Morgunblaðið - 30.03.1976, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 30. MARZ 1976.
37
VELA/AKAIMDI
Velvakandi svarar i síma 10-100
kl. 14—1 5, frá mánudegi til föstu-
dags.
0 Spurningar
varðandi
landbúnað
Ilerdfs Hermóðsdóttir á
Eskilirði skrifar:
,,í verkfallinu kom fram í frétt-
um i öllum fjölmiðlum og i um-
ræðum um þann skaða, sen*
bændur urðu fyrir, er þeir urðu
að hella niður mjólkinni, sem
vitanlega var óforsvaranlegt, að
frá einu búi var dagskammturinn,
sem hella þurfti niður, 58 þús. kr.
virði. Það er löngu kúnnugt og
jafnvel viðurkennt af bændum að
ekki sé hægt að skrúfa fyrir kýrn-
ar og allir vita, að þetta er ekki
hagstæðasti tími ársins til mjólk-
urframleiðslu. Gerir þetta samt.
21 milljón 170 þús. krónur á árs-
grundvelli.
Nú vil ég biðja velvakanda, að
koma þessum spurningum á fram-
færi við Gunnar Guðbjarts-
son, formann Stéttarsambands
bænda:
Er forsvaranlegt að skattleggja
almenning í landinu til að styrkja
þvílíka amlóða, sem gætu komið
öllu þéssu i kostnað við bú-
reksturinn?
Hvert er verðmæti umtalaðs
mjólkurmagns nú eftir hækkun-
ina?
Hvað fær slíkur mjólkurfram-
leiöandi i verðbætur í krónum en
ekki i prósentum?
Hvers vegna fá ekki húsmæður
úr hópi neytenda sæti í sex
manna nefndinni?
Með fyrirfram þökk fyrir birt-
ingu og væntanlegt svar.
Herdfs Hermóðsdóttir."
0 Hrópandans
rödd
Magnús Jónsson á Skúla-
skeiði 6 i Hafnarfirði skrifar:
Með tali um hrópandans rödd í
óbyggð eða eyðimörk, er talið að
um sé að ræða spádóm Jesaja um
starf Jóhannesar skirara.
Ég er enginn Jóhannes skírari,
a.m.k. byði mér við engisprett-
unum sem fæðu, hvað sem villi-
hunanginu liði. En með þessu tali
vítt og breitt er nú yfirleitt átt við
þann sem fáa eða enga fær til
fylgis við skoðanir sinar. Þannig
verður það sjálfsagt með þær
skoðanir sem ég vil láta hér í ljós.
Ég er kennari að menntun og
mikið til að starfi, en fram undir
þetta hefur mér orðið það sem
ógæfuspor. Mér hefur gengið illa
í starfinu og útlista það ekki
nánar. Rofað hefur þó til núna á
þessum sennliðna vetri, enda
aðeins um að ræða forfalla-
verk f sjónvarpsleikriti. Og hún
varð auðvitað að fara. Þú veizt að
það er atvinna hennar.
— Auðvitað, sagði David og
fannst eins og eitthvert farg
hvfldi á sér.
— Hún sagðist vera ákaflega
leið vfir þvf, sagði Nicole stilli-
lega. — Ég held nefnilega að hún
hafi ætlað í einhverja heimsókn
með þér sem stóð í sambandi við
húsið þitt.
— Það er öldungis rétt. Við
ætluðum að fara til M. Boniface.
sem rak lögfræðiskrifstofuna á
undan Gautier. Þekkir þú hann?
— Nei. Viltu að ég komi með
þér í staðinn? Ég meina svo að þú
þurfir ekki að þvælast um ein-
samall?
— Ef þú vilt koma með mér f
ökuferð, sagði David, skaltu fvrir
alla muni gera það. en ekki er vfst
að þér finnist ferðin skemmtileg.
Rg þarf aó ræða viðskiplamál.
— Ég skal ekkert skipta mér af
þvi. Mig langar mest til að komast
f burtu frá þessu öllu dálitla
stund. Mér leiðist oft svo ægilega
að mig langar mest til að öskra.
