Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Blaðsíða 19

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Blaðsíða 19
 Vatnafræðilegar aðstæður eru ná- tengdar hinum jarðfræðilegu. Strand- lengjan milli Hafnar í austri og Ölfus- árósa í vestri er ein sandbreiða. Þar hafa skip strandað æ ofan í æ. Náttúru- legar hafnir vantar alveg á þessu svæði. Jökulfljótin, sem renna á þessu svæði til sjávar, bera með sér mikið magn aurs til sjávar. Sjávaröldurnar hlaða aurnum upp í háa kamba og að baki þeirra myndast lón. Vegna þess hversu landgrunnið hallast lítið og öldugangur er mikill hafa sjómenn ætíð óttast þessa strandlengju. Á basaltsvæðunum er strandlengjan hins vegar alsett klettum og land- grunnið bratt. Breiðir flóar og firðir skerast djúpt inn í landið umkringdir háum, körgum fjallgörðum sem eru þaktir snjó langt fram á sumar. Fersk- vatnslækir streyma klöpp af klöpp. Í mörgum fjarðanna skaga rúnnaðar malartungur út í sjávarmálið. Sumar þeirra hafa myndast við mynni ferskvatnslækjanna en aðrar vegna uppsöfnunar setlaga. Í skjóli þessara tungna eru í mörgum tilvikum kjörnar náttúrulegar hafnir. Flestir þéttbýlis- kjarnar við ströndina hafa byggst upp við slíkar aðstæður.43 Golfstraumurinn kemur að vestur- og suðurströnd Íslands, hitar upp strand- lengjuna og veldur því að hún er íslaus allt árið um kring. Að auki ber hann með sér rekavið, sem er lífsnauð- synlegur í landi þar sem engin barrtré var að finna. Atlantshafið nær að Norðurlandi en sekkur þar vegna þess hversu saltríkt það er og veldur því að kaldur Austur-Grænlandsstraumurinn af svæðinu milli Íslands og eyjarinnar Jan Mayen breiðist út. Kaldur straumur úr Norður-Íshafi berst að austurhluta Norðurlands og fer einnig meðfram austurströndinni. Vegna þess hvaðan straumurinn berst kemur hann ekki til greina sem flutningaleið fyrir rekavið en getur hins vegar flutt með sé rekís sem getur lokað Norðurland af svo mánuðum skiptir. Mörk rekíssins eru mjög breytileg milli ára. Á 12. og 15. öld var enginn rekís44 en fyrst eftir 1550 og aftur á 17. öld er hann skráður mikill. Einn veturinn getur Norðurland verið laust við rekís en árið eftir er hann kannski bundinn við land þar fram í ágúst. Þrátt fyrir að Ísland sé rétt sunnan við Norðurheimskautsbaug er lofts- lagið heitara en við mætti búast.45 Hægt er að lýsa því sem frekar köldu sjávarlofti að sumri og tiltölulega mildu að vetrum.46 Árlegar hitasveiflur eru um 12° C. Sumrin eru köld og stutt en veturnir frekar mildir og langir. Hitastigið á Austurlandi um miðjan janúar er um -0,5°C, en um miðjan júlí er það um 9° C. Og þar sem Ísland er á mörkum heimskauta- og hitabeltis- loftsstrauma getur veðrið einnig verið mjög breytilegt. Slæm veður einkenna auk þess mjög íslenskt veðurfar. Mikla úrkomu á Austfjörðum má rekja til þessara veðra en þar falla um 2000 mm á ári.47 Í nágrenni jöklanna verður rigningin mest, eða allt að 4000 mm á ári. Jarðvegurinn48 er afar fínkornóttur og vindborinn, blandaður gjósku sem vindurinn dreifir. Af þessum sökum er auðvelt að lesa í efnasamsetningu hans. Þrátt fyrir mikla úrkomu og milt loftslag er varla hægt að finna sam- hangandi gróðurbelti á landinu. Það að skóg og gróðurbelti vanti í dag má að mestu rekja til áhrifa mannsins. Á __________ 19 43. Atriðisorðið „Island“ í Westermann Lexicon der Geographie (1963). 44. S. Thorarinsson, The Thousand Years Struggle against Ice and Fire (1956) 13. 45. W. Iwan, Island. Studien zu einer Landes- kunde (1935). 46. Vegna áhrifa frá Golfstraumnum. 47. P. Hermann, Island in Vergangenheit und Gegenwart, Teil 2 (1907) 167. 48. B. Jóhannesson, The Soils of Iceland. Univ. Res. Inst. Dept. of Agric. B/13 (1960).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.
https://timarit.is/publication/1111

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.