Morgunblaðið - 08.07.1973, Side 24

Morgunblaðið - 08.07.1973, Side 24
24 MOHGUN'KLAÐJÐ, SUNNUDACUR 8. JÚLl 1973 VJ3B raeddum vtfl nokkra skip- fttjóra og litgvrðarmenn frá Eyj- umng'spnrðnm þá um, hvað þeir tektu með heimför, væntanlegfa vetrarvertíð og ástand í þeim efn uhk Fara viðtölin hér á eftir, en lieim ætia ailir: „Til Eyja í hvelli ef hægt væri“ „Ég fáeri til Eyja í hvelli ef þflð vseri mögulegt, en það versta er að ég er bátiaus 1 bili,“ sagði Bjamhéðinn Elíasson skip- stjóiri og útgerðarmaður frá Eyj um, en sem kunnugt er þá missti Bjarnhéðinn bát sinn, Eiías Steénsson, í vetur er hann etmndaði. Bjamhéðinn var ekki lengi bátslaus, þvi rúmum sól- arhrimg eftir að báturinn strand aði var Bjarnhéðinn búinn að taka bát á leiigu. Eftir að ver- •tíðitnni lauk hefur hann verið að huga að nýjum bát, og er hanin nú búinn að skoða nokk- ur álitleg skip meðal annars er- lendis. 1 samtali við okkur sagði Bjamhéðinm, að hann myndi fara til Eyja ef hægt væri, og svo væri einnig um alla sjómenn. Miðin í kringum Eyj- arnar væru þeirra mið, og auð- vit«ð sæktust þeir eftir að kom- ast á mið, sem þeir þeklitu. Einn ig væru hafnaraðstæður í Þor ftákshöfn þannig, að ekki væri hægt að vera þar aðra \ertíð. Hvergi hægt að geyma veiðarfæri Sveinn Hjörleifsson skip- stjóri, útgerðarmaður og bóndi frá Vestmannaeyjum geriir út bát ana Kristbjörgu 1. og 2., auk •þess sem hann á um 60 ær og nokkra hesta. Sveinn er kunn- w fyrir dugnað sinn, og þegar hann er ekki úti á sjó, þá hugs- ar hann um bústofninn. „Ég vil fara heim, sem fyrst, eí eitthvað verður gert fyrir okkur sjómenn og útgerð- armenn í Eyjum. I>að sem þarf að gera eir að drífa í þvi, að koma upp smiðju, raímagnsverk stæði og netaverkstæði 5 Eyjum og það helzt strax. Eimnig þarf að hraða sem mest tengiingu raf- magnsins úr landi, en það er bú ið að dragast alltof lengi," sagði hiann er við -æddutm við hann. Sveinn sagði, að sjómenn yrðu ekki eftirbátar annara með að flytja til Eyja í haust. Og sjálf- uip væri hann búinn að flytja heien mest af sínum veiðarfær- um. Annað væri ekki hægt, þvi Eyjabátar hefðu enga geymslu á meginland'nu fyrir veiðarfæri og hvorki Viðlagasjóður né rík- issjóður hefðu sýnt hokkurn lit á því, að bjarga þeim málum. Síðan Sveinn þurfti að yfiir- vilia geía Eyjarnar heíur henn húið í lítiitó ibúð ásamt fjölskylidu sinni, bamabörnum og tengda- bömum í Reykjavik, ein alfe eru það 12 manns, og hafa þau ekká fengið neitt lofonð uim ibúð á næstunni. Meðal annars þess vegna er ekkert annað að gena en að koma sér heim, segir Sveinn. Eldri bátur Sveims, Kristbjörg hefur legið í mestal'lan vetur, vegna þess, að stefnisrörið bogn aði þegar skipið rak skrúfublöð in utan 5. Síðan hefur skipið Jegið í slippn-um í Njarðvikum, og þrátt fyrir að ég sé búinn að ausa milijónum í það, þá geng ur ekkert hjá þeim þama suð- ur frá og mætti ég þá frékar biðja um iðnaðarmenn að heim an; segir hann. Hinn báturinn, Kristhjörg 2. hefur verið á fiskitrolli undan- farið, en í vetur var sá bátur á loðnu, og hefur vertiðin geng- ið ágætlega hjá