beiðzt náSar og miskunnar af biskupi
„meS þeirri skrift, sem hans náS vildi honum setja“
og lofaSi aS halda þá skrift (ísl. fbrs. VI. 308).
Sama dag votta allir fjórir áðurnefndir prestar enn-
fremur, að Bjarni hafi játaS vottorð Jóns Þórsteins-
sonar og Guðrúnar GuSmundardóttur og ÞórSar
Ketilssonar rétt í öllum greinum, að hann hefði oft
legið hjá dóttur sinni og að hann hefSi haldiö, að
það mundi enginn gruna, þótt hann hefSi svo gjört
(ísl. fbrs. VI. 309). Enn lætur biskup sömu fjóra
presta votta um játningu Bjarna, þann 15. júní
1481, en þar er eigi getið, hvenær játningin hafi
fyrst verið gerð. Þar segir, að viS hafi veriS, ásamt
þeim og biskupi, margir dandimenn, lærSir og leik-
ir. Er Bjarni þar sagSur hafa lýst atferli sínu viö
dóttur sína fyrst, er hún hafi veriö 13 vetra og
síSan, er hún var 14 vetra, og enn er hann sagSur
hafa sent eftir biskupinum, til þess aS segja hon-