Morgunblaðið - 29.05.1971, Síða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. MAÍ 1971
C OOOOOO OOOOO C
§ 21 §
C Q
C oooooo ooooo c
— Nei. Maturinn eldar sig
sjálfur. En ef þú vilt ná í rauð-
vínið.
Dómarinn kom alltaf með inn
flutt rauðvín með sér og
skemmti sér svo við að sneiða
appelsínur niður í það og
bæta siðan í ananas og vínberj-
um. Stundum var sagt, að þetta
væri alls ekki drykkur heldur
yrði að borða það með skeið, og
einmitt það hafði Naney gert
þegar hún var litil og hafði
horft með undrun á alla þessa
tilburði hans. En í dag elti hún
hann ekki fram í eldhús. Hún
yrði að fara inn og laga sig tii
fyrir kvöldverðinn, en svo fór
að hún sofnaði aftur.
Hún vaknaði og sá Phil koma
og bera bakka með gler-
könnu alþakta ísperlum,
en há glös stóðu kring-
um hana. Á eftir honum kom
Timothy Evans læknir í hvitum
fötum, sem fengu hár hans og
hörund til að sýnast ennþá
dekkra en það var raunveru-
lega. Við það að sjá hann svona
strokinn og snyrtilegan, minnt-
ist Nancy þess, að sjálf var hún
úfin, kjóll'inn hennar hrukkaður
og annar ilskórinn hafði dottið
af berum fætinum. Þetta var
sjálfri henni að kenna. Hún
hafði haft nægilegan tíma til að
laga sig til.
Hann virtist ekkert taka eftir
útganginum á henni, heldur
brosti hann til hennar, rétt eins
og hann væri að dást að útliti
hennar. Þegar hún hafði fyrst
setzt niður, hafði hún verið i
skugganum, en nú var hún bú-
in að liggja í sóiinni í fuliar
tuttugu minútur. Hún fann sviða
í kinnunum og svitadropa á enn
inu.
Phil var að setja könnuna á
borðið og sneri baki að þeim og
sá því ekki, að Timothy Evans
laut niður og kyssti hana.
Nanyc stakk fætinum í ilskó-
inn og stóð upp. Þið verðið
að bjarga ykkur sjálfir, sagði
hún brosandi. Ég þarf að
minnsta kosti að leggja á borð-
ið.
— Mary þarfnast þín ekki,
Kisa m-ín. Hún bað mig beinlín-
is um að halda þér sem lengst
burtu frá sér. Hún kemur til
okkar eftir nokkrar minútur.
— Ég veit, að hún þat'f min
GIRÐINGAREFIMI
urvai a smíit verút
o
TUNCIRÐINGANET
GADDAVÍR
JÁRN- OG TRÉSTAURAR
LÓDANET PLASTHÚÐUÐ
• ÚTVEGUM GIRÐINGAR OG
JÁRNHLIÐ UM ATHAFNASVÆÐI,
IÞRÓTTASVÆÐI O. FL.
fóSttr
grasfm
girðingmfni
MJÓLKURFÉLAG
REYKJAVÍKUR §
Símar: 11125 11130
ekki með. Ég þarf bara að fara
inn og renna greiðu gegn um
hárið á mér og fara í annan
kjói. Ég er búin að liggja svo
lengi í sólinni, að mér ldður eins
og bökuðu epli.
— Þú lítur fullvel út, sagði
dómarinn og leit á hana með föð
urlegri hreykni. Það gerirðu allt
af. Svo hélt hann áfram að hella
ávaxtagrautnum í háu gtösin.
Þegar hún kom út aftur ný-
greidd og í öðrum kjól var Mary
komin þangað. Nancy tók við
glasinu, sem Phil rétti hen-ni og
ié ískaidan drykkinn renna
niður. Þau voru að tala um um-
ferðarslys.
