Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 156
i5o
allir þeir, er þar færu hjá í fyrsta sinni, að leggja
3 steina á dysina; gerðum við það allir. Héldum viö
nú fram fyrir Kollafjörð að bæ, er hét Gröí1), þar
fengum við hey og kaffi, gefins. Bóndinn hét Guðni
og var við aldur. — Þar reyndum við Oddur að
koma Grána fyrir, en það var ekki falt, því Reyk-
víkingar voru búnir að fastsetja þar fóður fyrir
sína hesta, og alstaðar þar i nánd, sem hægt var.
Þegar bóndinn vissi, hvers son eg var, spurði
hann, hvort faðir minn væri á lífi, og játti eg því.
,,Og er alltaf kátur?“ sagði hann. Eg játaði því og
spurði hvar þeir hefðu kynnzt. ,,Á Miklabæ," kvað
liann. „Þar var eg eitt sumar kaupamaður hjá Páli
presti Jónssyni2). Þá fékk faðir þinn engi lánað í
Miklabæjarnesinu. Skyldi Eiríkur ekki muna eptir
því, þegar rigningin kom ofan í þurra heyið prests-
ins. Þá reiddist prestur og bandaði hrífunni upp i
loptið og sagði: ,Hvað hef eg gert þér guð, að þú
lætur rigna í þurrt heyið mitt ?‘ Þá stóð Eirikur agn-
dofa og sagði: „Það held eg, að hann sé að verða vit-
laus, að láta svona, og þó á þetta að vera guðs verk-
færi, vítið að tarna!“ Hlógum við mikið að sögu
þessari. Bóndi mælti ennfremur, að út á Þerneyjar-
tanga væri bær er héti Glora og byggi þar prests-
ekkja3) Agata að nafni, væri ekki óhugsandi, að skeð
gæti að hún væri varla búin að lofa svo fóðri, að hún
tæki af mér hestinn. Oddur hvatti mig til að finna
hana. Kvaddi eg þá, en um leið og eg fór fram úr
1) Er eflaust NortSurgröf, en höf. misminnir eitthvað
um nafn hónda.
2) Siðast prestur á Höskuldsstöðum (f 1870) ; var fvrst
aðstoðarprestur á Miklabæ.
3) Er misminni. Agata var Arngrimsdóttir Pálssonar '
Úthlíð Snorrasonar og Helgu Vigfúsdóttur prests í Mið-
dal, og hafði átt Ingjald Jónsson hónda í Gloru.