Sagnir - 01.04.1988, Qupperneq 5

Bréf til lesenda
í níunda árgangi Sagna færum uið okkur nær nútím-
anum og leggjum aðaláherslu á umbreytingaskeið
nítjándu aldar. Hingað til hefur athyglin aðallega
beinst að einstökum sjálfstœðishetjum þegar um
þetta tímaskeið hefur verið fjallað, en ef til vill hefur
mönnum yfirsést að öldin var hið merkasta breytinga-
skeið í atvinnusögu landsmanna. Lögð var áhersla á
að fá frumrannsóknir til birtingar sem vissulega styrk-
ir hinn fræðilega grunn blaðsins. í dag hefur áhugi á
félagslegum og hagrænum þáttum sögunnar aukist
að mun, enda erfitt að rita um atvinnusögu nema vita
einhver deili á starfsaðferðum samfélagsvísinda og
þá einkum hagfræðinnar.
Af öðru efni bendum við sérstaklega á athyglisverða
hringborðsumræðu um sagnfrœði og fjölmiðla, sem
efnt var til af hálfu blaðsins. Einnig fengum við til liðs
við okkur þrjá starfandi sagnfræðinga og segja þeir
frá reynslu sinni, hver á sínu sviði.
Við erum stöðugt að nota söguþekkingu okkar í
umrœðum og dómum um menn og málefni. Pví er ef
til vill sá tími kominn að sagnfræðin fari að skipa
stærri sess í þjóðfé/agsumrœðunni. Hver kynslóð ritar
söguna upp á nýtt, enda er það nánast sky/da þeirra.
Þetta er spurningin um að skoða sögu sína og fortíð
út frá eigin forsendum og spyrja nýrra spurninga sem
sarntíðin gefur tilefni til. Sagnfrœðin skýrir hversvegna
þjóðfélagið og hlutirnir í kringum okkur eru svona
eins og þeir eru í dag og hvernig það gerðist. Þess-
vegna getur aldrei orðið lát á sagnfræðiiðkunum,
sagnfrœðin er hluti af því að endurnýja hugmynda-
grundvöll samfé/agsins.
Bestu kveðjur og njótið vel
Ritnefnd
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Theodóra Þ. Kristinsdóttir.
Ritnefnd: Árni Daníel Júlíusson, Egill Ólafsson, Erla Halldórsdóttir, Hulda Sigtryggsdóttir, Jón
Ólafur ísberg, Magnús Hauksson, Pétur Már Ólaísson, Sigríður Þorgrímsdóttir, Sigrún
Ásta Jónsdóttir, Sigrún Valgeirsdóttir og Þór Hjaltalín.