þeim. Bústofni sinum hefur Sveinn komið fyrir á þrem eða fjócrum sitöðum, en i haust ætlar hann að slátra gamla fénu, en yngri æmar ætlar hann aítur með til Eyja. Bezt væri heima - en hætt við bið „Ég hef nú lítið hugsað út í heimferðina, enn sem komið er,“ sagði Bjami Guðmundsson, skipstjóri á Báru VE 141, og hann hélt áfram, „ég tel að það fari mikið eftir vetrinum hvort menn reyna almennt að róa að heáman. Annars er það svo með okkur, að við erum þrir sem eigum bátinn, og ég veit ekki hvort við erum allir tilbúnir að hverfa he:m á sömu stundu. En sjálfur hef ég áhuga á að kom- ast heiim sem íyrst." Bjarni sagði, að ástæðan íyr- ir því að hann vildi hedm, væri sú, að hann kynni betur víð sig í Eyjum, en á meginlandinu, að því ólöstuðu. Þeir á Bárunni hafa róið að mestu frá Sandgerði í vetur, og hefur líkað ágætlega nema hvað þeitm fimnst hafnarskilyrði þar ákaflega slæm. Hins vegar hafa þeir búið í Garði, en þar fengu þeir og fjölskyldur þeirra imni hjá Gaukstaðabræðrum. „Og það er alveg öndvegisfólk, Gaukstaða fólikið," segir Bjami. Að lokum sagði Bjami, að hann vissi að sjómemn vildu al- mennt komast heiim til Eyja aít ur, og íæru sjálfsagt, em hamm bjóst samt ekki við að það færu allir eims skjótt, og sumár héldu og óskuðu. Bezt að fara strax til Eyja Álsey heitir mýjasta skip Ein- heim ars Siigurðssonar og þar með Vestmannaeyóniga, en sikip- sftjóri á þvi er Ólafur Kristins- sem. Skípið var afhent fyrir stuttu á Akureyri, og þegar það fór suður var fyrsita viðkoimu- höfnin Vesrtmammaeyjar, em sikip ið sigidi imn á höfnima þar og heilsað var með íánakveðju. Siðan hélt skipið til Reykjavík- ur, en það er nú fairið á veiðar fyrir nokkru. Er við ræddum við Ólaf, sagði hann, að hanm sæi enga ástæðu til að bíða tii haustsims með heimflutnimg, það væiri bezt að fara að byrja strax, em aftur á móti væri það svo, að þeir á Áisey kæmust ekki strax heim, þaæ sem Hraðfrystistöð Vestmammaeyja, sem væri eig- andi bátsins hefði farið undir hraun. Hitt væri svo amnað mál, að Éimar Sigurðsson yrði sjálf- sagt fljótur að kornia upp að- stöðu í Eyjum til að geta tekið afla af sínum bátum. Hann sagði, að hann og hans fjölskylda hefðu verið mikið á fiækingi frá þvi að þau þurftu að yfirgefa Eyjamar, en nú sið- ustu tvo mánuðina hefðu þau búið í Kópavogimum, og væri ágætt að búa þar, en bezt væri heima í Eyjum. Sagði Ólafur að hann teldi að sjómenn yrðu í fararbroddá með að snúa heian aftur, emda neydd ir til þess atvinnu sirmar vegma. Enn bið á heim- komu togarans Fyrirtækið Bergur — Hugimm s.f. er eigamdi eina togara Vestmannaeyinga, Vestmanna- eyjar, sem kom ttó landsins i feb- rúar. Útgerð togarans heíur gengið mjög vel fram að þessu, en frá því, að hanm hóf veiðar 6. marz hefur hann lagt á land 1125 lestir af slægðum og að- gerðum fiski, í Hafnarfirði, en skipstjóri- togarans er Eyjólfur Pétursson. — Við munum reyna að hefja útgerð togarans frá Eyjum, eims fljótt og fært þykir, sagði Magnús Kristimsison einm af eig- endunum. Hanm sagði ennfrem- ur, að ekki væri búizt við að togarimm gæti byrjað