Morgunblaðið - 08.09.2010, Blaðsíða 31

AF MÁLMI
Orri Páll Ormarsson
orri@mbl.is
Fyrir um aldarfjórðungi hlust-aði ég á plötur japönskuhljómsveitarinnar Loudness
– sem einhver bloggari kallaði „van-
metnasta málmband allra tíma“ – í
tætlur. Maður var leitandi á þessum
árum og Loudness með sitt gítar-
drifna melódíska keyrslurokk svar-
aði kallinu með bravör. Einkum
voru það plöturnar Disillusion
(1984), Thunder in the East (1985)
og Lightning Strikes (1986) sem
fengu að kenna á nálinni. Raunar
var áhugi minn á sveitinni svo af-
gerandi að ég gerði mér far um að
útvega þrjár fyrstu skífur hennar,
sem aðeins komu út í Japan (sungn-
ar á móðurmálinu). Man ekki hvort
það var í gegnum Plötubúðina á
Laugaveginum – blessuð sé minning
hennar – eða hina merku málmbúllu
Shades í Lundúnum. Málmleitendur
dóu ekki ráðalausir fyrir daga nets
og niðurhals.
Ég var ekki eini Vesturlanda-
búinn sem kveikti á krafti Loud-
ness. Amerískir féfurstar fluttu
bandið akút inn og sniðu það að sín-
um þörfum. Hermt er að Loudness-
ingar hafi talað litla sem enga
ensku á þessum tíma og tekið því
sem að höndum bar. Þý Mammons
klæddi þá í spandex-galla og sendi á
túr með Mötley Crüe. Það hefur
ugglaust gefið vel í aðra hönd en
tónlistin sat á hakanum.
  
Thunder in the East var fyrstaplata Loudness sem kom út í
Bandaríkjunum og erkismellurinn
„Crazy Nights“ er enn þann dag í
dag vinsælasta lag sveitarinnar
Homma. Fáum sögum fer af plötum
sveitarinnar frá þeim tíma.
  
Það var svo árið 2001 að upp-runalegir meðlimir Loudness
slíðruðu sverðin og fóru í eina sæng
á ný frá og með plötunni Spiritual
Canoe. Svo mikið lá þeim á hjarta
að önnur plata kom út þegar sama
ár, Pandemonium.
Sjö breiðskífur hafa komið í
kjölfarið (stúdíóplötur Loudness
eru alls orðnar 23) án þess að það
kæmi fram á skjálftamælum. Þar til
nú.
Nýjasta platan, King of Pain, er
nefnilega að gera sig. Afturhvarf til
níunda áratugarins segja sumir, án
þess að glys geri skilningarvitunum
skráveifu. Nú þrassa Loudness-
ingar hreinlega á köflum. Áhuga-
sömum er bent á titillagið, skrifinu
til fulltingis, og „Power of Death“.
Lagið „#666“ hefði líka hæglega
getað verið á Metallica-plötunni St.
Anger. Yfirborðið er fyrir bý. Er
það vel, eins og maðurinn sagði.
Þeim kumpánum er mikið niðri
fyrir á King of Pain enda hefur
skarð verið höggvið í þeirra raðir.
Higuchi varð lifrarkrabba að bráð
fyrir tveimur árum. Hans sæti tók
Masayuki nokkur Suzuki. Ugglaust
kunningi Sveppa okkar. Megi hann
lemja húðir um ókomna tíð – málm-
þyrstum til svölunar.
Dimmur gnýr í austri
Áður fyrr Loudness á Ameríkuárunum. Glysaðir í drasl. Málmbandið japanska er enn að, eftir 23 breiðskífur.
vestra. Seinna komu „Let it Go“ og
„Rock’n’roll Gypsy“ (með svuntu-
þeysi og öllu), gúmmelaðiglys sem
sýndi engan veginn rétt andlit sveit-
arinnar enda þótt þessar lagasmíð-
ar skáki flestu því sem Mötley Crüe,
Poison og Cinderella höfðu fram að
færa á þessum tíma. Því skal til
haga haldið að bæði Thunder in the
East og Lightning Strikes eru líka
stútfullar af eðalmálmi.
En galli var á gjöf Njarðar.
Söngvarinn, Minoru Niihara, var
ekki allra. Einkum var það und-
arlegur hreimurinn sem fór í taug-
arnar á Kananum. Eftir Hurricane
Eyes (1987), þar sem Loudness létti
enn á sér, var hann því látinn taka
pokann sinn. Innfæddur söngvari,
Mike Vescera, ráðinn í staðinn.
Til að gera langa sögu stutta
misheppnaðist sú aðgerð gjör-
samlega. Vinsældir Loudness hurfu
eins og dögg fyrir sólu og eftir tvær
ömurlegar plötur var Vescera skol-
að burt með baðvatninu. Ekki nóg
með það, bassaleikarinn Masayoshi
Yamashita og trymbillinn Munetaka
Higuchi létu sig líka hverfa – með
óbragð í munni.
Eftir stóð aðeins gítarleikarinn
og oddviti sveitarinnar, Akira
Takasaki, séní sem á níunda ára-
tugnum var ósjaldan nefnt í sömu
andrá og Steve Vai og Eddie van
Halen. Mörgum þykir einnig sam-
hljómur með Dimebag heitnum
Darrell. Takasaki er dásamlegur
gítaristi sem auðgar tækni með til-
gangi.
  