Þau hafa hingað til verið
áíika mörg og vant er, sagðd
Timothy Evans, — en sem betur
fer urðu flest þeirra utan okk-
ar umdæmis.
Nancy létti. Hún hafði óttazt
að jafnskjótt sem hún væri
hvergi nærri, mundu þa-u segja
Tim frá Andy McCarthy, enda
þótt hún hefði mátt vita, að dóm
arinn væri nógu þagmælskur tdl
þess að láta þess ógetið, jafnvel
þótt hann hefði ekki vitað, að
henni var illa við það.
— Ég fer nú ekki fram á ann-
að, sagði Tim, — en að þeir lofi
mér að ljúka við kvöldmatinn
hennar Mary áður en þeir kalia
á mig til þess að rimpa þá sam-
an.
Carmody dómari hló. - Nei,
viðurkennið þér það bara,
Evans læknir, að enda þótt yður
Langi ekki til að fólk slasist, þá
yrðu það samt vonbrigði ef helg-
in liði án þess að þér væruð
kallaður i spitalann.
—- Já, að vissu leyti.
Það eru tíu læknar hér í
bænum og ef ekki yrði kallað á
mig, kynni ég að fá þá hugmynd,
að þeir væru allir betri en ég.
Þeir skröfuðu svo áfram og
nú um skapnaðarlækningar.
Öðru hverju var Mary að koma
til þeirra, og virtist alltaf vita
um hvað þeir voru að tala í
þann svipinn. Nancy hlus-taði lít-
ið á þá. Skuggarnir voru teknir
að lengjast og fuglarnir, sem
höfðu þagað um hádegið, voru
nú aftur teknir að tala saman og
hún gat séð blika á vængi þeirra
í lau-finu. En þá heyrði hún
nefnt nafn Dirks McCarthy.
— Hvað var gert við hann?
spurði dómarinn.
—- Honum líður víst ágætle-ga
í geðveikrahælinu, og það er
vist hugsað vel um hann. Lík-
lega læzt hann vera miklu rugl
aðri en hann er. Það eru bara
látalæti og hann verður þar
ekki lengi. Það er svo yfirfu-Ilt
þar, eins og á öllum svona stöð-
um.
HiTiturinn, 21. niarz — 19. april.
Stundum er hægt ad misskilja uniniæli annarra um of. Þetta
lagast með hlýlegra hugarfari.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Það er betra að vera ekki með oí rnikla harðneskju i garð
náungans.
Tvíburarnir, 21. mai — 20. júní.
Taktu tillit tii félaga þíns eða maka, og láttu hann vera þér
Jciðarljós.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Nú cr líkt ástand og fyrir ail nokkru, og þú einn getur bjargað
því við.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst,
Sönn tækifæri gcfast í dag. sem þú hefur ekki fengið fyrr.
Meyjar, 23. ágúst — 22. september.
Þörf er hjálpar jjinnar, jafnvel |>ótt enginn hafi haft sérstaklega
orð á því.
Vogin, 23. september — 22. október.
Mjög margir reyna að hreyfa mótmælum, er þeir heyra tillögur
þínar.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Einliver hefur staðið gegn þér, en nú ef mótstaðan öll og vei-
gengni þín nieiri en þú liafðir vonað.
Bflgmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Vertu ekki með ncina tilraunastarfsemi í daB, ef þú kemst hja
því.
Steingeitin, 22. ilesember — 19. janúar.
Fjármálin reynast þér Iéttari núna. Viss útgjöld eru óþörf, en
öðru geturðu hnikað til eftir þörfum.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þú færð óvænta lansn á efnalegum vandamálum.
l iskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Notaðu alla krafta þína og snilli til að koma öðrum til starfa.
— Hvað gerir sonur hans?
—- Hann ekur sendibíl fyrir
kjörbúðina. Evans leit á Nancy,
rétt eins og til að segja henni,
að hann ætlaði ekki að fara út
í frekari smáatriði.
