Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Blaðsíða 50

viða að sér eins miklu torfi og grjóti
eins og hann þurfti til að verja skip
sitt.110 Hann þurfti hins vegar að hafa
sjálfur með sér þakefnið.
Árið 1960 voru í fyrsta skipti færðar
fornleifafræðilegar sannanir fyrir hrófi
og var það í Harreberg við Lima-
fjörð.111 Aðeins nokkrum metrum frá
vatninu þar fundust tveir samhliða
bogadregnir garðar, sem hafði verið
rutt saman úr sandi, og stóðu hálfan
metra upp af jörðinni. Garðarnir lágu
samsíða en örlítið bogadregið, þar sem
önnur skammhliðin var opin mót hafi.
Engum aldursgreinanlegum fundum
var bjargað og engin merki um inn-
réttingar fundust í því. Skipsnagli, 6,5
sm stór, bendir til að hér sé um báta-
skýli að ræða, líkt og form og lega
mannvirkisins.
Byggingarefni garðanna fór eftir
svæðisbundnum aðstæðum, annað
hvort úr sandi (sjá að ofan) eða, líkt og
venja var á Íslandi, úr torfi og grjóti.
Einungis er hægt að geta sér til um úr
hverju þak hrófs var. Almennt er
Mynd 36. Naustið, vestursvæði, snið á móti NV.
Mynd 37. Naustið, vestursvæði, kolaleifar
við múrsteinahringinn, á móti SA.
110. U. Schnall (sjá
neðanmálsgrein 106)
286.
111. T. Ramskou, fyrir
„naust“ við Harrevig.
Aarbøger for nordisk
Oldkyndighed og
Historie 1960. Grafari
lýsir fundinum sem
„nausti“.
__________
50