Tíminn - 24.12.1952, Blaðsíða 11
Tólablað TIMANS 1952
11
sjúkdónia og fordóma
Frásögn og myndir eftir Ariane Wahlgren (N. E. P.)
„Klipptu þetta af,“ bið'ur hin
svárta möðir. Sjáif þorir hún ekki
að gera þaþ. Því veldur hræðslan
víy íöíraiækninn. . ,Hún horfir
Cr.ta~lcghi á shæri 'iæknisins, og í
r.æs.u antírá 'hrjmja ailir verndar-
eripirair af háisi, íótleggjurn og
ú rhisum barnsins hennar. Þeir
ligg.' a þarna í hrúgu — óhrein cein
bjö.iur, ijaðrir, skeljar og lmetur.
Læiir.irinn fyllir dæluna — hann
veit, að kínínið niuni bjarga þessu
báirii, sem er svo þungt haldið af
málariu.
i!' y?
Drengur með hræðileg sár á
báðum fótum. Skorkvikinái hafa
stungio hann cg sært hörundið.
Shorö 'rabitið hefir ýfzt og óhrein-
indi komizt í það, unz þarna eru
kcmin þrútin og gapandi sár. Slikt
er a.’geiig sjön í sjúkrahúsum Af-
riku.
Kor.a losar óhreinan tíúk frá
háisi barnsins — hálsinn er allur
eitt ílakandi sár. Blóörannsókn
leiðir í 3jós orsökina — sárasótt.
Þa5 eru mörg glös af salvarsan,
scm r.ctuð eru á degi hverjum í
sjúkrahúsinu í Bumbuií. Kynsjúk-
dórnar eru ein aí hræðilegustu
plágum Afriku. ASkomumenn hafa
borið þá með sér, sennilega Arab-
ar. Eins og Frakkar köliuðu sára-
sóttina áður fyrr spönsltu veikina
og Þjóðverjar frönskú. veikina, syo
cru þessir sjúktíómar einnig hér
neíndir eftir grannþjóðunum, til
þess að sýna það og árétta, að þeir
ciga upptök annars staðar og hafa
bofizt að.
Afríkumenn missa nú í vaxandi
mæli trúna á töfralælcna sína, og
sjúlclingar eru farnir ao leita sér
hiálpar hjá lærðum læknum og
sjúkrahósin eru yfirfull, svo að
íjarri fer því, að allir fái sjúkra-
húsvist, er þess þyrftu. Hvítu menn-
irnir ástunda meir^ að græða á ný-
lendunum en hyggia að velferð
þjóðanna, er þær byggja. Það hefir
komið í hlut kristniboðanna að
bæta úr sjúkraliúsþörfinni, og þeir
krefjast æ meiri fjárhagsaðstoðar.
Ásakanir þær, sem kristniboðsfé-
lögin verða fyrir, að þau dragi æ
meira fé frá heimalandi sínu, eru
svívirðileg ákæra.
í hvítm.áluðúm íuhnúm s-júkrá-
l'.ú-anna Kggjá mæ'ður nieð fæð-
ingarhiööir cg í htlum stokkrm eru
njíæddir, svartir Afríkuborgarar.
Þarr.a er l.ka fyrsca he.mni icr-
ei. iA.au.'ra smábarna cg börn for-
eldra, sem haldnir eru berklaveiki,
sem er harla mögnuð víða.
Skurðarstofan í sjúkrahúsinu í
Búmbúli er lítii, en björt, og í verk-
iæraskápc.um er svo fáti nauðsyn-
legra tækja, að þaö þætti alls ó-
nógt í sjúkrahúsi í Koröurálíu. í
þessu sjúkrahúsi er til gömul smá-
s.iá, en engin röntgentæki. Á.skurð-
arborðinu liggur sjúklingur með
vandlæknaðan sjúkdóm — Xanga-
temcó hefir ilikynjað mein í
hryggnum.
Rver siúklingurinn er rannsakað-
ur af .öðrum ,og hver aðgerðin fer
fram af annari. Egipzkir augnsjúk-
dómar, sárasótt, malaría, hitabelíis-
sár, höggormsbit, eyrnasjúkdómar
af völcum taugaveiki — þetta og
margfc fieira þjáir sjúklingana. Þeg-
ar dagur er að kvöldi kcminn, licKa
á annao hundrað sjúkllngar verið
'skoðaöir, og það er mikíð i svo frum
stæðu og litlu sjúkrahúsi, þar sem
aðeins staríar einn hvíiur lcoknir
— Norðmaður.
„Hvernig afberið þár þetta ár eft-
ir ár? Þér getiö' aldrei litíð upp frá
•starfi yðar cg siarfsskilyrðin eru
fyrir neðan aliar hellur?"
„Ég verð' að duga. Annars er þetta
fólk cíauðans matur,“ svarar hann
blátt áfram.
Náttmyrkrið færist yfir Usam-
barafjaliið. AUt er hljótt, nema þyt
ur af vængiablaki fugls, sem flýg-
ur hjá.
„Það eru elcki margir, sem hugsa
líkt og þér,“
„Ef til vill er það vegna þess, að
þeir eru of fáir, sem vita, hversu
brýn þörf er hér fyrir hjáip. Ein-
hverjir myndu fúsir til þess að færa
meiri fórnir, ef þeir skildu, hva'ö
hér er að gerast. Hér sem annars
stað'ar er heilbrigt fólk mesta dýr-
mætið, sem nokkurt land getur
eignazt.“
Arnesingar
GisM'ej jól!
0:ít í'j'tt ár!
AÐÐABÚÐ hefir nú á bcðsfólum all
fjölbreylt úrval af margs konar nauð-
synjavörum. Ennfremur ýmiss konar
jclavarrsing. Alhvgið vcrð cg vöru-
graðí hjá okkur, éð.ir cn þ:ð ga-ið
jclainnkaupin.
ADDABUÐ- Selfossi
Arnbjörn Sigurgeirsson.
|
- jtJlitÉWSraSSIHWBí.- 'M:
Kangatembó — maðurinn, sem ekki óttast filinn — er sjúkur. Það
er harla löng Jeið til nœsta sjúkrahúss. En œttingjarnir leggja
hann á börur og halda af stað með hann. Tjaldað er yfir börurnar
til varnar gegn cólarhitanum.
Eftir ncsi tveggja sólarhi inc/a ferö er Joks komið að sjúkrahúsi
krisíniboðsins. Svartur aðsioðarmaður sjúkraJiúslœknisins gerir
skyndirannsókn á sjúklingnum, en aðrir hjályarmenn skrá sjúk-
dómslýsingu.
Kangatembó er tagout a sKuroaröoróið, en likt og flestir Svertingj-
ar, cr Jiann mjöq þolinmóðvr sjúklingur. Skurðaðgeröin er sárs-
aukafull, þótt deyfing sé viðhöfð. og Kangatembó bítur á jaxlinn.
Ættingjar sjúklingsins setjast að við. sjúkrahúsið, meöan sjúkl-
ingurinn er þar. Eftirlœtiskona Kangatembós býr sjáfl til mat
handa Jiinum sjúka manni sihum. Hann skal fá það, sem hann er
vanur og þykir bezt maia — banana soðna með maíkólfum.