Morgunblaðið - 12.06.1974, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12.JUNI 1974
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, afi og bróðir
BERGURJÓNSSON
Bjargarstíg 17
andaðistá Landakotsspltala 10 þ.m.
Guðbjörg Ólafsdóttir,
börn,
barnabörn og
systkini hins látna.
t
Eiginmaður minn,
SIGURÐUR SÆMUNDSSON,
Grettisgötu 68.
andaðist að Landakotsspitala 10. þ.m
Elín Snorradóttir.
t
Systir okkar og frænka,
GUÐRÍÐUR KRISTÓFERSDÓTTIR, BONNESEN
frá Vindási,
andaðist á sjúkrahúsi I Kaupmannahöfn 5. júni s.l Jarðsett verður að
Skarði ! Landsveit laugardaginn 1 5 júni kl. 2
Fyrir hönd systra og systkinabarna,
Karen Kristófersdóttir,
Kristin Elíasdóttir.
t
Jarðarför
HAUKS GUÐMUNDSSONAR,
vélstjóra,
Unufelli 29.
er andaðist 3. júni fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 1 2. júni
kl. 1 30
Svanhildur Sigurðardóttir og börn.
t
Útför eiginmanns míns
JÓNS EÐVALDS GUÐMUNDSSONAR
Skagfirðingabraut 5, Sauðárkróki
fer fram frá Sauðárkrókskirkju, laugardaginn 15. júní kl 2 e.h. Blóm
og kransar vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hans er
bent á að láta Líknarstofnanir njóta þess.
Fyrir hönd barna, tengdabarna, barnabarna, systkina og annara
aðstandenda.
Ingibjörg Egilsdóttir.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
STEINUNN JÓHANNSDÓTTIR,
Hávallagötu 20.
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 1 3. júní kl. 2.
Olgeir Sveinsson, Guðbjörg Steinsdóttir,
Sigurður Sveinsson, Elín Briem.
Þórarinn Sveinsson, Ingibjörg Árnadóttir,
Þórdís Sveinsdóttir Jón Bergsson
og barnabörn
t
Hugheilar þakkir og kveðjur sendum við öllum er sýndu okkur vináttu
og rika samúð við fráfall móður okkar,
ÓLAFAR STEFANÍU VALDIMARSDÓTTUR,
frá Lambanesi, Eiriksgötu 35,
Reykjavik.
Birgir Sigurðsson,
Sonja Sigurðardóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Þökkum innilega samúð og einlægan vinarhug við andlát og jarðarför
sonar okkar,
SALVARS HALLDÓRSSONAR.
Gróa Salvarsdóttir,
Halldór Viglundsson.
Haukur Guðmundsson
— Minningarorð
Fæddur 24. júnf 1930
Dáinn 3. júnf 1974.
Þótt vér sjáumst oftar eÍKi
undir sól, er skín oss hér,
á þeim mikla dýrðardegi
Drottins aftur finnumst vér.
I DAG veróur gerö frá Fossvogs-
kapellu útför Hauks (iurtmunds-
sonar, vélstjóra, sem lézt snögg-
lega á annan dag hvítasunnu.
Kom andlát Hauks mér og
örtrum vinum og venzlafólki mjög
á óvart. þar sem ekki var vitart art
hann væri haldinn neinum alvar-
legum sjúkdómi.
K.vnni okkar Hauks höfrtu
startið um aldarfjórrtungs skeirt,
eða frá því hann trúlofaðist mág-
konu tninni, Svanhildi Sigurrtar-
dóttur, sem sírtar varrt eiginkona
hans. Tókust þá þegar górt vin-
áttutengsl mert Hauki og fjöl-
skyldu minni og hafa þau haldizt
æ sírtan. þótt ()ft hafi verirt vík
milli vina.
Haukur fæddist art Þórarins-
startaeyrum í Seyrtisfirrti 24. júní
1930 og var því tæpra 44 ára, er
kallirt kom. Var hann fjórrta og
lang yngsta barn sæmdarhjón-
anna Ingibjargar Olafsdóttur og
Gurtmundar Bjarnasonar. Olst
Haukur upp á Seyrtisfirrti, þar til
hann 14 ára art aldri fluttist með
foreldrum sínum til Revkjavíkur.
