Morgunn - 01.06.1970, Blaðsíða 68

62
MORGUNN
Tón bóndi í Dal ætti annan hrútinn en Sigfús í Hvammi hinn.
Um haustið eftir göngur gisti Sigurður, sonur Jóns í Dal,
á Ytra-Lóni og barst þá í tal draumvitrun Jóa um hrútana.
Var leitað leyfis til að mega spyrja hann nánar um þetta, er
hann væri sofnaður, og kvað Jói það velkomið. Lýsir hann
siðan í svefni staðnum að nýju, og nú svo greinilega, að Sig-
urður þykist glöggt þekkja staðinn. Fer hann þangað skömmu
seinna og finnur þar hrútana dauða, samankrækta á hornun-
um. Átti Jón í Dal annan þeirra en Sigfús i Hvammi hinn.
Réttmæti þessarar frásagnar vottar Jóhann Gunnlaugsson,
hreppstjóri á Þórshöfn, sem var viðstaddur á engjunum, þegar
Jói var fyrst spurður um hrútana.
Skœrin.
Húrfreyjan á Ytra-Lóni, María Gunnlaugsdóttir, tapaði
ska^rum, er ekki fundust þótt leitað væri. Spurði hún þá
Drauma-Jóa um skærin. Svaraði hann því upp úr svefninum,
að þau væru úti í skemmu. Ekki fundust þau þar, og var Jói
spurður á nýjan leik. Þá lýsti hann staðnum i skemmunni
nánar og gat þess, að vettlingar lægju þar ofan á þeim. Stóð
það allt heima og fundust skærin.
Hann er í Laxárdal.
Jóhann Gunnlaugsson fór eitt sinn í ferð til Raufarhafnar.
Þegar hann kom ekki heim á þeim degi, sem gert hafði verið
ráð fyrir, varð móðir hans hálfóróleg og spurði Jóa, er hann
var sofnaður, hvar sonur sinn væri og hvernig ferðin hafi
gengið.
„Hann er i Laxárdal og gistir þar í nótt. Árnar eru slæmar
yfirferðar, svo hann verður að fara með sjónum og yfir Laxá
úli við ós. Hann kemur á morgun.“
Allt stóð þetta heima, og hefur Jóhann sjálfur sagt söguna
og kona hans staðfest hana.