Morgunblaðið - 15.02.2012, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. FEBRÚAR 2012
✝ Gunnlaugur Að-alsteinn Jónsson
fæddist á Möðrudal á
Fjöllum 28. maí 1931.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
túni 7. febrúar 2012.
Foreldrar hans
voru Jóhanna Arn-
fríður Jónsdóttir, f.
16.1. 1906, d. 6.5.
1986, og Jón Eyjólfur
Jóhannesson, f. 9.4.
1907, d. 5.10. 1981. Gunnlaugur
var elstur átta systkina, þau eru:
Arnþór, f. 1933, Þórlaug, f. 1934,
d. 2008, Gunnþórunn, f. 1937,
Viggó, f. 1939, Steinunn, f. 1940,
Halldóra Jóna, f. 1944, og Kristín
Dúlla, f. 1948.
Hinn 14.8. 1970 kvæntist
Gunnlaugur Sigríði Jónu Clau-
sen, f. 29.8. 1942. Foreldrar
hennar voru Ólöf Arnbjörg Jóns-
dóttir, f. 11.9. 1908, d. 12.11.
1997, og Axel Clausen, f. 30.4.
1880, d. 5.2. 1985. Börn Gunn-
laugs og Sigríðar eru: 1) Eyjólfur
f. 1985, b) Þráinn, f. 1993, og c)
Úlfar, f. 1995. 5) Jón Hlynur, f.
16.12. 1968, kvæntur Karenu Ósk
Hrafnsdóttur, f. 23.6. 1971, börn
þeirra eru a) Sigrún María, f.
1992, b) Hlynur Freyr, f. 1993, c)
Sara Dís, f. 2001, og d) Heiða Sól,
f. 2006.
Gunnlaugur starfaði við póst-
flutninga ásamt föður sínum er
hann bjó í Möðrudal og einnig
opnaði hann Fjallakaffi í Möðru-
dal. Gunnlaugur vann ýmis störf
og flutti síðan til Reykjavíkur
1964. Gunnlaugur starfaði lengst
af sem bílamálari og öðlaðist
réttindi sem slíkur. Hann vann
hjá Garðari Sigmundsyni, Bíla-
málun Sigursveins og lengst af
hjá Strætisvögnum Reykjavíkur,
eða þar til hann lét af störfum
2001 sökum aldurs. Eftir það
helgaði hann sig fjölskyldunni og
sínu helsta áhugamáli, hestum.
Gunnlaugur verður jarðsung-
inn frá Fossvogskirkju í dag, 15.
febrúar 2012, og hefst athöfnin
klukkan 13.
Þórður, f. 14.8.
1962, kvæntur
Jónu I. Pálsdóttur,
f. 20.4. 1964, börn
þeirra eru a) Eyj-
ólfur Aðalsteinn, f.
1988, og b) Ída
Bjarney, f. 1990. 2)
Ólöf, f. 15.10. 1964,
gift Pétri Ragnari
Péturssyni, f. 25.7.
1966, synir þeirra
eru a) Björn Hlyn-
ur, f. 1987, og b) Alexander Glói,
f. 1995. 3) Aðalheiður, f. 7.12.
1965, gift Halldóri Hafsteinssyni,
f. 5.2. 1962, börn þeirra eru a) El-
ísabet, f. 1983, gift Þrándi
Tryggvasyni, f. 1979, synir
þeirra eru Steinar Máni, f. 2007,
og Sölvi, f. 2010, b) Gunnlaugur
Steinar, f. 1991. 4) Jóhanna Jóna,
f. 10.1. 1968, gift Júlíusi Ágústi
Guðmundssyni, börn þeirra eru
a) Sigríður Jóna, f. 1989, b) Þrá-
inn Freyr, f. 1994, og c) Jón
Ágúst, f. 2005, börn Júlíusar af
fyrra sambandi eru a) Atli Freyr,
Ástin mín hvað ég sakna þín.
Ég minnist þín um daga og dimmar nætur.
Mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær.
Og meðan húmið hylur allt sem grætur,
mín hugarrós á leiði þínu grær.
