Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 132
I2Ó
að auk þeirra 50 hndr., sem Ólafur sýslumaÖur hafi
lagt undir sig, hafi 68 hndr. farið í skuldir og fargan
Sigur'Sar lamisonar hans og 85 hndr. af fasteign hafi
Halldóra fengið umráð yfir, auk þess, sem hún hafi
rænt, meðan verið var að jarðsyngja mann Ólafar.
Óskar Ólöf úrskurðar amtmanns um, hvort hún mætti
ekki apturkalla erfðaskrá sína bæði til Sigurðar
klausturhaldara og barna Halldóru, ráðstafa fé sínu
eins og henni þóknaðist, og hafa not þess, eptir því
sem hún þyrfti. Ot af þessari kæru hefur Davíð
Scheving sýslumaður gefið Halldóru vottorð eptir
beiðni hennar, ds. í Bæ á Rauðasandi 19. maí 1760
(s. st.), þar sem atferli hennar gegn Ólöfu er frem-
ur afsakað, en þó auðséð, að Halldóra hefur gripið
lausafé hennar i Sveinseyrarhúsum „til þess að góss-
ið fyrir skiptin ei burtsóaðist" (!), en sýslumaður
þykist ekki vita til, að Halldóra hafi tekið nokkuð af
fatnaði Ólafar, svo að hún geti ekki þess vegna far-
ið vansalaust út af heimili sínu. Hvernig úrskurður
amtmanns hafi fallið sést ekki, en alllöngu síðar, þá
er Ólöf var hálfáttræð að aldri, ónýtir hún hina
gömlu arfleiðsluskrá, og arfleiðir þá séra Hjálmar
Þorsteinsson, fósturson sinn, (síðar prest í Trölla-
tungu f tSip)1) að Yz, eigna sinna, en Guðrúnu Jóns-
dóttur, fósturdóttur sína, að ýs, með því að Sigurð-
ur Ólafsson og aðrir erfingjar Ólafs sýslum. Árna-
sonar hafi brotið af sér rétt sinn til arfsins með yfir-
gangi við hana, áður en skiptum var lokið eptir Björn
mann hennar 1759. Þessi nýja arfleiðsluskrá var rit-
uð í Hænuvík við Patreksfjörð 1773, og staðfest af
1) Séra Hjálmar var af sumum haldinn sonur Björns
stúdents Halldórssonar. Svo segir Daði fróði, er var ná-
kunnugur séra Birni Hjálmarsssyni, er bar nafn Björns
stúdents.