— Allt f lagi, sagði David. —
En við förum I mfnum bfl. Ekki
þfnum.
kennslu, eina eða fáar stundir í
senn og svó bókavörzlu. Þó vil ég
ekki hærri laun og myndi taka við
þeim með blygðun. Nú eru opin-
berir starfsmenn viða aö halda
fundi og stappa stálinu hver i
annan um að knýja fram kjara-
bætur og ef ekki vill betur, þá
með verkfalli, sem þeir tala
sjálfir um að sé ólöglegt — já, og
þykjast menn að meiri. Er þetta
viðeigandi hugsunarháttur hjá
kennurum — þeirri stétt sem
trúað er fyrir að mennta og móta
æskulýðinn?
0 Steyttur
hnefi
í blaði sem aðilar að víð-
tæku verkfalli stóðu að fyrir
skömmu, var mynd af rauðum
krepptum hnefa, á dökkgráum
grunni, að mig minnir.
Stundum er talað um steyttan
hnefa. Það var, hvað sem öðru
líður, ekki mynd af útréttri
bróðurhönd. Mér gekk illa að
sofna þetta kvöld. Það þarf sterk
bein til að þola góða daga.
Hvernig stendur á að við Is-
lendingar höfum þolað þá svona
illa? Ætli þeir hafi komið of
snögglega? Ef til vill. Ekki veit ég
hvort teljast fá ár eða mörg liðin
frá árinu 1908. Það fer eftir því
við hvað er miðað. En heyrt hef
ég að það ár hafi i siðasta sinn
dáið maður hér á íslandi úr
hungri. Og sem ég nú vélrita
þetta, heyri ég til fjölmiðilsins í
næsta herbergi, að talað er um
aukna eftirspurn eftir litsjón-
varpstækjum.
Við kennarar höfum nógu há
laún. (i þessu eru lesendur sam-
mála mér, nema kennarar.) Allir
launþegar hafa nóg laun. (i þessu
er sérhver lesandi sammála mér,
en þó ekki nema að vissu marki.
Hann dregur sína starfsstétt út úr
og telur hana vera hlunnfarna.).
Óraunhæft er að tala með
miklum vandlætingartón um það,
að hækkuðum launum sé velt eða
veitt út i verðlagið. Sjóðir rikis,
bæjarfélaga eða einstakra at-
vinnuveitenda eru engar töfra-
tunnur sem ausið verði peningum
úr, án þess að auka þurfi nokkurn
veginn tilsvarandi það sem
þangað er látið. Eigum við ekki að
hætta þessari hringavitleysu?
Eigum við kennarar ekki að
ganga á undan með góðu fordæmi
og láta okkur nægja svart-hvita
sjónvarpstækið, fækka eilitið
utanlandsferðum og gera alls
engar kröfur að sinni?
Haldið þið kannske (ég skrifa
kannske alltaf með e) að ég sendi
Velvakanda þetta af undirlægju-
hætti við Morgunblaðið eða ríkis-
stjórnina? Óekki! Ég hef t.d. alla
tið verið mótfallinn bandariskum
herstöðvum hér og skrifaði grein
um það í Þjóðviljann fyrir
skömmu, öllu mergjaðri en þessa.
Þar kl.vkkti ég út með þvi að vand-
lifað væri fyrir hægrisinnaðan
herstöðvaandstæðing.
En þessi grein hérna er vel
meint viðvörun til verkfallshót-
enda, sem ég lýk hér með.
HÖGNI HREKKVÍSI
„Furðulegur þessi fugl. Hann kevpfi sfladós oe nú
er liann farinn að borða upp úr henni!“
[MÁLASKÓLI 26908
Lestrardeildir fyrir
landspróf.
Síðasti innritunardagur
,26908—HALLDÓRSJ
SKJALA-
SKÁPAR
skjalamöppur
og skjalageymslukerfi
KJARAIM \Xm
skrifstofuvélar & -verkstæði Tryggvagötu 8, simi 24140
FAN boartf
II----
og auöveldar í uppsetningu
Fáanlegar í gullálmi, eik, hnotu og teak.
Sérlega hagstætt verð
Verð frá kr. 1080 per. fm m.sk.
^ TIMBURVERZUININ VÖLUNDUR hf.
Klapparstig 1, Skeifan 19,
Simar 18430 — 82544
MÍÍÍÍÉÉIlMll——— I ■