Morgunn - 01.06.1970, Blaðsíða 73

M O R G U N N
67
Sléttu. Vildi svo til að sumarlagi, að ég tapaði nálhúsi minu.
lJað var úr tré og bar ég það ávallt í vasa mínum. Þetta var
gamall gripur, og þótti mér þvi mjög fyrir að missa hann.
heið svo sumarið og næsti vetur, að ekki fannst nálhúsið. Um
vorið flutti vinnukona frá mér austur á Langanes, en Drauma-
•lói bjó þá i Ásseli, hjáleigu Sauðaness. Um sumarið fékk ég
bréf frá henni, þar sem hún segist hafa beðið Jóa að segja
!;ér um nálhússhvarfið. Sagði hann, að sumarið áður hefði ég
eitt sinn farið fram fyrir ásinn á Sigurðarstöðum til þess að
sækja kýrnar, en þær hefðu verið þar ásamt með Oddstaða-
kúnum. Var að heyra, að Jói sæi þetta gerast, því hann sagði:
•>,Já, já! Nú er gangur á maddömu Guðrúnu! Þarna er hún
að hlaupa og eltast við kýrnar, og þarna hraut nálhúsið upp
’tr vasa hennar, þar sem hún kippti að sér pilsunum.“ Siðan
segir hann, að „sjósi“ hafi tekið það, og sé það nú rekið hjá
stórum steini, er standi fyrir framan tóftirnar á mölunum. En
ttálamar séu nú orðnar ryðgaðar. Ég fór þegar að leita eftir
leiðbeiningu þessari og fann nálhúsið hjá steininum. Það var
há orðið nokkuð skemmt og nálarnar í þvi kolryðgaðar.
Próf. Ágúst Bjarnason bætir því við söguna, að frú Guðrún
tfiuni ekki fyrir víst nafn vinnukonunnar. I5ar geti verið um
t)rjár konur að ræða. Tókst honum ekki að fá staðfestingu á
Sogunni, enda var ein þeirra látin. I bréfi frú Guðrúnar til
Pr°fessorsins, dags. 10. febrúar 1915, endurtekur hún það,
að fyrri frásögn sín sé áreiðanlega sönn, Jiótt ekki hafi tekizt
fá önnur vottorð um hana, og kveðst vera óhrædd að stað-
U'sta hana með eiði.
Koffort .lóns Skiiina.
Þessa sögu sagði próf. Sigurður P. Sivertsen og hafði liana
°ltir Jóhanni hreppstjóra Gunnlaugssyni á Þórshöfn.
•lón Jónsson skósmiður á Þórshöfn, er nefndur var Skinni.
Vegna þess að hann hafði verið um hrið á Skinnastað í öxar-
'b'ði, tapaði kofforli á strandferðaskipi. Var ]iá leitað til
Éauma-Jóa. Sagði hann kofforlið vera á stað, sem hann lýsti
'dlnákvæmlega, en kvaðst þó aldrei hafa komið þangað í vöku.