Um þetta leyti hvarf Loudnessút úr mínu lífi og fyrir fáein-
um dögum vissi ég ekki annað en
sveitin væri löngu búin að funda
með feðrum sínum. Öðru nær.
Takasaki starfrækti Loudness í
heimalandi sínu allan tíunda ára-
tuginn, fékk meðal annars Homma
á trommur, það er Hirotsugu
» Þý Mammonsklæddi þá í spandex-
galla og sendi á túr með
Mötley Crüe. Það hefur
ugglaust gefið vel í aðra
hönd en tónlistin sat á
hakanum.
31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. SEPTEMBER 2010
ATH: Tilboðin gilda ekki í Borgarbíói
NÝTT Í BÍÓ!
SÍMI 564 0000
12
12
L
L
L
12
16
14
L
10
SÍMI 462 3500
12
L
L
16
THEOTHERGUYS kl. 6-8-10
AULINN ÉG 3D kl. 6
DESPICABLEME3D kl. 8
THEEXPENDABLES kl. 10
SÍMI 530 1919
12
L
L
18
16
14
12
10
THEOTHERGUYS kl. 8-10.30
THEFUTUREOFHOPE kl. 6-8-10
AULINNÉG 3D kl. 5.45
THE HUMAN CENTIPEDE kl. 10.20
THEEXPENDABLES kl. 8-10.20
SALT kl. 8
VAMPIRESSUCK kl. 6
THELASTAIRBENDER 2D kl.5.30
THEOTHER GUYS kl. 5.30-8-10.30
THEOTHER GUYSLÚXUS kl. 5.30-8-10.30
DESPICABLEME3D kl. 3.30-5.40-8
AULINN ÉG 3D kl. 3.30-5.40
AULINN ÉG 2D kl. 3.30
SCOTTPILGRIM VS THEWORLD kl. 8-10.30
THEEXPENDABLES kl. 8-10.20
SALT kl. 10.10
KARATEKID kl. 5.10
.com/smarabio
"Ísland gæti veitt heiminum
innblástur og þessi
heimildarmynd er sýn
á þá möguleika."
- Damien Rice, tónlistarmaður
Sýnd kl. 8 og 10:15Sýnd kl. 4, 8 og 10 (3D) - enskt tal
Sýnd kl. 8 og 10:15
Sýnd kl. 4, 6 (2D) - íslenskt tal
STEVE CARELL
Sýnd kl. 4, 6 (3D) - íslenskt tal
Sýnd kl. 5:50
FRÁ LEIKSTJÓRA HOT FUZZ OG SHAUN OF THE DEAD
KEMUR EIN FYNDNASTA OG FRUMLEGASTA MYND ÁRSINS
Búðu þig undir eina
óvænta fjölskyldu og
heilan her af skósveinum
sem vaða ekki í vitinu.
ÍSLENSKT TAL
Pétur Jóhann Sigfús-
son fer á kostum í
einni skemmtilegustu
teiknimynd ársins
HHH
S.V. - MBL
VINSÆLASTA MYNDIN
Á ÍSLANDI Í DAG!
Á heildina litið er Aulinn
ég 3D einstaklega vel
heppnuð teiknimynd sem
hentar ekki einungis
börnum, heldur öllum
aldurshópum.
H.H. - MBL
-bara lúxus
Sími 553 2075
www.laugarasbio.is
Þú færð 5 % endurgreitt í Laugarásbíó
ef þú greiðir með kreditkorti
tengdu Aukakrónum