Þín kærleiksbros, þau aldrei, aldrei gleym-
ast.
Þitt allt, þitt bænarmál og hvarms þíns tár.
Hvert bros, hvert orð, hvert armtak þitt
skal geymast.
Þín ástarminning græðir lífs míns sár.
(Ásmundur Jónsson)
Þú ert stóra ástin í mínu lífi, ég
elska þig.
Þín eiginkona,
Sigríður (Sigga).
Elsku besti pabbi minn, mikið
sakna ég þín. Ég vildi að ég gæti
bara einu sinni enn haldið utan um
þig og sagt þér hvað ég elska þig
mikið. En nú ertu búinn að fá
hvíldina og þjáist ekki meira. Síð-
ustu vikur og mánuðir hafa verið
erfið og hefur þú kvalist mikið og
hefði ég viljað geta hjálpað þér að
finna ekki svona mikið til. Þú varst
alla tíð svo góður við mig og það
var sama hvað þurfti að gera, alltaf
varst þú tilbúinn að aðstoða. Börn-
um mínum varstu besti afi sem
hægt er að hugsa sér.
Margar góðar stundir rifjast
upp, til dæmis hestaferðirnar okk-
ar. Þú varst tilbúinn að leiðbeina
mér um allt varðandi hesta, hvern-
ig átti að gefa þeim, umgangast þá
og eins að ríða út. Ansi oft var ég
úti í gerði eða úti í náttúrunni á
hestbaki meðan þú varst að gefa
og þegar ég kom til baka léstu mig
vita hversu dugleg ég væri að sitja
hest og að þú værir stoltur af mér.
Þú varst alla tíð mjög stoltur af
mér og lést mig vita af því og eins
var ég mjög stolt af að þú værir
pabbi minn, það er ekki hægt að
finna betri pabba.
Lífið á eftir að vera tómt án þín,
elsku pabbi minn, en ég trúi að nú
hafir þú fengið hvíld og þjáist ekki
meir. Það var í byrjun júní sem þú
veiktist mikið og hefur verið inni á
spítala síðan og hrakað mikið með
hverjum degi. Mikið er ég þakklát
fyrir allar stundirnar okkar sam-
an, elsku pabbi minn. Til dæmis
síðasta sumar þegar þú varst á
Landakoti og ég kom til að hjálpa
þér að borða. Það var orðið daglegt
brauð og röbbuðum við um gamla
daga og það sem framundan væri,
stundum leið okkur vel og þá hlóg-
um við saman og stundum leið okk-
ur illa og þá grétum við saman,
elsku pabbi minn. Í september
fluttir þú á Sóltún þar sem þér leið
vel. Þið mamma gátuð verið sam-
an, það var það sem þið vilduð
helst af öllu. Þið hafið alla tíð verið
samrýnd og síðan þú fórst á spítala
hefur líf ykkar mömmu verið erfitt.
Í veikindum þínum hefur mamma
setið hjá þér öllum stundum og
horft á þig verða veikari og veikari.
Síðustu jól voru mjög erfið fyrir
alla þar sem þú veiktist mikið og
náðir þér ekki af þeim veikindum.
Elsku mamma, missir þinn er
mikill og vil ég biðja guð að hjálpa
okkur öllum í þessari miklu sorg.
Eins vil ég þakka starfsfólki á Sól-
túni fyrir það hversu vel það hefur
séð um pabba.
Elsku pabbi minn, þú barðist
hetjulega við hræðilegan sjúkdóm,
gast ekki hreyft þig, varst kominn í
hjólastól og gast að lokum ekki
tjáð þig og þurftir að gefa eftir að
lokum. Kvalir þínar voru ógurleg-
ar og var mjög sárt að horfa á þig
þjást svona, elsku pabbi minn, og
geta ekki hjálpað. Ég kveð þig að
sinni, elsku pabbi minn, með þessu
fallega ljóði:
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
(Pétur Þórarinsson)
Ég sakna þín svo mikið elsku
pabbi minn, minning þín mun
ávallt lifa með mér.
