Morgunblaðið - 31.03.1976, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 31. MARZ 1976
+ Hjartkær egnnkona mín og móðir
JOKULRÓS MAGNÚSDÓTTIR.
Stóragerði 7.
lézt i Borgarspítalanum 29 marz Karl Þórðarson, Hafdís Karlsdóttir.
+
Maðurinn mmn,
ÓLAFUR ÓLAFSSON,
kristniboði
lézt á Landakotsspítala að morgni 30 marz
Herborg Ólafsson.
Eigmmaður mmn og faðir,
MAGNÚS ÞORLÁKSSON,
frá Siglufirði,
andaðist í Landspitalanum 30 marz
Fyrir hond ættingja,
Guðný Stefánsdóttir,
Viðar Magnússon.
+
Minnmgarathofn um foður okkar og tengdafoður.
TORFA G. ÞÓRÐARSON,
fyrrverandi stjórnarráðsfulltrúa,
Lönguhlíð 1 3,
fer fram fimmtudagmn 1 apríl kl 1 30 í Fríkirkjunni í Reykjavik
Ásta Torfadóttir, Asgeir Þorvaldsson,
Elin Torfadóttir, Guðmundur J Guðmundsson,
Gunnar Torfason, Svana Jörgensdóttir.
+ Utfór föður okkar
HELGAPÁLSSONAR,
Ey, Vestur-Landeyjum,
fer fram frá Breiðabólstaðarkirkju föstudagmn 2 apríl kl 2 e.h.
Bilferð frá Umferðarmiðstoðinni kl 11
Börnin.
+
Utför eigmmanns míns
SKÚLA THORARENSEN,
lögregluvarðstjóra,
Faxabraut 42 C,
Keflavík,
fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn 1 april kl 1 4
Katrin Thorarensen.
+
Alúðarþakkir til allra sem sýndu samúð og vinarhug við andlát og útför
eigmmanns míns,
HELGA EIRÍKSSONAR,
fv. bankastjóra.
Fyrir hönd barnanna, og annarra ættingja,
Jóhanna Árnadóttir.
Minninq:
Kristinn Guð-
mundsson Mosfelli
Fæddur 17. apríl 1893
Dáinn 23. marz 1976
Héraðshöfðinginn og búnaðar-
frömuðurinn Kristinn Guðmunds-
son á Mosfelli lést að kvöldi dags
þann 23. mars s.l. Með honum er
genginn einn merkasti bóndi í
Kjalarnesþingi og á að baki giftu-
drjúgan starfsferil í þágu land-
húnaðar- og félagsmála.
Skapgerð Kristins heitins var á
þann veg að hann hvorki æðraðist
yfir því sem miður fór, né hlust-
aði á hól um afrek sín. Hann leit
ávallt fram á veginn og taldi sitt
mikla starf aðeins vera eðlilegt líf
hins starfandi íslenska bónda.
Eg gerist ei að síður svo djarfur
nú að leiðarlokum að rekja stutt-
lega feril hans þau fimmtíu ár
sem hann dvaldi hér i Mosfells-
hreppi. Þar er af miklu að taka og
engin leið aö koma öllu til skilæi
fáum orðum sem vert væri og
verðugt aðminnast á.
Kristinn var Dalamaður að ætt,
fæddur þar og uppalinnn. Ætt-
erni hans verður ekki rakið hér
enda ýmsir aðrir færari mér í því
efni. I æsku var Kristinn aldrei í
vafa um hvað gera skyldi að
ævistarfi en hann dreymdi stóra
drauma, og margir rættust en
ekki allir. Ymis atvik og aðstæður
gripu þar inn í en leiðin lá á
Bændaskólann á Hvanneyri þegar
efni og aldur leyfðu. Að námi
loknu hófust jarðræktar- og ráðu-
nautsstörf i Borgarfirði við vin-
sældir borgfirskra stórbænda.
Síðan lá leiðin í Skagafjörð að
Hólum með Páli Zóphóníassyni er
hann varð skólastjóri þar. Milli
þessara manna skapaðist gagn-
kvæm viröing og vinátta sem
aldrei bar skugga á meðan báðir
lifðu.
Kristinn hafði orð á þvi að enda
þótt hann væri að uppruna Dala-
maður vildi hann einnig telja sig
Borgfirðing eða jafnvel Skag-
firðing svo góðar væru
minningarnar úr þessum hér-
uðum báðum. Þar eignaðist hann
fjölda vina og veiunnara, sem
hann hélt tryggð við alla tið.