veiðar frá heimnahöfn á næstunni. Auðsýnt væri að aðeins tvö frystihús- amna gætu byrjað rekstur til- tölulega fljótlega. Tvö, Fiskiðj- an og ísfélagið þurfa talsverða viðgerð áður en þau geta hafið móttöku á fiski, og eitt hmað- fryStlhúsanna þarf að byggja upp. Af þessum ástæðum ger- um við ráð fyrir að gera verði togarann enm um hríð út frá Hafnarfiirði, því við reikm- um með að frystihúsiin, sem fyrst geta hafið móttöku á ný, eigi futót 'i fangi með að anma smábátunum, en að sjálfsögðu verða þeir að sitja fyrár. Áhöfn Vestmannaeyjar seiman stendur að mestu af Vestmamna- eyímgum, en þar eru 10 af 16 mönnum frá Eyjum. Erfitt að stilla ofniim Memn geira sér edtt og ann að ti.l dundurs í Eyjum og þrátt fyrir alit sem yfir hef- ur dunið hafa menn haldið gamanseminni. Heiðmundur Sigurmundsson heíur unnið í Eyjum síðan gosið hóíst, em á sínum tima var Hemni bak- ari í Eyjum, eða fyrír u.þ.b. 10 árum. Honum eims og mörgum öðrum hefur þótt sorglegt að geta ekki nýtt allan þenman hiita sem eld- fjallið hefur boðið upp á itóu heiltó, en alltaf má eitthvað gera ef hugmyndaflugið er í lagi. Henni hnoðaði rúg- brauðsdeig og setti það í stóra makkintosdós, gróf dósima fet niður í ösk- uma sunnarlega á sprungumni sem gaus fyrstu nóttina og þar fékk rúgbrauðsdósim að dúsa í 14 tima. Niðurstaða: Brauðið ofbakað og svart. Önnur tilraun var að sjálf- sögðu gerð og Hemni gróf dósina á ný. Eftir 9 tíma var hún grafim upp og gimileg rúgbrauðslykt angaði þegar lokið var . opmað, Yzt var brauðið nokkuð bremnt imn, meiríhlutinm var gómsætasta rúgbrauð, eidfjallarúgbrauð, og veizlu var slegið upp á Gosastöðum. Eldíjatóarúg- hrauð og nýtt smjör og menn töldu að annar eims þrumari hefði aldrei verið á boðstól- um því gasið var iinnifalið, en það var ekki lengi gert að hesthúsa hleifimm, anmað eins lostæti. Næst ætlar Hemni að baka eldfjatóarúgbrauðið í 7 tíma. „En það er bara verst," sagð hann, „hvað það er erfitt að stilia ofninm." En hér kemur svo upp- skriftim hans Hemna: 2 kg. rúgmjöl, 200 g hveiti, 100 g sykur, 25 g salt, 2 matsk. perluger, volgt vatn og öllu hnoðað saman í eimu. Sett i 5 lbs. karamelludotóu, emska og hakað, helzt í suðvestan- átt með rignimgarskúrum, en þetta síðasttalda er að sjálf- sögðu eftir smekk. Þetta verður allt í lagi Valur Andersen vinmur við smíðar og viðgerðir á húsum. Hanm sagðist vera búimm að vinma í 2 mánuði heima í Eyj um og likaði vel, emda tóitizt honum vel á þetta þrátt íyr- ir það sem á umdan væri gengið. Hanm var að byggja hús, sem lenti umdir vikurfjatóinu. „Þetta verður atót í iagi,“ sagftó hamm, „og ég held að fólk getí á stuttum tírna næsta vor komið hér á kreik því mannlífi, sem áður var og það er lika öruggt að ver- tið verður hér I vetur að óbreyttum aðstæöum og þá kemur fóllkið náttúrlega um leið.“ „Ætlar þú í lundann í sum ar?“ „Já, ég ætla að reyma það. Ég ætla að mota tveggja daga fríin í lundamn og út- eyjalífið, I sitað þess að flandra upp á land og kon- unni tókar vel hér.“ -á.j. Valur Andersen

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.