Þín
Aðalheiður.
Elsku besti pabbi minn, ég sit í
söknuði og rifja upp allar stund-
irnar okkar. Gott var fyrir litla
pabbastelpu að koma í pabbakot,
alltaf var fangið opið. Þegar ég
flutti til ykkar mömmu með krakk-
ana varð samband okkar sterkara
og meira en nokkru sinni, alltaf
fann maður fyrir vernd þinni og vel
var passað upp á að okkur skorti
ekki neitt. Svo þegar við fluttum í
Blönduhlíðina hringdirðu oft og
komst yfir til okkar, enda fórum
við ekki langt frá ykkur mömmu.
Þú varst besti pabbi og afi sem
nokkur gat hugsað sér. Í sorg
minni og söknuði hugga ég mig við
þá endurfundi sem þú hefur átt við
ömmu, afa og Þórlaugu frænku,
þau hafa tekið vel á móti þér.
Elsku pabbi, takk fyrir að vera sá
pabbi sem þú varst mér og sá afi
sem þú varst börnunum mínum.
Þín pabbastelpa,
Jóhanna Jóna.
Mig langar að minnast í nokkr-
um orðum tengdaföður míns,
Gunnlaugs Jónssonar. Ég kynntist
Gulla, eins og hann var ávallt kall-
aður, árið 1986 þegar leiðir okkar
Ólafar lágu saman. Það tók mig
nokkurn tíma að sanna mig fyrir
Gulla. Ég held að honum hafi ekk-
ert fundist neitt sérlega til koma
borgardrengsins sem hafði hvorki
á hestbak komið og varla stoppað í
sveitinni nema til að kaupa pulsu
og kók á leiðinni um landið.
Það voru sterkir þræðir í Gulla
til heimahaganna norður í Möðru-
dal á fjöllum. Hann bar þess alveg
merki að hafa alist upp á þessum
hrjóstruga en fallega stað norður í
landi. Vinnusemi, hjálpsemi og ein-
urð voru eiginleikar sem prýddu
Gulla sem einstakling. Hann var
fyrstur manna á staðinn ef á hjálp
þurfti að halda og yfirleitt síðastur
til að yfirgefa staðinn ef eitthvað
var enn hægt að gera. Ég man
fyrsta skiptið sem við hittumst, við
Gulli, það var seint um nótt í
Barmahlíð 16 er ég fylgdi Ólöfu
heim eftir skrall í bænum. Þá var
hann að fara á fætur og til vinnu
niðri á strætó og gera vagnana
klára til aksturs en hann límdi aug-
lýsingar á vagnana í fjöldamörg ár
í aukavinnu með bílamálarastarfi
sínu hjá SVR. Hann Gulli var ekk-
ert að tala mikið um hlutina, hann
vildi frekar vera að gera eitthvað
og það var oft hans tjáningarmáti –
að hjálpa manni að gera við bílinn,
mála, flytja eða passa börnin.
Hann lifnaði allur við þegar barna-
börnin voru annars vegar og naut
þess að hafa börnin sér við hlið og
allt frá því er þau fyrstu komu var
Gulli afi dásamaður af þeim og þau
hændust að honum hvert af öðru.
Hann var aldrei glaðari en að geta
spjallað og leikið við börnin sín.
Gulli giftist Sigríði Clausen og
voru þau hjónin ætíð samrýnd. Þó
svo að Gulli væri í hestunum og
ynni mikið alla tíð fundu þau hjón-
in eitthvað sameiginlegt að gera.
Það var farið í Breiðfirðingabúð, á
kvæðamannakvöld og til vina og
kunningja en Gulli var ríkur af vin-
um og velgjörðarmönnum enda
mjög vel kynntur hvar sem hann
kom. Ég var svo heppinn að njóta
samveru við tengdaföður minn er
ég rak fyrirtæki fyrir nokkrum ár-
um. Þá fór Gulli með mér nokkrar
ferðir sem tengdust rekstrinum.