Plægingar lærði Kristinn hjá
Einari Helgasyni í Gróðrarstöð-
inni i Reykjavík 1911 og stundaði
jarðræktarstörf með hestaverk-
færum allt þar til hann flytur sem
bústjóri til Thors Jensens að
Lágafelli i Mosfellssveit 1926.
Jarðræktarstörf og plægingar
voru á þessum árum mjög
krefjandi og reyndi þar á líkams-
þrek, þolgædi og verklagni.
Viðhald á tækjum og öllu er laut
að búnaði á hestana, varð að
vinna í fristundum með frum-
stæðum tækjum. Eóðrun, meðferð
og tamningar á hestum voru þar
einnig snar þáttur og ekki spurt
um mat, kaffi eða svefn, öllu varð
að sinna af kostgæfni. Landbrot
með hestaverkfærum var Kristní
lífsfylling og samveran við
íslenska gróðurmold var honum
sannkölluð nautn.
Með bústjórn að Lágafelli hefst
nýr þáttur í lífi Kristins í sam-
starfi við Thor Jensen sem rak þá
stórbúskap á mörgum jörðum í
nágrenni Reykjavíkur á þessum
árum. Bústjórar hans voru ein-
valalið og var Kristinn sjálf-
kjörinn í þann hóp með mennt-
un sína og atorku enda var Krist-
inn þar í miklum metum. A Lága-
felli voru mikil umsvif og margt
hjúa og naut Kristinn sín vel
þarna við nautgripabúskap og
enda þótt honum væri sauðkindin
hugstæðari kom það ekki að sök.
Eftir tíu ára samstarf við Thor
fluttist hann að Mosfelli og bjó
þar með sæmd til dauðadags.
Eftir að KriStinn kom að Lága-
felli var hann brátt kvaddur til
ýmissa trúnaðarstarfa fyrir
kirkju sína og sveit. I stjórn
Búnaðarfélagsins er hann kominn
1928 og formaður þess verður
hann 27. febrúar 1933 en biðst
undan endurkjöri 30. apríl 1964.
Þarna var hans óskavettvangur
þar sem aðal stjórnarstörfin
beindust að vélavinnu fyrir
bændur. Fordson-dráttarvélin úr
Þerney var komin í land og var
gerð út á vegum búnaðarfélag-
anna og var þetta upphaf þess
sem varð í ræktunarmálum eftir
striðið.
í hreppsnefnd var Kristinn kos-
inn 1938 og sat hann þar meðan
hann gaf kost á sér til 1958. For-
maður stjórnar Búnaðarsam-
bands Kjalarnesþings var hann
frá 1933 til 1960 og sæti á Bún-
aðarþingi frá 1947 til 1966, er
hann sagði þeim störfum lausum.
Kristinn var stofnandi og fyrsti
formaður Söngfélagsins „Stefnis"
í Mosfellssveit og heiðursfélagi
var hann kosinn á aðalfundi
félagsins 13. mars s.l. Réttarstjóri
var Kristinn í Hafravatnsrétt í
yfir 40 ár og starfaói á langri ævi í
alls konar nefndum að ólíkum
verkefnum. Hann var virkur þátt-
takandi og brautryðjandi í öllum
framfaramálum «sem eitthvað
kvað að í sveitarfélaginu.
Reglumaður var Kristinn svo af
bar í öllu sínu lifi og störfum og
hélt allar skýrslur og reikninga
með afbrigðum vel og samvisku-
samlega. Það var hlýtt hjartað í
þessum stóra og sterka manni,
hann hafði dálæti af börnum og
hjálpsamur þeim er minna máttu
sín. Hann umgekkst búfé sitt með
natni og umhyggju en hann var
líka kröfuharður við sjálfan sig
og þá einnig umhverfi sitt og gat
verið hrjúfur við þá sem áhuga-
litlír voru til starfa. Hann gekk á
gleðifund með sama þrótti og til
starfa, dansaði og söng allra
manna best og var i orðsins
fyllstu merkingu hrókur alls
fagnaðar.
Kristinn bjó aldrei stóru búi á
Mosfelli en að sama skapi var það
gagnsamt og áfurðagott. Hirðing
búfjárins góð, tún og engi vel
umgengin og nytjuð af hagsýni og
snyrtimennsku.
