Tímarit lögfræðinga - 01.12.1985, Blaðsíða 3

TniAKIT—-
IXM.IIMIMM.A
4. HEFTI 35. ÁRGANGUR DESEMBER 1985
UM LÖGMENN
Þetta tölublað Tímarits lögfræðinga er með nokkrum hætti helgað lögmönn-
um. Er það gert í tilefni 75 ára afmælis Lögmannafélags íslands á árinu
1986. Sama tilefni hefur og ráðið þvi að ritstjórinn óskaði eftir að ég skrifaði
þennan inngang. Er þá ekki úr vegi að víkja nokkrum orðum að stöðu og
starfi lögmannsins á síðustu timum.
Meðal þeirra starfa sem unnin eru af íslenzkum lögmönnum er innheimta
á gjaldföllnum peningakröfum. Á undanförnum misserum hefur verið meira
um vanskil peningakrafna heldur en áður þekktist. Er stóraukinn fjöldi skrif-
lega fluttra mála fyrir dómstólum til marks um þetta. Ástæðurnar fyrir þessu
eru sjálfsagt margar. Líklega gætir fólk oft ekki nægilegrar varúðar þegar
það stofnar til skuldbindinga. Er í þessu efni vafalaust um að ræða
áhrif frá því ástandi undanfarinna áratuga á íslandi að sá maður hefur grætt
fé sem hefur haft fé að láni. Nú er þetta ástand breytt, án þess að séð verði
að hugsunarháttur landsmanna hafi breytzt að sama skapi. Ekki hefur svo
bætt úr að kjör almennings hafa versnað á sama tíma. Niðurstaðan hefur
orðið sú að mörgum hefur reynzt erfitt að standa við skuldbindingar sínar og
innheimtumálum hefur fjölgað hjá lögmönnum og fyrir dómstólum.
Nú nýverið þekkjast dæmi þess að fólk sem telur sig hafa orðið illa úti
vegna erfiðra fjárskuldbindinga sinna hafi beint spjótum sínum að einstökum
lögmönnum og jafnvel lögmannastéttinni. Er jafnvel stundum svo að skilja að
lögmennirnir eigi einhverja sök á erfiðleikunum. Þegar að er gáð þarf engan
að undra, þó að viðhorf af þessu tagi komi fram á erfiðleikatímum. Lögmenn-
irnir eru í þvf hlutverki að koma fram gagnvart skuldurunum í umboði kröfu-
hafanna. Það eru lögmenn sem stefna mönnum fyrir dóm, mæta á heimilum
þeirra til að gera aðför í eignum og krefjast síðan nauðungaruppboða á þeim.
Og það er við lögmenn að skipta þegar greitt er af kröfum og samið um fresti
á aðgerðum. Það er því ekkert skrýtið þótt fólk sem þarf að standa í þessu
skuldabasli geri lögmennina að eins konar persónugervingum vandræða sinna
og beini augum að þeim í þeirri mannlegu viðleitni að kenna öðrum en sjálf-
um sér um vandamál sín.
209