Sjaldan hefur mér fundist eins
gaman að aka þjóðveg eitt og með
honum Gulla. Hann þekkti hvern
krók og kima norðurleiðarinnar og
kunni sögur af mönnum og mál-
efnum á hverjum bæ sem ekið var
hjá. Hann sagði mér líka sögur frá
uppvaxtarárum sínum fyrir norð-
an og fannst manni þá oft ævin-
týrablær yfir frásögnunum. Þeirra
á meðal er saga sem hann sagði
mér af sér og föður sínum þegar
þeir fóru um í þreifandi snjóbyl á
milli húsa í Möðrudal og faðir hans
rataði með því að þekkja hvaðan
vindurinn kæmi og eins hvernig
gönguleiðin lægi undir fótum
þeirra.
Síðustu árin fór heilsa Gulla
þverrandi og herjaði á hann illvíg-
ur sjúkdómur. Það var sárt að
verða vitni að því hve illa þessi
sjúkdómur fór með góðan dreng.
Gulli skilur eftir sig ríkulegan
fjársjóð afkomenda sem elska
hann og dá og eru ávallt með hon-
um í hug og hjarta. Ég er í þeirra
hópi.
Ég þakka þér samfylgdina kæri
vinur.
Pétur Ragnar Pétursson.
Litli vinur
lífið kallar
leiðir okkar skilja í dag
góðar vættir vaki allar
verndi og blessi æ þinn hag.
(Höf. ók.)
Það er erfitt fjall að klífa yfir að
kveðja þig í dag, elsku afi og
tengdaafi. Þú varst gull af manni
og hefur reynst okkur vel. Það var
svo dýrmætt að fá að eyða síðustu
dögunum með þér uppi á Sóltúni,
þar sem þú lést í faðmi fjölskyld-
unnar. Við munum ekki eftir þér
veikum nema síðustu árin sem
voru þér svo erfið, þegar þú varst
orðinn meðvitaður um hvaða áhrif
sjúkdómurinn hafði á þig og ætt-
ingja og vini.
Ég, Beta, man þegar þú kysstir
mig laugardaginn áður en þú lést
og knúsaðir og fettir upp á nefið á
þér, eins og ég væri ennþá smá-
stelpa í Barmahlíðinni í fanginu á
Gulla afa og þú varst vanur að fara
með Búkollu fyrir mig, aftur og
aftur og aftur. Ég, Beta, á þér það
að þakka að þú dróst mig inn í
hestaiðkunina, sem ég festist í þó-
nokkur ár.
Við hjónin kveðjum þig í dag
með miklum söknuði, það er erfitt
að sleppa af þér takinu, þetta er
svo endanlegt, en þar til við hitt-
umst á himnum þá biðjum við góð-
an Guð að gæta þín í millitíðinni
fyrir okkur.
Hinstu kveðjur,
Elísabet og Þrándur.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt
lit og blöð niður lagði
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgrímur Pétursson)
Elskulegur langafi okkar er fall-
inn frá. Ég, Steinar Máni, var járn-
karlinn hans Gulla langafa, kynni
þeirra Sölva voru stutt en minn-
ingarnar sem foreldrar okkar
geyma eru ómetanlegar:
Skemmtilegu sögustundirnar í
Barmahlíðinni, síðan máttum við
leika okkur í öllum vasaljósunum
hans og átti hann heilt færiband af
þeim. Skemmtilegast af öllu þótti
mér, Steinari Mána, að fara upp í
Kópavog á hestbak með afa sum-
arið sem hún mamma var ófrísk að
honum Sölva litla bróður. Dellan
að fara aftur og aftur og aftur á
hestbak byrjaði þá, eftir það voru
farnar vikulegar ferðir í Fjöl-
skyldu- og húsdýragarðinn til þess
eins að setjast á hestbak og fara í
Kókómjólkurlestina.
Gulla langafa verður sárt sakn-
að. Það var svo notalegt að fá að
heimsækja hann daginn sem hann
lést, það er ómetanlegt fyrir okkur
bræðurna að eiga þá minningu
þegar við verðum eldri.
