Blanda - 01.01.1932, Blaðsíða 305
299
aS vísu or'ðinn vinnumaður hjá þeim hjónum í Galt-
ardal 1785. Hann var fæddur 1764. Á Hannes og
Margréti bar séra Friðrik Eggerz1) í samtínings-
mælgi sinni allan ósóma; segir, að Hannes hafi verið
óráðvandur og Margrét verið honum samsek í því,
eins og nærri má geta, úr því að hún var af Boga-
kyni. Prestsvitnisburður Hannesar er sá, að 1788
og 1790 er hann af Ólafi prófasti Einarssyni sagð-
var ráðiö. En fljótur var Rögnvaldur a'ð átta sig á þessu,
<3g hafði síðan ýmsa forsögn um gerð bauksins og tóunnar,
og hét því að- láta setja sjálfur „tóu“ á einhverja smíðis-
gripi handa sér. Af þvi mun þó ekki hafa orðið. Um sama
leytí, sem þetta var, lét Hjalti skipstjóri Jónsson, sem er
dóttursonur síra Jóns Bægisárkálfs, gera silfursignet með
„tóu“ á, og gaf mér, sjálfsagt í sæmd fyrir það, að eg
hafði heldur greitt fyrir íslenzkri botnvörpuútgerð á Alþingi
1909. Síðan eg tók upp á þessu, og menn vissu, að eg gerði
þetta að gamni minu og hafði gaman af því, hefir „tóa“
staðið fáum af kynsmönnum minum fyrir mat eða svefni,
og eg hugsa, hún geri það ekki mikið eptir.þetta. Annars
er langt frá því, að jafnvel þeir menn, sem hafa feingið
nokkra menningu, hafi um mína daga verið hleypidómalausir
1 jafn hégómlegum efnum og þessum.
1) Að vísu hefir séra Friðrik gamli Eggerz ritað töluvert
um Margréti í samtínings söfnum sínum, eins og um aðra
Bogunga, en hann er svo heimskulega óáreiðanlegur og last-
máll um alt það kyn, eins og allflesta samtiðarmenn sína
og næstu kynslóð á undan sér við Breiðafjörð, að á hon-
um byggir einginn maður til hlitar um þau efni, sem vill
vera nokkuð var um sig. Séra Friðrik hefir verið gáfaður,
minnugur og fróður maður og frásögn hans er jafnan
fremur skemtileg. Og þar sem hann ritar þjóðsögur og
gamlar sagnir, eldri tíðindi og sagnir, sem ekki koma of
nærri lionum, er liann opt fróðlegur og gaman að hon-
um .......*).
) Hér er ficira sagt frá síra Friðriki, sem sleppt er að sinni.