Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Blaðsíða 13

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands. - 01.05.2009, Blaðsíða 13
 Íslenski bóndinn þurfti strax frá byrjun að vera sjálfbær. Hann þurfti ekki einungis að vera útsjónarsamur til að geta fætt fjölskyldu sína og hjú með hjálp annars takmarkaðs náttúrulegs efniviðar, heldur þurfti hann líka að búa yfir kunnáttu til að meðhöndla tré og járn. Skortur á þéttbýliskjörnum með handverksverkstæðum kallaði á sjálfstæði einstaklinganna. Þéttbýlis- myndun, sem var forsenda sérhæfingar og upphaf verslunar og iðnaðar, hófst ekki á Íslandi fyrr en undir lok 19. aldar. Vegna þessa var frá upphafi á hverju býli svokölluð smiðja, sem var alhliða verkstæði þar sem fram fór öll nauðsynleg handverksvinna. Gott dæmi um þetta var grafið upp að Stöng í Þjórsárdal.18 Bærinn þar fór í eyði eftir Heklugosið 1104.19 Eldfjalla- gjóskan sem þekur rústirnar býður fornleifafræðingum upp á bestu að- stæður til aldursgreiningar. Vegna staðbundinna aðstæðna eru oft betri aðstæður til uppgraftar á Íslandi, heldur en í öðrum löndum á meginlandi Evrópu. Fyrir víkinga- öldina voru engir aðrir landnemar og því þarf yfirleitt ekki að búast við flóknum jarðvegslögum vegna langrar notkunar ákveðinna staða. Ekki er hægt að tala um hina engilsaxnesku eða írsku einsetumenn sem komu á undan víkingunum sem landnema í þrengstu merkingu þess orðs. Víkinga- tíminn og miðaldirnar sem á eftir fylgdu eru einu tímabilin sem forn- leifafræðin mun rannsaka. Það er sjald- gæft að byggt hafi verið ofan í eldri minjar og þeim þar með raskað. Þar sem saga Íslands spannar einungis ellefu hundruð ár eru rústir oft auð- greinanlegar í landslaginu sem litlar öldur á yfirborðinu. Akuryrkja hefur verið mjög lítið stunduð og því ekki mikið um að rústir hafi verið plægðar burt. Oft á tíðum gefur staðbundin landslagslýsing góða þekkingu um svæðið. Til að svara spurningum um aldur og tímaröð gefa eldgos miðalda mjög góðar vísbendingar, þar sem gjóskan frá þeim dreifðist víða en litur og efnasamsetning gjóskunnar er alltaf mismunandi. Vinna fornleifafræðinga á Íslandi er þó samt ekki alltaf auðveld, þar sem upp geta komið vandamál sem ekki eru algeng á meginlandinu. Í fyrsta lagi er það vegna þeirra byggingarefna sem notuð voru. Helst á þetta við um torfið sem erfitt er að greina frá öðrum jarðvegi. Eins getur reynst erfitt að ákvarða hvernig veggir liggja vegna skorts á veggjastoðum. Stærð einstakra húsa er því einungis hægt að ákvarða eftir að gólf hefur verið grafið upp í heild sinni. Möguleikar íslensku landnáms- mannanna við að byggja upp viðskipti voru frá upphafi takmarkaðir. Af korn- tegundum var nær eingöngu hægt að rækta bygg. Landið var líka best fallið til sauðfjárræktar en þó einnig naut- griparæktar. Sauðfjárræktin setur enn þann dag í dag svip sinn á landið. Hægt var jafnframt að nýta fjölda fiski- og fuglategunda til matar. Þar ber helst að nefna lundann en hann mun vera mjög góður á bragðið og gefa af sér fínan dún. Það hefði mátt ætla að vegna þessa fátæklega vöruúrvals hefði Ísland fljót- lega einangrast frá Evrópu, þaðan sem íbúarnir þurftu á hágæðavöru að halda. Því getur ferðin yfir vindasamt Norður-Atlantshafið varla hafa borgað __________ 13 18. A. Roussel, Stöng - Thjórsárdalur. Í M. Sten- berger (ritstj.), Forntida gårdar i Island (1943). 19. Kristján Eldjárn, Stöng í Þjórsárdal (1971) 3.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97

x

Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ólafía : rit Fornleifafræðingafélags Íslands.
https://timarit.is/publication/1111

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.