Hinstu kveðjur,
Steinar Máni og Sölvi.
Við komum hér á kveðjustund
að kistu þinni bróðir
að hafa við þig hinsta fund
og horfa á gengnar slóðir
og ógn oss vekja örlög hörð
en ennþá koma í hópinn skörð
og barn sitt faðmi byrgir jörð
vor bleika trygga móðir
En minning þín er mjúk og hlý
og mun oss standa nærri
Með hverju vori hún vex á ný
og verður ávallt kærri
Ef lífsins gáta á lausnir til
þær ljóma bak við dauðans þil
Og því er gröfin þeim í vil
sem þráðu útsýn stærri
(Magnús Ásgeirsson)
Aftur er höggvið skarð í systk-
inahópinn. Nú þegar við kveðjum
kæran bróður þökkum við honum
samfylgdina og biðjum honum
góðrar heimkomu þar sem hans
bíða vinir í varpa.
Elsku Sigga. Okkar innilegustu
samúðarkveðjur til þín, barna ykk-
ar og fjölskyldna þeirra. Guð veri
með ykkur.
Minning Gulla bróður lifir.
F.h. systkina minna,
Kristín Dúlla.
Gunnlaugur A. Jónsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi, ég sakna þín
sárt og elska þig, takk fyrir
að vera stoltur af mér.
Þinn afastrákur,
Þráinn Freyr.
Elsku afi, það var
skemmtilegt þegar þú
varst að leika við mig, í elt-
ingaleik.
Ég sakna þín rosamikið.
Þinn gullmoli,
Jón Ágúst.
 Fleiri minningargreinar
um Gunnlaug A. Jónsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
MOSAIK Hamarshöfða 4 • 110 Rvk • s. 587 1960 • www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Í tilefni af 60 ára starfsafmæli okkar bjóðum við
fría uppsetningu á höfuðborgarsvæðinu
og fría pökkun á legsteinum sem fara út á land
Mikið úrval - Vönduð vinna - Gott verð
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BALDUR SKARPHÉÐINSSON,
Dalbraut 27,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut sunnu-
daginn 12. febrúar.
Halla Björg Baldursdóttir, Magnús Páll Albertsson,
Gísli Baldursson, Ragnheiður Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Ástkær vinur okkar, eiginmaður, faðir, tengda-
faðir og afi,
MAGNÚS ÞÓRARINN DANÍELSSON
skipstjóri,
Mávatjörn 17,
Njarðvík,
fórst með Hallgrími SI-77 miðvikudaginn
25. janúar.
Minningarathöfn fer fram í Ytri-Njarðvíkurkirkju föstudaginn
17. febrúar kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta Slysavarnaskóla
sjómanna njóta þess.
Eyrún Sveinbjörg Jónsdóttir,
Jón Ragnar Magnússon, Edda Svavarsdóttir,
Jenný Þórkatla Magnúsdóttir, Arnar Svansson,
Bryndís Harpa Magnúsdóttir
og barnabörn.
✝
Okkar ástkæri
JÓN TRYGGVASON
fyrrum húsgagnabólstrari,
síðast til heimilis
Jóruseli 8,
Reykjavík,
lést föstudaginn 10. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju föstudaginn
17. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem
vildu minnast hans er bent á barnauppeldissjóð Thorvaldsens-
félagsins eða aðra líknarsjóði.
Hrefna Magnúsdóttir,
Auður Jónsdóttir, Víðir Ástberg Pálsson,
Petra Jónsdóttir,
Kristjana Þórdís Jónsdóttir, Jóhannes Karl Sveinsson,
Jón Tryggvi Jónsson, Svala Breiðfjörð Arnardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
BALDUR BJARNASEN,
lést á heimili sínu sunnudaginn 12. febrúar.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 20. febrúar kl. 15.00.
Þórdís Baldursdóttir, Gísli Guðmundsson,
Óskar Baldursson, Sigrún Birgisdóttir,
Sigtryggur Baldursson, Sigrún Hrafnsdóttir,
Guðjón Þór Baldursson.