Kaðir hans hóf störf hjá Vélsmirtj-
unni Hértni og starfarti þar til
daurtadags 1959, en Ingibjörg,
sem býr í hárri elli hjá elztu
dóttur sinni og tengdasyni hér í
borg, tregar nú elskulegan og
nærgætin son.
Haukur lauk námi í vélsmírti í
Hértni og innritartist sírtan i Vél-
t
Konan mín,
KRISTJANA S.
HELGADÓTTIR,
Freyjugötu lOa,
lést þriðjudaginn 1 1. þ.m,
Fyrir mina hönd, barna og
barnabarna,
Sigurður Guðmundsson.
t
Moðir okkar,
GUÐBJÖRG G. KOLKA,
Bergstaðastræti 81,
Reykjavík,
andaðist að morgni 1 1. júní í St.
Jósefsspítala, Hafnarfirði.
Jarðarförin verður auglýst siðar
Perla,
Ingibjörg og
Halldóra Kolka
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinarhug við andlát og
jarðarför litla drengsins okkar,
RAGNARS ÞÓRS.
Fyrir hönd vandamanna,
I
Esther Guðmundsdóttir.
Walter Leslie.
skóla Islands, þartan sem hann
lauk pröfi með górtum vitnisburrti
1955 og hafrti þá tekirt rafmagns-
deildina líka.
Hinn 24. september 1953 gengu
Svanhildur og Haukur i hjóna-
band og höfrtu því búirt í
hamingjusömu hjónabandi í rúm
20 ár, er svo skjótur endi var á
þart bundinn og er því sorg ekkj-
unnar mikill og sár. Eg er þess þó
fullviss, art hinar görtu minningar
munu með tímanum grærta þau
sár.
Haukur var mikill heimilisfartir
og Svanhildur frábær húsmórtir,
eins og þeir vita er til þekkja.
Allur heimilisbragur er með míkl-
um sóma, enda voru þau hjónin
einstaklega samhent um fegrun
heimilisins. Bæði höfðu þau yndi
af fögrum hlutum og góöan
smekk höfrtu þau sem ávallt kom
vel fram, hvar sem þau bjuggu.
Virtist engu skipta, hvort íbúrtin
var litil erta stór, alltaf var hin
sanna snyrtiinennska í öndvegi.
Sírtustu tvö árin bjuggu þau í
Unufelli 29, þar sem þau höfrtu
eignazt glæsilega íbúrt.
Börn þeirra eru tvö, Hjördis,
sem þessa dagana er art ljúka
stúdentsprófi frá Verzlunarskóla
Islands, heitbundin Þorsteini
Ragnarssyni, gjaidkera 1 Verzl-
unarbankanum, og Olafur Pétur,
16 ára.
Föðurmissirinn er þungt áfall
þeim systkinum, ekki sízt s.vn-
inum unga, sem alla tírt var sér-
staklega hændur art föður sínum.
Akveðirt hafrti verirt, að Oli Pétur
færi með förtur sínuin til veirta í
Norðursjó, eftir mirtjan þennan
inánurt, á m/b Jöni Finnssyni, en
Haukur var þar vélstjóri og var art
vinna um borrt i bátnum, er hann
fékk hjartaslag.
Hjördís hefir sýnt artdáunar-
verrta stillingu og sálarþrek þessa
erfirtu daga og hefir verirt mórtur
sinni ömetanleg stort og stvtta í
hennar miklu sorg.
Þegar Haukur hafrti lokirt námi
í Vélskólanum fór hann til sjós og
var fyrstu tvö árín á Sambands-
skipunum i siglingum. Kannst
mér alltaf, art hinar liingu fjar-
vistir farmennskunnar ættu illa
viö Hauk, til þess var hann of
heimiliskær, enda fór svo, art
hann sagöi skilið viö Kellin og fór
í land. Kluttust þau hjónin þá
austur til Seyrtisfjarrtar mert dött-
urina, sem þá var fædd, og bjuggu
þar i nokkur ár. Um tíma rak
hann í íélagi við annan Kiskirtju-
ver Seyrtisfjarrtar og nokkra út-
gerrt.
1967 flyzt fjölskyldan aftir til
Reykjavíkur og Haukur gerist
vélstjóri á m/b Tálknfirrtingi,
sem geröur var út frá Tálknafirði.
