Morgunn - 01.06.1970, Blaðsíða 28

22
MORGUNN
Hugmyndin um sérstaka PK-orku eða sálarorku var engan
veginn óskynsamleg. Slik orka var blátt áfram nauðsynleg
til þess að geta fyllt í eyðu þekkingarinnar á því með hverjum
hætti hugsunin og heilinn hefðu gagnverkandi á'hrif hvort á
annað. Þessi kenning kom einnig heim við það, sem vitað er
um ESP fyrirbærin, þ. e. skynjanir utan skynfæranna. Það,
sem á skorti, var að komast að raun um það með óyggjandi
vissu, hvort sálarorkan gæti haft áhrif á dauða hluti og hvort
unnt reyndist að fá til nógu næm tæki til þess að mæla styrk
þeirra beinu áhrifa, sem hugurinn hefði á efnið. Við þurftum
að finna rannsóknaraðferð varðandi sálarorkuna, sem gæti
orðið jafn handhæg og árangursrik eins og tilraunirnar með
spilin höfðu reynzt að því er ESP fyrirbærin snerti.
Tilraunir með teninga hófust í Duke háskólanum árið Í934.
Löngu áður höfðu verið reyndar aðrar aðferðir til þess að
reyna að komast að raun um, hvort sérstök sálarorka væri til.
Raunar ætti að vera unnt að finna margar aðferðir til þess
að komast að raun um það, hvort hugur okkar getur milliliða-
laust hrundið af stað einhverjum breytingum á þeim hlutum,
sem í kringum okkur eru. En tilraunirnar í Duke háskólanum
hafa sennilega verið þær nákvæmustu, sem gerðar liafa verið
fram til þessa. Þar er gerð fyrsta tilraunin til að láta hugar-
orkuna hafa áhrif ó hreyfingu dauðra hluta, fyrsta tilraunin
iil þess að nota í þessu skyni tæki, sem sýna árangurinn með
óhrekjandi tölum, og fyrsta lilraunin til þess að gera þessar
rannsóknir að eins konar leik. En rannsóknir i því skyni að
r.ýna áhrif sálarinnar á efnið voru engan veginn óþekktar
áður en þessar tilraunir hófust 1934.
Mörgu ai þvi, sem áður hefur komið fram i þessum efnum,
or fyllilega vert að gefa gaum. Sem dæmi má nefna það, að
frásagnir eru til um mörg alvik, sem gerzt hafa hér og þar,
og ekki er unnt að skýra öðru vísi en þar hafi verið sálræn
öfl að verki. En þótt ekki sé unnt að draga af slikum frásögn-
um neinar úrslita ályktanir, er þó engan veginn rétt af vís-
indunum að ganga algjörlega fram hjá þeim,