Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Blaðsíða 15

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Blaðsíða 15
 auðveldara að veiða stærri tegundir sjávardýra, svo og villt dýr á landi en þau voru vart til á Íslandi. Hið verð- mæta kléberg var einnig til á Græn- landi í miklu magni30 og rekaviður barst jafnframt þar að landi í miklum mæli. Segja má að landnámi Norður- Atlantshafsins hafi lokið með byggð á Grænlandi í kringum árið 1000. Á norðanverðu bresku eyjunum, Fær- eyjum og Íslandi hófst búseta til frambúðar og tengsl voru mynduð við Skandinavíu og Evrópu með reglu- legum siglingum. Ekki var sömu sögu að segja frá Grænlandi. Á síðari hluta miðalda urðu skipsferðir þangað æ fátíðari, vegna þess að minnkandi gróði kaup- mannanna vó ekki lengur upp á móti erfiðum ferðunum þangað. Sú stað- reynd að Grænland varð hluti af norska ríkinu árið 1261 skipti þar engu máli. Um 1500 leið búseta norrænna manna á Grænlandi undir lok. Verslun- arferðir höfðu þá þegar lagst af og í kjölfarið varð skortur á helstu inn- fluttum nauðsynjavörum í landinu. Ferðum til Íslands var hins vegar haldið áfram frá Bretlandseyjum, Skandinavíu og meginlandi Evrópu. Ástæður þess að búseta á Grænlandi lagðist af hafa ekki verið útskýrðar að fullu. Svarti dauði gæti átt sinn þátt í því en hann herjaði á Skandínava á sama tíma og lagði marga bæi í auðn. Breyting á loftslagi til hins verra gæti einnig hafa átt sinn þátt í eyðingu byggðar á Grænlandi. Ennfremur geta árásir enskra og þýskra sjóræningja hafa náð til Grænlands um leið og þeir voru á ferð um Ísland á 15. öld. Að lokum er ekki hægt að útiloka að flutningar Eskimóa úr norðri hafi haft sín áhrif, þar sem margar sögur þeirra segja frá átökum við norræna menn.31 Eftir að norrænu byggðirnar lögðust af á Grænlandi var Ísland ekki lengur aðeins viðkomustaður á þessum fjar- lægu verslunarleiðum Norður-Atlants- hafsins, heldur endastöð þeirra. Vínland, með öðrum orðum Norður- Ameríka, hvarf þó enn hraðar en Grænland úr minni Evrópubúa.32 Til- raunir norrænna manna til að setjast að á austurströnd Ameríku stóðu stutt yfir. Það átti eftir að verða verk Kólumbusar að finna Ameríku í síðara skiptið og opna þar með endanlega fyrir fasta búsetu Evrópubúa þar. Það var síðan fyrst í nútímanum sem Græn- land uppgötvaðist að nýju. Fljót, vötn og strandlengjan búa yfir náttúrulegum ferðaleiðum og því þurfti ekki að standa í vegaframkvæmdum og byggðir mynduðust fyrir tilstuðlan fyrirliggjandi aðstæðna á vatnsbökk- unum. Siglingar yfir höf eru hins vegar annað og meira mál, sem fyrst var gert í Norðurhöfum á fyrri hluta miðalda. Það hafði í för með sér að ekki voru lengur farnar stuttar leiðir milli hafna, heldur var siglt á haf út, langt frá ströndinni. Dugnaður í úthafssigling- um, söfnun vista fyrir ferðir og siglingafærni varð að skilyrði.33 Skip með mikla burðargetu voru nauðsynleg til að standa undir arðbærum við- skiptum, annars borguðu hinar löngu ferðir sig ekki. Kuggar voru fyrstir slíkra skipa með mikla lest. Pakka varð vörunum þannig að þær héldust þurrar. Tunnur voru best til þess fallnar en þær mætti kalla flutningsgáma miðalda.34 Yfirráð yfir Norðurhöfum náðust fyrst á miðöldum, þ.e. frá lokum 9. aldar. Það fól í sér að Mið-Noregur, __________ 15 30. H. Ingstad, Die erste Entdeckung Amerikas (1966) 20. 31. K. J. Krogh, Viking Greenland (1967) 127 ff. 32. A. S. Ingstad, The Discovery of a Norse Settlement in America (1977). 33. D. Ellmers, Früh- mittelalterliche Handelsschiffahrt in Mittel- und Nordeuropa (1972) 227 f. 34. T. Capelle, Fass und Tonne. Ein Betrag zu Wörtern und Sachen. Í Arbeiten zur Frühmittel- alterforschung I, 1981.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.
https://timarit.is/publication/1111

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.