Þar kynntist hann framkvæmda-
stjóra útgerðarinnar, Pétri Þor-
steinssyni, og tókst mert þeim og
fjölskyldum þeirra górt vinátta,
sem endist alla tírt, enda þótt
Haukur væri hættur hjá f.vrirtæk-
inu, en á mertan hann var enn
starfandi vélstjórí á Tálknfirrtingi
lágu saman leirtir hans og Einars
Karestveit, umboðsmanns Wich-
manns-bátavéla hér á landi og
rértst Haukur til hans. Hjá Einari
Farestveit & Co. h.f. vann
Haukur sírtan næstu 2 árin vírt
sölu, uppsetningu og virtgerrtir á
Wichmann-vélum. Dvaldist hann
m.a. um 10 vikna skeirt í Noregi á
vegum fyrirtækisins til að sér-
hæfa sig betur í öllu er virtkom
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall og útför eiginmanns míns,
föður, tengdaföður og afa,
EINARS SVEINSSONAR,
múrarameistara.
Hulda Sigfúsdóttir Bergmann,
Hrefna B. Einarsdóttir, Magnús Ásmundsson,
Sigfús B. Einarsson, Inger Einarsson,
Auður Einarsdóttir, Halldór B. Hafliðason,
Þórunn Einarsdóttir, Rúnar Guðmundsson
og barnabörn.
þessum vélum. Segir Einar mér,
að forráðamenn Wichmann-verk-
smiðjanna og samstarfsmenn
Hauks þar hafi borið mikirt lof á
hann, sakir hæfileika og mann-
kosta.
Samstarf þeirra Einars og
Hauks var mert afbrigrtum farsælt
og rikti gagnkvæmt traust og virrt-
ing þeirra í milli. Það gladdi mig
mjög, hversu mikið lof Einar bar
á Hauk og störf hans. Eg varrt
þess líka oft var, bærti á mertan
Haukur starfarti fyrir Einar og
eins eftir art hann hætti þar, art
hann bar einlæga virrtingu fvrir
Einari og þart leyndi sér ekki, art
gagnkvæm vinátta hafrti tekizt
mert þeim.
Siðasta árirt var Haukur vél-
stjóri á m/b Jóni Kinnssyni úr
Garðinum. Skipstjórinn, Gísli
Jóhannesson, tjárti mér, art vand-
f.vllt yrrti þart skarrt, sem Haukur
skildi eftir sig. Hann hefrti verirt
svo laginn, art allt hefrti leikirt í
höndunum á honum, auk þess
sem hann hefrti verirt sérlega ósér-
hlífinn, úrrærtagórtur og bön-
górtur. Þar virt bættist art hann
hefrti borirt hag útgerrtarinnar
mjög fyrir brjósti. Efa ég ekki. art
hér er rétt mert farirt, enda fara
vitnisburrtir f.vrrnefndra tveggja
manna mjög saman.
Þart var lika oft til hans leitart,
þegar mikirt lá virt og er i hlut áttu
skip mert fyrrnefnda tegund véla,
sem hann var orrtinn sérfrært-
ingur í. Sírtasta sólarhringinn
hafrti hann m.a. hjálpart norskum
bát, sem hingart hafrti leitart mert
bilarta vél.
Þar sem vinnuglertin var slík
sem raun bar vitni og engri bón
hægt að neita, urrtu hvíldar-
stundirnar mert fjölskyldunni oft
færri en hann hefrti óskart.
Haukur var frekar dulur art
upplagi og flíkarti ógjarnan til-
finningum sínum og gæti
ókunnugum hafa virzt hann
ómannblendinn, en svo var þó
ekki í raun og veru og hann átti
art ég held gott með aö blanda gerti
virt fólk. ef honum á annart borrt
gertjaðist art þvi virt f.vrstu kynni.
Hann gat verirt hrókur alls
fagnartar ef svo bar undir og ég
minnist margra glaðra stunda
með honum, nú síðast fyrir fáuin
vikum, er virt hjónin vorum í af-
mæli Svanhildar. Veitti hann þá
af mikilli rausn og var langt lirtirt
nætur er upp var startirt.
Því skal heldur ekki le.vnt, að
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHYGLI skal vakin á því,
art afmælis- og minningar-
greinar verrta art berast
hlartinu fvrr en ártur var.
Þannig verrtur grein, sem
hirtast á í mirtvikudagshlarti,
art berast f sfrtasta lagi f.vrir
hádegi á mánudag, og hlirt-
stætt mert greinar artra daga.
— Greinarnar verrta art vera
vélritartar mert górtu línu-
hili.