Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.12.1985, Blaðsíða 40

Tímarit lögfræðinga - 01.12.1985, Blaðsíða 40
Ragnar Aðalsteinsson hrl.: UM FJÖLFÖLDUN VERNDAÐRA VERKA Meðal ágreiningsefna um vernd höfundaréttar er áreksturinn milli hagsmuna höfunda af fjárhagslegum nytjum verka sinna og hagsmuna almennings af frjálsum afnotum birtra verka. Þeir sem mæla með víðtækum heimildum til fjölföldunar verka án leyfis eða gjalds rökstyðja afstöðu sína með því að mikilvægt sé að gera hug- myndir sem allra aðgengilegastar fyrir almenning, ekki síst við kennslu. Hinir, sem mæla gegn frjálsum afnotum í formi fjölföldunar, rökstyðja afstöðu sína m.a. með því að ósanngjarnt sé að krefjast þess að þeir sem láta okkur í té efni á sviði mennta og menningar geri það án endurgjalds. Þá eru menn ekki á einu máli um það hvort og í hve ríkum mæli fjölföldun veldur höfundum tekjutapi. Einkum á þetta þó við um fjölföldun útgefinna ritverka. Bent er á að menn geti skrifað niður tilvitnanir eða lagt þær á minnið ef bannað væri að taka afrit með t.d. ljósritun. Þeir sem mæla með sem mestri takmörkun á rétti til fjölföldunar benda á að fjölföldun komi í stað kaupa á bókum og tímaritum, enda verði ekki saman jafnað ljósritun annars vegar og eftirritun hins vegar, hvorki að því er varðar heimildargildi né hraða í framkvæmd. Sjónarmið hinna síðastnefndu, bæði efnahagsleg og siðferðileg, hafa orðið ofan á í Vestur-Evrópu á síðari tímum. Rétt er þó að hafa í huga sjónarmið sem hafa skotið upp kollinum meðal stjórnmálamanna, t.d. í Svíþjóð ekki alls fyrir löngu, en þau g'anga í þveröfuga átt og vilja draga úr vernd allra höfundaréttinda, einkum með þeim rökum að nú sé svo komið að framlög til höfunda úr almannasjóðum séu orðin svo ríkuleg að rétt sé að gera verk höfundanna að almannaeign, í þeim skilningi að eftir birtingu þeirra geti hver sem er haft þau fjárhagslegu afnot af þeim sem honum henta án nokkurs endurgjalds. Þessi sjónarmið hafa ekki hlotið miklar undirtektir og eiga alltént ekki við hér á landi, og er reyndar langt í land að svo geti orðið. Enda þótt umræður um fjölföldun verndaðra verka hafi verið mikl- 246
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.