Við sveitungar hans og sam-
starfsmenn senda honum hinstu
kveðju með þakklæti og virðingu,
er hann nú hefir kvatt og haldið
á vit almættisins. Kristinn var
+
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
móður okkar
MAGNÚSÍNU MAGNÚSDÓTTUR,
frá Skagaströnd,
Sigtúni 27, Reykjavík.
Guðríður U. Valdimarsdóttir,
Sveinn H. Valdimarsson,
Lárus Þ. Valdimarsson.
+
Alúðarþakkir þeim sem sýndó okkur samúð og hlýhug við fráfall og
útför
STEFÁNS GUÐNASONAR
frá Karlsskála
SigriSur GuSmundsdóttir,
synir, tengdadætur
og barnabörn.
+ Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför + Innilegar þakkir fyrir alla þá vináttu og hlýhug sem okkur var sýndur
eigmkonu minnar, móður, tengdamóður og ömmu. við andlát og jarðarför.
TORFHILDAR JÓNSDÓTTUR HALLGRÍMS J. J. JAKOBSSONAR,
Bólstaðarhlíð 8, söngkennara.
Hjarðarhaga 24,
börn, tengdabörn Margrét Árnadóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn
kvæntur Halldóru Jóhannes-
dóttur, mætri dugnaðarkonu, og
henni sendum við samúðar-
kveðjur. Þau áttu tvö kjörbörn,
Helgu Þórðardóttur og Sverri
Kristinsson, sem einnig fá
kveðjur ásamt öðrum skyldmenn-
um.
Magnús Benediktsson, sonur
Helgu, dvaldi löngum á heimili
afa og ömmu sér til gagns og þeim
til ánægju. Þau mæðgin voru
Kristni mikil stoð í ellinni og sá
sólargeisli sem iljaði gömlum
manni um hjartarætur. Kristinn
Guðmundsson var fæddur að
Skerðingsstöðum i Dalasýslu
þann 17. apríl 1893. Hann var
heiðursfélagi Búnaðarfélags
Islands og Búnaðarfélags Mos-
fellshrepps.
Forseti Islands sæmdi hann
hinni islensku Fálkaorðu fyrir
kennslustörf aö Hólum og störf að
landbúnaðarmálum þann 17. maí
1965. Útför Kristins fer fram frá
Lágafellskirkju í dag,
miðvikudaginn 31. mars.
Deyr fé, deyja frændur, en orð-
stýrr deyr aldrei, hveims sér -
góðan getur.
Jón M. Guðmundsson
Reykjum
Vegir skiljast
Það er lífsins saga.
Nú þegar Kristinn Guðmunds-
son á Mosfelli er horfinn héðan,
en hann verður lagður til hinztu
hvíldar að Lágafelli í dag, langar
mig til að minnast hans með
nokkrum orðum. En þar sem ég
veit að margir vinir hans mér
ritfærari munu skrifa um hann
verða þessi orð mín bæði fá og
fátækleg.
Kristinn var einn af aldamóta-
kynslóðinni, sem svo hefur verið
nefnd og mundi því tímana
tvenna, á uppvaxtarárum hans
var fátækt og úrræðaleysi allsráð-
andi og gott þótti ef menn höfðu
til hnífs og skeiðar. Fjöldi fólks
hafði flúið landið f von um betri
afkomu í Vesturheimi. En einmitt
fólksflóttinn varð á vissan hátt til
þess að hleypa kjarki og dug í þá
sem eftir voru og fljótlega er sem
rofi fyrir nýjum degi. Bændaskól-
arnir voru stofnaðir um og uppúr
1880 og þeir sem þangað fóru
lærðu ný vinnubrögð og kynntust
nýjum tækjum og hvernig ætti að
beita þeim við jarðrækt. Auk þess
kom ný andleg hreyfing til sög-
unnar á þessum árum. Ung-
mennafélagshugsjónin barst til
landsins og henni var tekið opn-
um örmum af unga fólkinu og
jafnvel sumt af eldra fólkinu
hreifst með.
Kristinn var svo heppinn að
hann komst í bændaskólann á
Hvanneyri og lærði þar bæði til
munns og handa. Þetta var hans
menntaskóli, en framhaldsnámið
+
Útför
KRISTMUNDAR
ÓLAFSSONAR
verkstjóra
fer fram frá Fossvogskirkju,
föstudaginn 2. apríl kl
1 0.30 fyrir hádegi
Fyrir hönd ættingja
Gróa Valdimarsdóttir og
börn.