Já, ég býst v-ið að piltur-
inn hafi lært sína lexíu. Hann
getur vel tekið sig á núna. Það
gera þeir margir.
— Ég vona, að þér hafið þar
á réttu að stanða. Eins og þér
segið, þá eru margir piltar, sem
brjóta lögin einu sinni, en svo
aldrei framar. Og ég er alveg á
þvi, að það að senda pilt í fang-
elsi fyrir fyrsta brot, er aldrei
til góðs en oftast til mikils ills.
Einhver var að segja mér, að ein
hver stúlka frá samfélagshjálp-
inni hefði tekið hann að sér, þó
ekki embaittislega heldur tekið
það upp hjá sjálfri sér, til að
æfa sig.
— Ég vona, að hún sé ekki
STJÖRNUGRÓF 18 SÍMI 84550
Mikið úrvol
ai fjölærum
plöntum
Rjómaís
milli steikar og
I# O | | IO Á eftir safaríkri steik og velheppnaðri
■ ■ 8 sósu er frískandi að fá sér ísrétt, Ijúf-
fengan og svalandi. Á hverjum pakka a’f Emmess ís er fjöldi uppskrifta.
"‘Emin
ess
m
mjög un-g og rómantísk. Þér vit-
ið, að hann er bráðlaglegur fant
ur, dökkur og villidýrs-legur,
eins og svo margar stelpur verða
skotnar í. Ég vona, að hún geri
honum eitthvað gott áður en
hann geriir henni eitthvað illt,
hver sem hún nú kann að vera.
—- Það veit ég ékki. En hún
heitir Joy — eða kannski Joy-
belle. Ég hef alitaf furðað mig
á því, að nokkur skuli geta
klínt slíku nafni á nokkurn
krakka.
Nancy minntist þess, sem Kate
hafði s-agt henni. Það var
þá satt, að Joybelle Thomas var
farin að vera með Andy
McCarthy.
— Hvers vegna ertu svona þög
ul, Kisa?
Ég vissi ekki, að ég væri það,
frændi. En ég hélt, að karl-
menn væru hrifn-ir af þöglu-m
konum.
— Ekki ég. Tim Evans leit á
hana hlæjandi. Ég er svo hégóm-
legur, að þ-egar þær þegja, held
ég a.ð þær séu að hugleiða mig,
og ég er svo hæverskur, að ég
held, að þær hugleiðingar séu
allar niðrandi.
— Æ, þetta er alltof flókið í
svona hita, sagði Mary. Við
vitum ekki, hvort þú ert að af-
saka eða ásaka sjálfan þig. En
þú hefur verið óvenju þögul,
Nancy. Þú hefur vonandi ekki
áhyggjur af neinu?
— Nei, ég er víst bara of löt
til þess að tala.
Það voru logandi kerti á spor-
öskjulaga borðinu, enda þótt enn
vairi fullbjart úti. Hvort það var
af því, að hún væri hálfutan við
sig eða vegna þess, að þarna var
„bara fjölskyldan", þrátt fyrir
nærveru læknisins, þá fannst
Nancy samkvæmið eitthvað mis-
heppnað. Hún varð því ekkert
vonsvikin, þegar hrin.gt var á
Evan-s lækni, eins og þau höfðu
búizt við.
Ég hafði verið að vonast eft-
ir að þvo upp fyrir þig, Nancy,
sagði hann.
Nei, það er mitt verk, og ég
hefði aldrei hleypt þér að því,
sagði Carmody dómari. Mary ætl
ar að hlusta á plötu meðan ég
þvæ upp. Nancy getur hjálpað
mér, ef hún vi.ll vera væn.
Ef þú tefst ekki of lengi,
þá komdtt aftur, sagði Mary.
Ég býst nú ekki við að hafa
mikla von u-m að s-leppa, ef þeir
ná í mig á annað borð. Hann leit
á Nancy og var að vona, að